ตอนที่ 10
“เดี๋ยวคุณ ช่วยจองตั๋วเครื่องบินไปโตเกียว ให้ผมสองที่นะ” งานนี้วายุถูกบิดามอบหมายมาอีกที เพราะคุณวาทิตต้องการพาวายุ ไปสำรวจตลาดที่ญี่ปุ่นเพิ่มด้วย จะได้เป็นการสอนงานลูกชายไปในตัว
“ไปวันไหนคะ” เลขาฯ สาวเอ่ยถาม
“น่าจะเป็นเสาร์-อาทิตย์นี้”
“ค่ะ”
“เอ่อ!..เดี๋ยว”
“คะ” เลขาฯ สาวกำลังจะผลักประตูออกไปก็ต้องสะดุดกับเสียงเรียกของเจ้านายหนุ่มทันที
“งานนี้ผมจะให้คุณไปกับท่านประธานนะ” วายุรีบออกตัวและบอกกับเลขาฯ สาวทันที
“ทำไมท่านรองไม่ไปกับท่านประธานเองละคะ” ตรีอัปสรเลิกคิ้วถาม
“ฉันไม่อยากไป และอีกอย่างฉันก็ไม่ถนัดภาษาญี่ปุ่นด้วย ยังไงถ้าฉันไม่ไป ท่านประธานก็ต้องพาเธอไปด้วยอยู่แล้ว” เพราะตัวเองจะไม่ไปงานนี้ จึงบอกตรีอัปสรเอาไว้เสียก่อน พอถึงเวลาเขาจะได้แกล้งไม่สบายแล้วก็ไม่ไปตามที่ตกลงกับบิดาเอาไว้ แล้วพอตรีอัปสรเดินทางไปสนามบิน ยังไงบิดาของเขาก็ต้องให้เธอไปด้วยอยู่ดี งานนี้วายุตั้งใจจะแก้เผ็ดบิดา และจะได้ใช้เวลาที่อยู่ที่นี่ควงสาว ๆ ให้หายคิดถึงไปเลย
“แล้วท่านรองได้บอกกับท่านประธานหรือยังคะ”
“ยังหรอก เอาไว้ค่อยบอกทีหลัง แต่เธอก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อมเอาไว้นะ” วายุยิ้มอย่างอย่างเจ้าเล่ห์ เขาจะให้บิดารู้ตอนนี้ไม่ได้ว่าเขาตั้งใจที่จะไม่ไปตั้งแต่แรก
“ค่ะ”
“เอ่อ...แล้วก็อย่าลืมจองโรงแรมให้เรียบร้อยด้วยล่ะ” วายุรีบย้ำ
“ค่ะ” ตรีอัปสรเดินออกมาถอนหายใจข้างนอกก่อนจะทรุดตัวนั่งลงที่เก้าอี้หลังโต๊ะทำงาน คิดไปคิดมา สองพ่อลูกก็เป็นจอมวางแผนด้วยกันทั้งคู่ ดีล่ะ!.. เพราะฉะนั้นวันนี้เธอจะต้องไปคุยกับคุณลุงให้รู้เรื่องว่าจะเอายังไงกันแน่
หลังเลิกงาน
ที่บ้านพักเล็ก ๆ ภายในไร่ชาในยามเย็นดูมีชีวิตชีวามาก วาทิตอยู่ที่นี่คนเดียวมาตลอดตั้งแต่ภรรยาเสียไปเมื่อหลายปีก่อน ดอกไม้นานาพรรณแข่งกันอวดสีสันเพราะได้รับการดูแลรดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอ ตรีอัปสรถือปิ่นโตใส่แกงที่แม่ของเธอทำมา ยื่นให้กับชายสูงวัย ก่อนจะนั่งลงเพื่อขอร้องเขาอีกสักครั้ง เรื่องของเธอกับวายุ
“ร้ายไม่ใช่เล่น ไอ้ลูกคนนี้ เดี๋ยวจะดันสันดานให้เข็ดเลยคอย” ตรีอัปสรเล่าเรื่องที่วายุให้เธอจองโรงแรมและบอกว่าเขาจะไม่ไปญี่ปุ่น ตามที่บิดาสั่งเอาไว้
“คุณลุงตั้งใจจะให้พี่วายุไปดูงานที่ญี่ปุ่นกับหนูจริง ๆ เหรอคะ” หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง
“ก็ใช่นะสิ มันโตแล้ว ต้องหัดเรียนรู้งานด้วยตัวเองบ้าง แต่ว่ามีหนูไปด้วยลุงก็อุ่นใจ” ชายสูงวัยตอบ
“แล้วถ้าพี่วายุมารู้ทีหลังว่าคุณลุงตั้งใจที่จะไม่ไปตั้งแต่แรก จะไม่มาพาลโกรธเอาเหรอคะ”
“ก็ช่างปะไร โกรธแล้วจะทำอะไรได้ ก็ลองมันไม่ไปดูสิ ลุงเนี่ยแหละจะตัดเงินเดือนมัน”
“ถ้าหากพี่วายุมารู้ทีหลัง ว่าหนูร่วมมือกับคุณลุง หนูต้องตายแน่ ๆ เลยค่ะ”
“ไม่เอาน่า อย่าเพิ่งคิดไปไกลถึงขนาดนั้น พอไปถึง หนูจะทำยังไงก็ได้ให้ได้อยู่ห้องเดียวกับเจ้าวายุ ”
“วันนี้พี่วายุสั่งให้หนูจองโรงแรมแล้วค่ะ”
“แล้วจองไปกี่ห้องล่ะ”
“ก็ห้องเดียวตามที่คุณลุงสั่งนั่นแหละค่ะ”
“ดีมากหนู”
“หนูกลัวพอไปถึงแล้วพี่วายุไม่ยอมจังเลยค่ะ” หญิงสาวขยับแว่นแล้วเอ่ยถาม
“เอาน่า อย่างน้อย ๆ หนูก็ได้ใกล้ชิดกับเจ้าวายุมัน ตั้งสามสัปดาห์ มันต้องมีบ้างละน่า” ชายชรายิ้มอย่างภูมิใจกับแผนการณ์ที่เขาคิด
“แต่พี่วายุเกลียดหน้าหนูซะขนาดนั้น”
“เห็นใจลุงเถอะนะหนูอัปสร ลุงน่ะมีลูกชายแค่คนเดียว ไม่อยากให้มันเอาแต่ลอยไปลอยมาเช่นนี้ ลุงทำใจไม่ได้” พูดจบชายสูงวัยก็หยิบซองยาให้กับหญิงสาว ตามที่ได้ตกลงกันไว้ หญิงสาวแอบถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“หนูจะลองพยายามดู แต่หนูขอไม่รับปากนะคะ ว่ามันจะสำเร็จ”
“เอาเถอะน่า กลับมาครั้งนี้รับรองหนูได้เป็นลูกสะใภ้ลุงแน่ แล้วก็เตรียมเรียกพ่อได้เลย ฮ่า ๆ ”
“งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ”
“ไหว้พระเถอะลูก” หญิงสาวยกมือไหว้แล้วเดินจากไป
คุณวาทิตห่วงลูกชายที่เป็นหนุ่มเพลย์บอย เอาแต่ใจ จึงคิดวางแผนจะจับเขาคลุมถุงชนกับบุตรสาวของเพื่อนรัก ตอนแรกหัวเด็ดตีนขาดวายุก็ไม่ยอมรับตรีอัปสร แต่คุณวาทิตก็จับจุดลูกชายถูก นั่นก็คือเรื่องตำแหน่งประธานบริษัท