ID 20

1142 Words

Nakita niya ang katipan sa couch na namamaluktot na tila nilalamig. Mabuti at maliit ito kaya naman ay nagkasya ito sa couch niya. Kasi kung siya ang mahiga sa couch niya ay hirap na hirap siyang pagkasyahin ang kanyang sarili. Hinubad niya ang kanyang sapatos at mabilis na nilapitan niya at hinalikan sa noo ang katipan. Halos mapaigtad siya ng masalat niyang may lagnat ito di naman mataas masyado kaya di na naman siguro kailangan na dalhin ito sa hospital. Binuhat niya ito at ipinasok sa kanyang silid na magiging silid na nilang dalawa sa mga susunod na mga araw. Inilagay niya ito sa kama at kinumotan. "Hmmmmn!" Ungol nito na tila nahihirapan. Malamang ay nangalay ang likod nito sa higa nito kanina na nakabaluktot. Napagpasyahan niyang mamaya maya na ito gisingin dahil kailangan niy

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD