เจ้าสาวป้ายแดง

คืนส่งตัว

"ละ ล้วงงั้นเหรอคะ" เจ้าสาวหมาดๆ เบิกตาโพลง ริมฝีปากเอิบอิ่มเผยอค้าง อีกฝ่ายไม่ตอบคำถาม แต่เลือกที่จะกดยิ้มที่มุมปากแล้วหลุดเสียงในลำคอเบาๆ

@หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ซ่าาาาา~

เสียงน้ำจากฝักบัวที่ในตอนแรกแรงจัดค่อยๆ เงียบลงเมื่อมือเรียวค่อยๆ บรรจงปิดน้ำอย่างเชื่องช้า

ใบหน้างดงามแนบเข้ากับผนังกระเบื้องเย็นเฉียบของห้องน้ำ ดวงตากลมโตหรี่ลงพยายามฟังเสียงจากทางด้านนอกว่ามีเสียงของการเคลื่อนไหวหรือเสียงของใครเล็ดลอดให้พอได้ยินอยู่หรือเปล่า

เปี่ยมรักสัมผัสได้เพียงความว่างเปล่า

เอ๋ หรือว่าเขาจะหลับไปแล้ว?

รอยยิ้มกรุ้มกริ่มประดับบนใบหน้างดงาม มือเรียวยกขึ้นมาวางทาบบนอก ค่อนข้างโล่งเมื่อสิ่งที่อยากให้เกิด สุดท้ายแล้วมันก็เกิดขึ้นจริงๆ

มือเรียวเลื่อนไปเปิดประตูห้องน้ำ ก้าวขาแตะลงพื้นอย่างระมัดระวัง แล้วร่างสูงโปร่งที่นอนเหยียดตัวยาวบนเตียงขนาดคิงไซส์ก็ทำให้คนตัวเล็กระบายรอยยิ้มได้กว้างมากกว่าเดิม

"ค่อยยังชั่วหน่อย คิกๆ" มือเรียวยกขึ้นมาป้องปากเปล่งเสียงหัวเราะคิกคักเบาๆ อย่างชอบอกชอบใจ

อย่าพึ่งคาดหวังเถอะว่าจะได้ล้วงเธอ แค่ให้เห็นขาอ่อนก็ยังไม่อยากจะยอมเท่าไหร่เลย

ยังไงช่วงนี้เลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยงออกไปก่อน ถึงเธอจะยอมแต่งด้วยความเต็มใจ ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากได้เวลาศึกษาดูใจเขาสักหน่อย อย่างน้อยๆ เธอจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจภายหลัง

เปี่ยมรักเดินไปแต่งตัว พยายามรักษาจังหวะการเดินแทบทุกย่างก้าว ไม่นานก็ปิดไฟภายในห้องนอน ค่อยๆ ก้าวขาขึ้นเตียงแบบเนียนๆ

บนมุมปากกระตุกรอยยิ้มน้อยๆ เมื่อแผ่นหลังบางสัมผัสกับความนุ่มของเตียงนอนราคาแพงที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายหลังจากที่เหนื่อยล้ามาทั้งวัน ไอความเย็นของเครื่องปรับอากาศกระทบลงมาบนแก้มนวล เตียงนอนของเขามันกว้างมาก มากชนิดที่ว่า เธอสามารถนอนสบายโดยที่แขนไม่แตะโดนร่างกายของคนที่นอนข้างๆ เลย

ในยามที่นึกอะไรได้สักอย่าง เปี่ยมรักค่อยๆ ดันตัวลุก กราบลงที่หมอนก่อนนอนเหมือนตอนอยู่บ้าน ในยามที่ทิ้งตัวลงนอนอีกครั้ง ดวงตากลมโตถึงยอมปิดลง

หมับ~

"เฮือก..." คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงเมื่อท่อนแขนแกร่งตวัดพาดลงมาบนเอวคอดกิ่วทั้งที่พึ่งจะหลับตา ลมหายใจเข้าออกที่ปกติในตอนแรกเริ่มแรงเพราะคนข้างๆ ขยับเข้ามาใกล้ ปลายจมูกโด่งเฉียดมาโดนที่แก้มของเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ

คนที่ถูกกอดนอนตัวแข็งทื่อ พยายามควบคุมลมหายใจที่เข้าออกเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาใหม่

ราวห้านาทีที่เปี่ยมรักนอนนิ่งไม่เคลื่อนไหว สุดท้ายเมื่อเห็นว่า อีกฝ่ายไม่ได้เคลื่อนไหวอะไรต่อ มือเรียวจึงค่อยๆ คว้ามือหนา หวังจะดันเขาออกห่างจนเธอหลุดพ้นจากพันธนาการ

"หอมจัง..."

"เฮือก..." ในความมืดดวงตากลมโตเบิกกว้าง หญิงสาวหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่างและเลือกที่จะนอนนิ่งแบบเดิมอีกครั้ง

หญิงสาวกลืนก้อนเหนียวๆ ลงคอหนักๆ ก่อนจะตัดสินใจเอ่ยถามเบาๆ

"ยะ ยังไม่นอนเหรอคะ"

"..."

"ฮะ เฮีย"

"..."

"นอนรึยังคะ" ไร้เสียงตอบรับจากคนข้างๆ หมายความว่าเสียงที่หลุดออกมาละเมอสินะ

"วันนี้ทำไมหมอนหอมจังวะ" เสียงพึมพำจากริมฝีปากหนาดังออกมาอีกครั้ง เป็นจังหวะที่ใบหน้าคมคายซุกไซ้ ฝังปลายจมูกโด่งลงมาที่ซอกคอของเธอ

ลมหายใจอุ่นร้อนผะผ่าวที่เป่ารดลงมาบนต้นคอ ความรู้สึกแปลกๆ ถาโถมเข้าใส่จนอยากจะถอยหนี

ทั้งซุกทั้งกอด ทำไมเธออยากจะมองว่าเขายังไม่หลับ

เธอควรดันตัวเองให้ลุก จากนั้นจะได้พิสูจน์ว่าสิ่งที่เธอคิดมันเป็นจริงหรือเปล่า

แต่ถ้าเธอทำแบบนั้น หากตอนนี้เขาหลับอยู่จริงๆ นั่นก็หมายความว่าเธอกำลังปลุกให้เขาตื่น

และถ้าเขาตื่น มันจะเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะทวงสิทธิ์ของเขา สิทธิ์ของความเป็นสามีภรรยา

เปี่ยมรักนอนนิ่งอย่างคิดไม่ตก เกิดมาเคยถูกใครนอนกอดเสียที่ไหน

แต่เอาวะ ระหว่างถูกกอดกับถูกล้วง กอดยังจะดีเสียกว่า อย่างน้อยๆเธอก็ยังไม่สูญเสียสิ่งที่หวงแหนในคืนวันแรกที่แต่งงาน

ท่องไว้ยัยรัก เดี๋ยวสักพักเขาก็คงขยับออกไป หรือไม่ก็คงต้องเปลี่ยนท่านอนใหม่ในเร็วๆ นี้แหละ

คนตัวเล็กปลอบตัวเอง พยายามหักห้ามใจไม่ให้รู้สึกหวั่นไหวไปกับกลิ่นกายหอมของคนตัวโต

หมับ~

"เฮือก..." คราวนี้หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรงแทบหลุดออกมานอกเบ้า มือของเขาวางหมับลงที่เนินเนื้ออวบอิ่มที่ไม่เคยมีใครหน้าไหนได้สัมผัสมาก่อน

คนตัวเล็กกัดฟันแน่น ท้ายที่สุดในตอนที่นิ้วเรียวทั้งห้าขยับบีบเคล้นที่เนินอกอวบอิ่ม เปี่ยมรักคว้าหมับที่มือหนา ตั้งใจจะปัดทิ้งทันที

แต่สุดท้ายคำว่า หากเขาตื่นเธอจะเจอมากกว่านี้ หญิงสาวจำต้องหยุดมืออย่างจงใจ

ต้องปล่อยให้กอด ให้จับ ให้บีบเพราะยังไม่อยากโดนล้วงแค่นั้นเอง

@วันต่อมา

"อื้อออ~" ร่างสูงโปร่งบนเตียงขยับตัวเชื่องช้า หางตาแอบเห็นว่าคนที่หลับนอนบนเตียงเดียวกันเมื่อคืนนั่งอยู่บนโซฟาในมือถือโทรศัพท์

"เช้าแล้วเหรอเนี่ย หลับไปตอนไหนวะ" คนฟังกรอกตาไปมา สรุปเมื่อคืนคงละเมอ

แค่ละเมอยังหื่นขนาดนี้ ทั้งซุก ทั้งบีบ ทั้งเคล้น หากเวลาปกติจะเป็นแบบไหนกัน

"เป็นไรอ่ะ ทำไมเงียบ คิดอะไรอยู่"

"เปล่าค่ะ รักตื่นนานแล้วแต่ต้องรอลงไปด้านล่างพร้อมกันเพราะเมื่อคืนผู้ใหญ่กำชับไว้"

"อ้อ เมื่อคืนหลับไปได้ไงวะ เธออาบน้ำนาน?"

"ปะ เปล่าค่ะ รักอาบไม่นาน เฮียคงเหนื่อยแล้วผล็อยหลับไป"

"งั้นเหรอ เลยไม่ได้..." คนถูกมองเฉไฉมองไปทางอื่น เหมือนเธอจะรู้ว่าเขากำลังจะพูดอะไร

"เมื่อคืนหลับสบายไหม โทษทีนะ ฉันลืมไปเลยว่าเมื่อคืนเธอนอนข้างๆ แอร์เย็น ชุดเครื่องนอนใหม่ ทั้งหอมทั้งนุ่ม คุณแม่เลือกได้ดีจริงๆ"

"ไปอาบน้ำไหมคะเราจะได้ลงไปด้านล่าง รักหิวแล้ว"

"ปกติฉันไม่ใช่คนตื่นสายหรอกนะ แต่การนอนเมื่อคืนมันเป็นอะไรที่ดีมากจริงๆ แล้วทำไมฉันมานอนตรงนี้ ฉันเบียดเธอเหรอ?" เปี่ยมรักปรายตาไปมองที่เตียง รอยยับของที่นอนเพียงฝั่งเดียวบ่งบอกว่าเมื่อคืนเขานอนเบียดเธอ เบียดชนิดที่ว่า ไม่สามารถมีอะไรมาแทรกกลางระหว่างเธอและเขาได้อย่างแน่นอน

"ค่ะ เฮียขยับมานอนเบียดรัก"

"เหรอ แล้วฉันได้จับอะไรเธอรึเปล่า" คาดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำถามนี้จากเขา หญิงสาวขบกัดกลีบปากตัวเองแน่น ไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนมุมปากของอีกคน

เธอแกล้งอาบน้ำนานเพราะอยากให้เขาหลับ

เขาเลยแกล้งจับแบบเนียนๆ