CHAPTER FIVE
1464 Words
PAREHO kaming umungol ni Haede nang makaramdam ng matinding panganib habang papalapit ang dating Alpha ng mga rebeldeng aso ng kanluran.
Buhay pa pala ito!
Ngunit kung iisipin talaga, hindi naman narecover ang katawan nito at ni Luca noong matapos ang pangalawang digmaan ng mga asong lobo mahigit isang buwan na ang nakalilipas kaya naman malamang nga na nakaligtas ito noon.
And damn it!
Walang naka-aalam sa bagay na iyon kung hindi pa kami nagkaharap sa sandaling iyon.
"You've finally recognized me, haven't you shadow wolf bearer," the burnt Ex-Alpha Rouge said to me. 'Ex' dahil may bago at mas malakas nang leader ang mga rebeldeng asong lobo ang kanluran sa panahong iyon.
Sinenyasan nito ang mga kasamang huminto muna sa paglapit sa akin at sa royal prince.
Naningkit ang aking mga mata. "I have no business with you, filthy mutt!"
We need to get out of here as soon as possible!
Nakita ko ng magngalit ang panga ng aking kausap.
I cursed mentally cause I already got the bad vibes of our current situation.
Isa pa, naalala kong pikunin nga pala ito.
Mabilis na nilingon ko ang kamahalan na nasa aking likuran bago pa maging huli ang lahat.
"Run to the car now, Prince Killa!" mariing utos ko sa prinsepe.
But I my face fell in dismay as I saw his body went stiff and his knees shook out of fear.
I groaned.
Coward Prince as he is!
He was just standing right on his spot and not even blinking! Mukhang natulala na ang kumag.
I groaned again and almost face palmed.
Ngunit agad kong ipinilig ang aking ulo saka kumilos upang hilahin na lang ito at subukang makatakas sa sitwasyon naming iyon. But a strong hand suddenly grabbed my shoulder and I hissed.
"Anak ng-!" Bumaling ako sa may ari niyon and I came face to face with the burnt Corn haired man himself.
He smirked evilly at me as his eyes beamed in evilness. "Going somewhere, Yuri Hanna?"
Haede and I growled at him aloud.
How dare this mutt laid his dirty hands on me!
Ngunit mukhang mas hindi nito nagustuhan ang pag-angil namin ng aking wolf. Kaya bago pa ako maka-iwas at unang makakilos upang turuan ito ng leksyon sa ginawa nitong paghawak sa akin, isang malakas na suntok ang dumapo sa aking sikmura buhat sa matigas nitong kamao.
I gasped in pain as I felt myself flew like a piece of junk into the wall.
The hell!
I grunted.
The western Ex-Apha Rouge is impossibly fast!
And what was that thing na nasa kamay nito at ginamit na pang-suntok sa akin?
Bago ako bumagsak sa sahig, mabilis na naman itong nakalapit sa akin. He then grabbed my neck and slammed me again into the concrete wall.
I cursed once again. .
And hes f*****g strong too!
"You piece of worthless s**t! Look what you and your friends did to me!" bulyaw nito sa aking mukha and I winced ng bumaon ang kamay nito sa aking leeg.
Air!
Jesus!
I can't breath!
He lifted his free hand na may naka-suot na liyabe sa mga daliri then he hit me hard on my middle.
I cried out. Halos pumuno iyon sa buong paligid. And then I coughed as my lungs constricted out of pain.
Oh!
God!
Give me air!
I tried to kick him para makatakas ako sa mahigpit nitong pagkakasakal sa akin ngunit naunahan ako nitong muli sabay hagis sa akin sa sahig.
Just right in front of the horrified wolfprince!
I fell onto the floor and laid there while blood escaped out of my mouth.
Then I moved and I curled into fetus position gasping. Dahan-dahan kong sinapo ang nabugbog kong sikmura.
My poor crying intestines!
I tilted my head and saw the prince blankly staring down at me standing above my head.
Shit!
Wala ba talaga itong balak na gumalaw man lang!
Hello!
I need a little help here, duh!
Pero asa pa ako?
Baka nga ma-una pa sa akin itong mamatay dahil sa nerbyos at pagka-hilakbot.
"Finish Yuri Hanna and bring the DarkPrince into our hideout!" narinig kong utos ni Mr.Corn Hair sa mga kasama nito then I heard his footsteps exiting the house.
Great!
Why, he just gave me a good opportunity huh.
"I think it's time to shift now, Haede!"
Masyado naman yata akong minamaliit ng kumag para ipa-ubaya lang sa mga tauhan nito.
Pero saka ko na iisipin ang nasasaktan kong ego. Kailangang mai-takas ko muna ang wolfprince sa masasamang nilalang na mga ito!
I moved swiftly and pushed myself up ngunit pumaling ang aking ulo ng may tumama doon na kung anong matigas na bagay.
I groaned in annoyance.
What the hell!
What was that f*****g thing that hit me again?
Agad akong nakaramdam ng pamamanhid and I saw Haede hid from the shadow at the back of my head.
"Mukhang may paglalaruan na naman tayo!" narinig kong wika ng isa sa mga rebeldeng asong lobo.
Nanlabo ang paningin na bumagsak ako paluhod sa sahig at sa gilid ng aking mga mata, I saw a silver bat that was held by one of those rouges.
Confusion filled me.
Why, how's that happened?
It's impossible!
Bakit hindi man lang nasusunog ang kamay nito!
"R---run.." Tumingin akong muli sa wolfprince at inutusan itong tumakbo.
Napuno na ang buong sistema ko ng desperasyon lalo na at may isa na namang kagila-gilalas na bagay akong nadiskubre sa paligid.
The prince needs to escape.
"Run. Please." paki-usap ko sa tulala pa ring prinsepe na nakatingin sa aking bugbog na pigura.
Ngunit para lamang mapahiyaw sa sakit nang maramdaman ang pagtama ng isang malakas na hampas sa aking likod.
I heard my back bone c***k.
Heck!
It f*****g hurts!
I coughed bloods again then fell into the floor face first.
Bakit na-uwi sa ganito ang lahat?
All I ever wanted was just a big sum of money and a relaxing vacation, right?
Hindi na ba mangyayari pa ang bagay na iyon?
Hindi ko na ba mararanasan ang stress free na buhay?
I smiled bitterly.
Well, at least natagpuan ko naman ang aking mate, hindi ba?
Kahit wala itong magawa sa sandaling iyon kundi panoorin lang akong mamatay sa harap nito.
At si Haede na isa sa legendary wolf.
I scoffed.
Sa dinami dami ng pagkakataon, bakit ngayon pa ito natakot?
Bagamat nakapagtataka lang talaga dahil iyon ang unang pagkakataon na mangyari iyon.
She was whimpering while I could see her pacing back and forth.
She's sensing a great danger.
Dahil ba sa mga rogues na pinagtutulungan ako ng mga sandaling iyon?
"GET OFF ME, MUTTS!" bulyaw ko sa isa sa mga rebeldeng asong lobo na biglang hinawakan ako sa aking buhok upang itayo.
Nakakalokong tumawa ang mga ito.
Napalunok ako.
Just my luck!
Kakasimula pa lang ng aking kuwento, mamatay na ba agad ako?
"Haede, come out!" I ordered my wolf feeling desperate.
Those mutts were going to murder me infront of my----
But wait?
Nasaan na ang wolfprince?
Bakit nawala itong bigla sa kinatatayuan nito?
Panic and worries crept all over my body until I heard an animalistic growled filled the air. Ngunit hindi ko iyon pinagtuunan ng atensyon.
Fucking hell!
My one hundred million!
My one hundred million just disappeared right from his spot!
"What the f**k is that, man!" wika ng isa sa mga rouges habang papalapit ang pinang- gagalingan ng angil.
Haede pushed herself more into the darkest corner of my mind nang marinig nito ang nakakapanindig balahibong wolf growl na iyon.
I shut my eyes tightly dahil sa totoo lang ay nakararamdam na ako ng pagkahiilo.
I shook my head.
No.
Hindi sa mga oras na ito ako dapat na mawalan ng malay.
I need to protect the wolf prince!
I need to find him.
I flinched when suddenly the rogue who's grabbing my hair painfully shouted.
"f**k!" sigaw nito na may takot sa boses na tila nakakita ng isang nakakagimbal na nilalang.
Bumagsak ako sa sahig kasabay ng mga sigawan sa paligid
I heard the terrifying growl again. Then the gasping and bones crashing sounds echoed inside the old house.
It all lasted for at least fifteen minutes before everything went silent.
I breathed rapidly feeling a little confused.
Anong bang nangyari?
Napangiwing tumihaya ako sabay mura sa aking isip.
Damn it.
Mukhang maraming nabaling buto sa loob ng aking katawan.
But..
What the heck really happened?
Hirapan na pinilit kong bumangon at tumayo habang sapo ang aking dibdib. Ngunit ganoon na lang ang aking pagkagimbal nang makita sa aking harapan ang mga wala ng buhay na mga rebeldeng asong lobo.
I stepped back. "A...anong----" hindi ko na natapos ang aking katanungan nang mapasinghap ako dahil may pares ng mga kamay ang humapit sa aking balikat mula sa likuran.
"You're safe now, mate."
- Writer
