Chapter 16

1291 Words
CLAIM ME, MOMMY (HOT MOMMA SERIES 2) Cherry Mae Pag tapos naming kumain ay nag ka ayaan silang mag lakad lakad pero tumanggi na ako dahil gusto ko ng umakyat, hindi para matulog kundi para tawagan ang anak ko at yung Nanay ko saka na lang siguro ako gagala dito kapag tapos na ang meeting, ewan ko ba sa Boss ko halos dalawang meeting lang pala ang aattenand niya bukod sa party ay halos isang linggo ang pinili nitong mag stay dito sa japan na pa iling na lang ako at saka nag lakad pa tungo sa balcony nitong condo, kinuha ko ang cellphone aa bulsa saka tinawagan via messenger si Mama, mga ilang ring lang ay agad naman nila itong sinagot mabilis na sumilay sa labi ko ang ngiti ng makita ko ang anak kong excited na makita ako, "Mommaaaaaa" hyper na tawag nito at halatang inaantok na "i miss you Momma" "Momma miss you more baby" malambing kong tugon sa anak ko "did you eat na po ba ?" tanong ko, tumango tango naman ito kaya mas lalo akong na pa ngiti "yes Momma and im done to take my medecine too" inaantok man ay hindi nito inaalis ang pagka bibo sa tuwing sasagot sa mga tanong ko "how about you Momma ?" balikna tanong niya agad ko naman sinagot iyon "want do you want na pasalubong ?" tanong ko, agad ka nanlaki ang mga mata nito at tila na buhay amg tulog nitong dugo, hindi ko mapigilan ang hindi matawa sa reaction nito basta talaga pag pasalubong ang usapan ay excited talaga siya "i want batman Momma" nag tatalong niyang saad, inawat naman ito ni Mama dahil baka mahulog sa kama mabuti na lang at masunurin ang anak ko dahil bumalik na ito mula sa pag kaka upo "is that all you want ?" tanong ko pero tanging pag iling lang ang sinagot niya na siyang ikinataka ko "what else-" "you po of course Momma, batman is useless if your not my pasalubong po" naka ngusong saad niya "your more than enough Momma" na pa kagat ko ang pang ibabang labi ko saka tumingala upang pigilan ang pag patak ng luha ko, sobrang swerte at blessed ko talaga sa anak ko "of course baby, Momma will go home soon" paninigurong saad ko tuwang tuwa naman ito sa na rinig at humarap sa Lala (Lola) niya "you heard Lala, Momma will come home soon" ngumiti naman ang nanay ko saka siya tinangu- tanguhan "can't wait to see you Momma i miss you so so much" saka nag flying kiss agad na nilukob ng lungkot ang dibdib ko pero hindi ko iyon pinahalata dahil ayokong mahawa ang anak ko, bawal pa naman sa kaniya iyon, "Momma miss you more more more Baby, soon uuwi si Momma mag play tayo and mag pasyal okay" saad ko tumango tango naman ito maya maya ay nakita ko ang pag hilab nito kaya agad kong chineck ang oras, sobrang late na pala at napupuyat na siya "Baby go to your bed na" utos ko dito kita ko ang pag tutol nito pero nginitian ko lang siya ng pagka tamis tamis "don't be sad Momma will call you on time" may paniniguro ko "promise-" "did Momma break my promises ?" tanong ko, umiling iling naman ito "now go to you bed i will sing for you" utos ko mabilis naman itong sumunod kaya si Mama ko na ang humawak ng cellphone "good night and sweet dreams Momma take care and be safe there i Love you" "good night and sweet dreams my little XC, don't worry about Momma, Momma love you most muwaaa" gusto kung umiyak dahil sa pangungulila ko sa anak ko pero kagat labi akong nag pipigil dahil ayokong mag alala ang anak ko, "sege na Baby ko mag pikit ka na po then Momma will sing na" saad kong muli na kita kong kinumutan ito ni Mama at saka iniayos ang Cam ng cellphone, itinapat sa harap ng anak ko, na upo ako sa couch dito sa balcony at sumandal, malalim ang simoy ng hangin mabuti na lang at sobrang kapal ng suot ko at may pagka sanay na ako sa mga ganitong klima, na pa sulyap ako sa madilim na langit ngunit sa tulong ng buwan at mga bitwin ay may liwanag ito, ibinalik kong muli ang paningin sa cellphone kung saan ang anak kong nag hihintay sa akin, humugot muna ako ng hangin bago ko simulan ang pag kanta I could stay awake.... just to hear you breathing Watch you smile while you are sleeping~~ dahil sa labis kong pangungulila sa anak ko ay mabilis na nagilid ang luha ko sa dalawang mga mata ko While you're far away and dreaming I could spend my life.... in this sweet surrender I could stay lost in this moment.... Forever Where a moment spent with you.... is a moment I treasure~~ dugtong ko habang hindi inaalis ang tingin sa anak ko, na kita kong sinusuklayan ni Mama ang buhok nito kung kaya't mapakla akong na pa ngiti … Don't wanna close my eyes I don't wanna to fall asleep 'Cause I'd miss you Babe And I don't wanna miss a thing~~ halos nagka crack na ang boses ko pero pinipilit kong ayusin upang hindi nila parehong mahalata ang pag iyak ko 'Cause even when I dream of you The sweetest dream would never do I'd still miss you Babe And I don't wanna miss a thing~~ pag tapos ng kanta ay mabilis kong pinunasan ang mga luhang tumutulo nang masagana mula sa mga mata ko, saktong pag harap ko muli sa camera ay siya rin ang pag harap ni Mama, "tulog na siya anak" anas ni mama habang naka ngiti "sege na po ma, kayo din po mag pahinga tabihan niyo na din po si Xc" saad ko kay Mama, tumango naman ito "tatawag na lang ho ulit ako bukas" "osege hihintayin namin ang tawag mo mag ingat ka jan okay, kapag may problema tawagan mo lang ako agad" pa alala nito muling tumulo ang luha ko kaya inilihis ko ang camera sa mukha ko "o-opo na-naman po" tila na uutal kong sagot, "sege po Ma, mag pahinga na po kayo jan salamat po ulit" Nang matapos ang tawag ay inilapag ko lang ang cellphone sa mesa at itinaas ang mga paa at niyakap ang binti, isinubsob ko ang mukha ko sa tuhod at don ibinuhos ang masasagang mga luhang kanina ko pa pinipigilang tumulo grabe araw lang pero parang taon na akong na walay sa anak ko, ganito talaga kapag hindi ka sanay na mawalay sayo ang anak o pamilya mo, hindi ako sanay pero kase kailangan eh, kailangan kong tiisin lahat ng to para sa anak ko panay lang ang pag iyak ko ng tahimik at halos ilang minuto lang akong na sa ganoong senaryo ng may maramdaman akong tila may naka masid sa akin ng iangat ko ang ulo ko ay para bang may sariling isip ito dahil kusa itong lumingon sa kung saan at saktong nag tama ang paningin namin ng Boss ko, mabilis akong umiwas ng tingin at saka dali dali kong pinunasan ang luha sa mga mata at pisngi ko "kanina pa po ba kayo jan ?" kinakabhan kong tanong sa kaniya umayos na din ako ng upo at dinampot ang cellphone ko, labis labis ang kabang na raramdaman ko pero hindi ko iyon pinapa halata "im sorry" iyon lang ang naging tugon nito na mas lalong nag papaka kaba sa akin "if you miss your family you can signed a leave for 1 week" dugtong niya na ikinagulat ko, at bago pa man ako makapag react ay nag lakad na ito pa balik ng kwarto
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD