Karanlık bütün heybetiyle Yeşil Diyar'ın semalarını sarmıştı. Günün ağarmasına az bir vakit kalmıştı. Ay'ın güzelliği suyun her damlasında akıp geceye karışıyordu. Ağaçlar, çalılar, hayvanlar ve bu evrende yaşayan her canlı karanlığa karşı boyun eğmişlerdi. İysem, Tanman ve Aybar'ın hızlı nefes alışverişleri de geceye karışıp yok oluyordu. Hızlı ve seri adımlarla nehrin yanına ulaşmışlardı. İysem daha önce buradan geçmişti. Doğru düzgün tanımadığı bir insan için hayatını tehlikeye atmıştı. Aybar'ın kendisi için neden bu kadar özel olduğunu anlayamadı. Ona aşık mı olmuştu yoksa ona zaten yıllardır aşık mıydı? Kafasında dolanan bu sorulardan kaçmak için "Aybar! Çantayı ne zaman bulacağız?" diye sordu.
Aybar olduğu yerde durup "Seninle buradan daha önce geçmiştik hatırlıyor musun?" diye sord
