Su Kemal ile birlikte çıktı. Sinirden delirmek üzereyim. Hemen ayağa kalktım. Cansu ne olduğunu anlamadan bana eşlik etti.
-Biz gidelim, okul var.
Zar zor kurdum cümleyi. Annem "Tamam oğlum. Iyi dersler. Kızım yine bekleriz."dedi.
Cansu annem ile vedalaşırken kendimi dışarı attım. Kemal Su'yu arabaya bindirdi. Az önce söylediklerim bu yüzdendi. Babasının imasi, Kemal'in bakışları . En önemlisi Su'yun hiç bir şey söylememesi. Canı acısın istedim, ama benim canım daha çok acıdı.
-Cansu ,ben geleceğim.
Adım attığım anda Cansu kolumu tuttu. "Lütfen sadece konuşup geleceğim. Okula geç, geliyorum."
Cansu istemesede "Tamam"dedi. Hızla bir taksiye binip takibe koyuldum. Önce şehir içinde biraz gezinip şehir dışına çıktılar. Geldiğimiz nokta Kemal'in eviydi. Demek bunca şey üzerine benimle
