Chapter 18
Clarion Gonzales' Point of View
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata.
Puti.
Puro puti ang nakikita ko.
Mama, nasa langit na ba ako? Kasama na ba kita? Nasaan ka, Mama? Mama?
Muli kong ipinikit ang aking mga mata. May naamoy akong kakaiba. Tila amoy ng gamot? Dumilat na ako at inilibot ko ang mga mata ko sa buong lugar at doon unti-unting rumehistro sa utak ko kung nasaan talaga ako.
Ospital. Ang lugar na pinaka-aayaw ko.
Puro puti ang paligid. Napatingin ako sa kanang kamay ko at nakita ang dextrose. Sa kaliwang kamay ko naman ay nakabalot ng benda ang pulso ko.
Did I failed? Did I failed to end my miserable life?
Napukaw ang pansin ko nang bumukas ang pinto at iniluwa ang isang lalake. Umaasa na si Jared ito pero hindi.
"Thank God Clarion! You're awake!" sabi
