สะดุดตา
574 Words
ตอนที่ 15
ที่ทำงาน
เช้าวันนี้ตรีอัปสรมาทำงานด้วยลุคใหม่ จนทำให้ใครบางคนไม่เป็นอันทำงาน และพยายามเดินเข้าเดินออกอยู่หลายรอบ ก่อนที่โทรศัพท์ของเขาจะดังขึ้นเสียก่อน
“สวัสดีค่ะพี่วายุ คืนนี้ว่างหรือเปล่าคะ”
“คืนนี้เหรอ มะ..ไม่ว่างเลยจ้ะ พอดีคุณพ่อจะให้พี่ไปงานเลี้ยง”
“ว้า!.. แย่จัง พิมพ์กำลังเหงาพอดีเลย”
“พิมพ์จ๊ะ วันเสาร์นี้พี่ก็ต้องไปญี่ปุ่นแล้วนะ”
“คิดถึงพี่แย่เลย พิมพ์ขอไปด้วยได้มั้ยคะ”
“ไม่ได้หรอก พ่อพี่ไปด้วย”
“แล้วเมื่อไหร่จะกลับคะ”
“ก็ดูงานประมาณสักอาทิตย์หนึ่งมั่ง”
วายุวางสายเสร็จ ก็รีบออกมาหาเลขาฯ คนสวยที่หน้าห้องแต่ปรากฏว่าไม่เห็นเธอเสียแล้ว จึงเริ่มหงุดหงิด
ทางด้านตรีอัปสรถูกท่านประธานเรียกพบ เพื่อบอกว่าคืนนี้มีงานเลี้ยงสำคัญของหอการค้า
“งานนี้หนูควรไปกับวายุนะ” วาทิตรีบบอกว่าที่สะใภ้
“แล้วคุณลุงไม่ไปด้วยเหรอคะ”
“อ๋อไปสิ แต่ลุงอยากให้หนูไปด้วย” วาทิตอยากเปิดตัวลูกสะใภ้ด้วยจึงรีบบอก
คืนนั้นที่งานเลี้ยง
ชายหนุ่มหันไปเห็นก็ถึงกับยืนอึ้งและมองร่างเล็กในชุดเดรสสั้นจนตาค้าง ถ้าไม่ได้ยินเสียงของพิธีกรภายในงาน เขาคงไม่อาจเชื่อว่าคนที่ยืนเด่นเป็นสง่าในชุดราตรีสีชมพูจะใช่เลขาฯของเขาตัวจริง เธอดูสวยและงดงามราวกับเทพธิดา สวยมากจนเขารู้สึกตกตะลึง ก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยทักทาย
“ท่านประธานกับท่านรอง มาถึงนานแล้วเหรอคะ” หล่อนยิ้มกว้างจนไปกระตุกหัวใจของใครบางคนให้เต้นผิดจังหวะ
“ลุงเพิ่งลงรถเมื่อสักครู่นี้เอง หนูอัปสรมานานหรือยัง”
“หนูกับแม่เพิ่งมาถึงค่ะ แต่คุณแม่ขอตัวเข้าห้องน้ำ เดี๋ยวคงตามมาค่ะ” ชายสูงวัยไม่คิดว่ามารดาของอัปสรจะมางานนี้ด้วย เพราะเธอวางมือจากธุรกิจไปนานตั้งแต่สามีเสีย
“คนนี้ใช่ไหม ว่าที่ลูกสะใภ้ที่คุณวาทิตจับจองเอาไว้ให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน”
“ใช่แล้วครับคุณหญิง” วาทิตรีบตอบคุณหญิงรมณีย์ที่เดินเข้ามาทักทาย
“หนูอัปสรสวยเหมือนคุณแม่ตอนสาว ๆ เลยนะคะเนี่ย”
“ขอบคุณค่ะ” วิภาวรรณตอบที่เดินมารีบตอบแทนลูกสาว
“ว่าแต่ ลูกชายคุณหญิง แต่งงานหรือยังครับ” วาทิตเอ่ยถามคุณหญิงรมณีย์
“อ๋อยังเลยค่ะ รายนั้นเอาแต่เรียนค่ะ เลยไม่มีเวลา เดี๋ยวว่าจะหาเด็กสาวน่ารักแบบหนูอัปสรมาให้สักคน อ่อ!..โน่นไงคะ เดินมาโน่นแล้ว” คุณหญิงรมณีย์รีบกวักมือเรียกลูกชายให้เข้ามาหา
“สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า” นิคยกมือไว้ วาทิตและวิภาวรรณ
“ไม่เจอกันนานนะ...นิค สบายดีมั้ย” วาทิตเอ่ยทักทายลูกชายของคุณหญิงรมณีย์
“สบายดีครับคุณลุง” นิคตอบแล้วหันไปทักทายกับหนุ่มสาวบ้าง
“สวัสดีครับคุณวายุ น้องอัปสร ไม่คิดว่าจะเจอกันที่นี่อีกนะครับ” นิคเอ่ยทักทายและหันมองตรีอัปสร วายุฉุนเล็กน้อยที่นิคมองเลขาฯ ของเขาตลอดเวลา จากนั้นวงสนทนาในกลุ่มจึงเริ่มขึ้น ทุกคนภายในงานเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
- Writer
