Love you...พี่รหัส

EP.6 ใจละลาย 2

@ห้าง

เราเดินเข้าร้านนั้นร้านนี้อย่างสบายใจ อีลิดกับอีโรสนี้ก็รวยใช่เล่นเลยนะ เเต่ชอบทำตัวเป็นยาจก ฉันซื้อกระโปรงทรงเอ ยาวเเค่คืบเเละเสื้อตัวใหม่ด้วย รองเท้าส้นสูงปลายเเหลมปี้ดเอาเเบบมองเห็นหัวเปรตได้เลย

กึด

ฉัน/ โรส: ว้าย! ขวางทำไมย่ะ// ฉันหยุดเท้าเเทบไม่ทันเมื่ออีเพื่อนตัวดีมันหยุดเเล้วยกมือขวางเราสองคนไว้ทำให้ฉันกับอีโรสอุทานขึ้นมาพร้อมกัน เพราะกำลังเดินดูของเพลินๆกันอยู่

อีลิด: พวกรุ่นพี่หนิ

พรึ่บ!!

อีนี้มองตามเเทบไม่ทัน เออ พวกพี่ปี3 จริงๆด้วยว่ะเหมือนกำลังซื้อของเตรียมรับน้องเลย ทั้งสี ทั้งเเป้ง ต่างๆนาๆ โฮ๊ะๆ เละเเน่เลย

โรส: เเล้ว?// เออเเล้วอะไรของมันว่ะอีลิด

ฉัน: เออ อะไรของมึง?// ฉันถามมันบ้าง ก็เเค่เจอรุ่นพี่ที่คณะ ต้องเบรกกันขนาดนี้ไหม?

อีลิด: เอ้าพวกโง่! ...เออ! กูหยุดทำไมว่ะ? ฮ่าๆ

พอเท่านั้นเเหละจ้า

เพี้ยะ!/ป๊าปป!

อีโรสใส่กระบาลเราตีเเขนมันอย่างเเรง ทำมาเป็นด่า ปัดโถ่! บ้าบอมาก

ฉัน: เหมือนมึงเหงาอ่ะ ไปเถอะ// ฉันพูดพร้อมกำลังจะเดินนำไปเเน่อีโรสพูดดักขึ้นก่อน

โรส: นั้นพี่เฮดว๊ากนิ//เฮดว๊ากก็พี่เจ้าป่าสิวะ

ฉันมองเห็นพวกพี่เขากำลังจะออกจากร้านอุปกรณ์! สมอง+ขา มันสั่งการทันทีขาเรียวสวยสาวเท้าออกไปดักหน้าพวกรุ่นพี่อย่างเร็ว จุดหมายคือผู้ชายที่เดินมาหน้านิ่งๆ ไม่สนใจสิ่งใด กรี้ด โชคบันดาลให้เรามาพบพา

พรึ่บ!

ฉัน:เจอกันอีกเเล้วนะคะ ที่รัก// ฉันเดินไปดักหน้าพี่เขาทันทีพี่เขาเงยหน้าจ้องฉันนิ่งๆ ก่อนที่จะทำหน้าเบื่อหน่าย

พี่เจ้าป่า: .....

รุ่นพี่: ไอ้ป่าเมียมาตามว่ะ

ฉัน: งื้อ~// พี่เขาพูดเเซวขึ้น ฉันนี้ม้วนเป็นขนมทองม้วนไปเลยพี่เเกมีสีหน้าเเบบมึงพูดอะไรของมึง อยากตายหรอเเบบเนี่ย.. ฮ่าๆ เเต่หล่ออ่ะ ช๊อบบบ

พี่เจ้าป่า:…//สายตาพิโรจเเล้วจ้า

ฉัน: อ่ะๆพี่ อย่าเดินไปเดี่ยวลื่น// ฉันร้องขึ้นทันทีเมื่อพี่เจ้าป่าจะเดินหนีไปอีกทาง จนพี่เเกชะงักเเล้วหันมามองฉันนิ่งๆ ฉันฉีกยิ้มหวานยิ้มตาหยี่ทันที

ฉัน: ก็หัวใจหนูมันละลายตั้งเเต่ได้เห็นหน้าพี่เเล้วอ่ะ อร้าย~~

เพื่อนฉัน/รุ่นพี่: เเหวะ!!/ ว้าว~ ฮ่าๆ

พี่เจ้าป่า: มุกปัญญาอ่อนเหมือนคนคิด// นั้นไง จะพูดทีไรก็ว่าเเต่เราปัญญาชักจะสงสัยเเล้วนะ หรือจะอ่อนจริงวะกูเนี้ย

ฉัน: ไม่เป็นไรค่ะ คนของใจพูดอะไรหนูก็ไม่โกรธ

พี่เจ้าป่า: เลิกดูดนมเเม่ยัง

โห่... เจอดอกนี้ อีนาโนจองตั๋วกลับบ้านเกิดเเทบไม่ทันปากร้ายเเบบนี้ เเต่ชั่งเถอะบอกไปเเล้วก็ชอบอ่ะ ไม่โกรธ

ฉัน: ไม่โกรธค่ะ เพราะหนูชอบพี่// หน้าหนากว่าถนนคอนกรีตอีกเอาเส่! ฮ่าๆ เพื่อนเรานี้เเบบจะอ๊วกกันเเล้วอ่ะ

พี่เจ้าป่า: ....//มองหน้าฉันเหมือนอยากบีบคออ่ะ

Part (เจ้าป่า)

วันนี้มันวันซวยอะไรของผมทำไมผมต้องเจอเเต่ยัยเบอะนี้ด้วยตั้งเเต่ลงทะเบียนผมยอมรับว่ามองๆเธออยู่ก็หน้าตาเเม่งโครตเรียบร้อย พอพูดขึ้นคำเเรกเท่านั้นเเหละครับ หืม ยิ่งเธอรุกผมเเรงๆ ผมยิ่งไม่ชอบ ก็นั้นเเหละครับสรุปไม่ชอบเด็กเเก่เเดด ตอนมาประชุมไหนจะประโยคที่เธอพูดอีกเเถมเพื่อนผมมันยังเเซว บอกเลยว่าไม่ชอบครับ คำเดียวจบ ยิ่งตอนมาเจออยู่ห้างผมเดินหนีเลยเพราะไม่ชอบเด็กเเก่เเดดเเบบนี้

เจมส์:เอ้า! ไอ้ป่านั่งคิ้วขมวดอะไรของมึง// เพื่อนผมเอ่ยทักขึ้น นี้ผมคิ้วขมวดขนาดนั้นเลยหรอ ?

ผม:ป่าว!// ผมตอบมันเเค่นั้น เพราะรำคาญ

เจน: คิดถึงน้องเค้าอ๋อ?// ผมนี้มองหน้าเพื่อนเเทบไม่ทันด้วยสายตาที่เเสดงความเบื่อหน่าย คิดถึงหรอ? ทำไมต้องคิดถึงเด็กเบอะนั้นด้วยล่ะ

ผม: ....

เอ็ม: มึงก็ไปว่ามัน เออ! ว่าเเต่เด็กมันกล้าจริงว่ะ ฮ่าๆ // ผมเหล่ตามองเพื่อนตัวดีนิดๆ หยุดพูดถึงเด็กนั้นสักทีเหอะน่า

ตอนนี้ผมอยู่ที่คอนโดไอ้เอ็ม หลังจากกลับมาซื้อของที่ห้างก็กลับมาเตรียมของรอไปรับน้องเลยปีนี้ผมได้รับหน้าที่เป็นเฮดว๊ากเหตุผลคือ เพื่อนเสนอว่า ผมน่ากลัวที่สุด เเก๊งผมมี 6-7 คนที่สนิทสุดๆ ไปไหนไปกัน

เจน: น้องเขาชอบมึงจริงๆเเหละ กูดูออก// เจนที่นั่งอยู่ที่พื้นเตรียมเอกสารอยู่เอ่ยขึ้น ผมได้เเต่ยกเบียร์ขึ้นจิบ ไม่อยากสนใจ

ผม: กูไม่ชอบ!

เอ็ม: ไม่เอา? ไม่เปลี่ยนใจว่างั้น? // ไอ้เอ็มมันยักคิ้วถามผมเหมือนหยั่งเชิงทำไมผมต้องเปลี่ยนใจด้วยล่ะ ในเมื่อผมไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยซ้ำพวกนี้ชักจะบ้า

ผม:...... // ผมมองหน้ามันนิ่งๆ เหมือนเป็นคำตอบว่า ไม่มีทาง!

เเกร๊กก!

'อร้ายย! ว่าไงค่ะสามีทั้งหลายพวกชะนีน้อย งานนี้ถึงไหนเเล้วน่ะ'

จู่ๆประตูห้องไอ้เอ็มก็เปิดออกพร้อมกับร่างเพื่อนสนิทผมอีกคนเดินเข้ามาพร้อมเครื่องดื่มมึนเมา หึ เมาทุกวันก็พวกผมนี้เเหละครับ เเต่เรื่องเรียนก็ไม่ขาดไม่ลานะครับเห็นเเบบนี้

ลิลลี่: ไหนๆ อุ้ยๆ ได้ยินข่าวว่าคุณป่าของเราถูกเด็กเตาะจนจนมุมหรอคะ เด็กที่ไหนถึงกล้าทำกับพี่ป่าอย่างนี้ ฮ่าๆ// นั้นไง! นี้ขนาดมันไปทำงานกับอาจารย์มันยังรู้ก็คงจะพวกนี้นี้เเหละที่บอก เห้อ จะเอาเรื่องเด็กนั้นทั้งวันใช่ไหมวันนี้

ฝน: เด็กเกษตรปีหนึ่งจ้าเพื่อนอย่างสวย// ผมมองหน้าเพื่อนเชิงว่า มึงเอาตาไหนมองว่าเธอสวย ถ้าเรียบร้อยก็ว่าไปอย่างมีอย่างที่ไหน เจอกันวันเเรก บอกอยากได้ผู้ชายเป็นผัวคงจะชำนาญเเต่เด็กเเละนิสัยผมคือ ผมชอบล่าเด็กครับ ไม่ชอบให้เด็กมาล่า

ลิลลี่: อุ้ย! เจ้าป่าเรากลายเป็นผีเสื้อน้อยบินเข้าป่าไปเเล้วมั้ง

ทุกคน: ฮ่าๆๆ

ผม: ตีนเห็นไหม?// ผมมองหน้ากระเทยร่างอ้อนเเอ้นด้วยสายตาเอาเรื่อง มันจึงรีบลุกหนีไปนั่งฝั่งพวกไอ้เอ็มทันทีตามด้วยไปกอดออเซาะ เหอะ!

ลิลลี่: ทำมาเป็นโหดซะด้วย// มันพูดเเล้วยิ้มตาหยี่ เหอะผมล่ะสายตาไม่อยากสนใจก่อนที่จะหันไปเปิดโน๊ตบุ๊คทำงานเเทน คืนนี้คงยังอีกยาวไกลสำหรับงานของพวกผม คิดเเล้วหงุดหงิดชิบหายเด็กห่าอะไร ผมไม่มีทางชอบเด็กนั้นเเน่นอนครับ