KIERA
Habang lumilipas ang mga araw ay unti-unti rin nadudurog ang puso ko sa mga nangyayari pero wala akong magawa kung hindi ang magtiis. Mahirap ngunit buo na ang pasya ko, aalis na lang ako dahil hindi ko na kayang tumagal pa sa iisang lugar na kasama sila. Para sa kabutihan ng karamihan ay ako na lang ang lalayo. Hindi naman ako kawalan para sa kanya dahil wala akong halaga sa buhay niya. Hindi niya ako hahanapin kung mawala man ako sa paningin niya.
Habang nag-aayos ako ng mga gamit ko ay napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas, kinabahan ako sa pag-aakalang baka si boss na naman iyon. Nakahinga lang ako ng masigurong si Esha at Amie pala ang pumasok. Ang nanunuksong ngiti sa kanilang labi ay biglang nawala at kumunot ang kanilang noo nang makita kung ano ang gi
