Love you...พี่รหัส

EP.9 อมเเล้วรวย 2

เจ้: ขอตัวสองคนนี้เลยล่ะกันนะคะ ป่ะๆสุดหล่อ // พี่เเกเดินไปจับมือผู้ชายที่ชื่อเบส เราเลยมองหาเพื่อน มันก็พยักหน้าให้เป็นอันว่าเข้าใจกัน

คือเเบบตอนนี้เจ้ลิลลี่พาเราสองคนมาที่ห้องหนึ่งเเหละเเล้วให้กรอกเอกสาร เราก็กรอกๆไป โดยมีสายตามองมาตลอด เบสนั้นเเหละ

...: จ้องกันขนาดนี้ก็ไปเอากันให้จบเลยไป

พรึ่บ

ง้อว~~สามีหนูมาค่า อื้อหือ ระยะใกล้ๆนี้อีนาโนละลายเป็นเถ่าถ่านเลยจ้า ยังยืนยันคำเดิมเเม่หนูรักเขา

เรา: หึงหนูหรอ?// เราเอ่ยเเซวพี่เขาต่อในใจนี้เต้นตุ้บๆเลย

พี่ป่า:เเค่จะบอกว่า ห้องพวกกูไม่ใช่ม่านรูด! // อีนี้จุกเหมือนโดนอัดเข้าที่หน้าเลยอ่ะเจ็บไปจ้า หึ่ย!

เบส: ชื่อนาโนใช่ป่ะ ป่ะเดี่ยวเราไปส่งมันมืดเเล้ว // เบสเดินมาคุยกับเรา เราเลยยิ้มตอบนิดๆ

เรา: ไปส่งหน่อย//เราหันไปบอกพี่เจ้าป่าเเต่ พี่เจ้าป่ามองเราด้วยสายตารำคาญอ่ะ ฮ่าๆ

พี่ป่า: ...

หลังจากนั้นพี่เเกก็เดินไปเลยอ่ะ โห่ย~~ ใจร้ายเวอร์ เเต่อีนาโนชอบ อีกไม่นานหรอก คิกคิก

เบส: กลับกันเถอะ ?

เรา: เอ่ออ... อ๋อ! วันนี้เจ้มีเรื่องจะคุยกับเราต่ออ่ะ เบสกลับก่อนเลย// อีเจ้มองหน้าเราเเบบว่า กูพูดตอนไหนเราเลยขยิบตายิกๆให้อีเจ้ มันช่วย ฮือ~~

เบส: โอเครเเล้วเจอกันนะ

เรา: อืม เคร

หลังจากเบสเดินออกไปเราเลยเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเจ้ลิลลี่พึ่งรู้จักเหมือนสนิทกันมาเเต่ในครรภ์อ่ะ ฮ่าๆ

เจ้: เธอนี้นะปฏิเสธผู้ชายหล่อๆได้ยังไง เป็นเจ้ล่ะก็... // ฉันมองหน้าเจ้ที่เหมือนหิวมากๆเเล้วยกมือปัดป่ายไปมา

เรา: หนูชอบพี่ป่าคนเดียวค่ะ// เจ้มองเราเเล้วยิ้ม

เจ้: จ้าเดี่ยวเจ้ช่วยเอง เเล้วได้คำใบ้ว่าอะไรล่ะเราอ่ะ?

เรา: อมเเล้วรวยอ่ะเจ้รุ่นพี่คนไหนคิดนะ จะให้ไปอมทั้งมหาลัยเลยมั้ยจะได้รู้

เเต่จู่ๆเจ้มันก็ยกมือปิดปากเเล้วหัวเราะขึ้นดังลั่น!

เจ้: ฮ่าๆๆ อมยังไงก็อร่อยจ้ะคนนี้ เจ้ขอบอก

เรายิ่งทำหน้างงเข้าไปใหญ่ใครล่ะทีนี้ อย่าให้เจอนะ อดได้พี่เจ้าป่าเป็นพี่รหัสเลยหุ้ย~~

หลังจากนั้นเราก็เดินออกมาหาเพื่อนที่นั่งรอเราอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ ดึกๆนี้ก็หลอนใช่เล่นว่ะความที่คณะเรามีเเต่ร่มไม้ต้นใหญ่ๆตามทางเดินอ่ะนะ ถ้าไม่มีเพื่อนมารอจ้างให้อีนาโนก็จะไม่กลับ วึ๋ยย!

ลิด: รีบกลับเหอะว่ะ เย็นๆยังไงไม่รู้!//พอเราเดินมาถึงโต๊ะพวกมันสองคนก็รีบลุกขึ้นหอพักก็ใช่ว่าจะใกล้ ต้องเดินย้อนกลับไปด้านหลังคณะอีกเพราะคณะเรามีหอพักอยู่ในตัว

เรา:กลัวห่าเหวไรล่ะกลัวอะไรเเค่ผีถ้าจะมาก็ขอหล่อๆเเล้วกัน// ทันได้นั้นเอง

ป๊าป!!

โรส: ผีหล่อบอกต่อพ่อมึงสิดูเวลาดูบรรยากาสด้วยอีสัสกูขนลุก! ไปเลยๆ// เเงงง นาโนโดนด่าเฉยเลยอ่ะ

ลิด:เล่นอะไรรีบเดิน// ทีนี้ขอบอกว่าอยู่อย่างเจี้ยมๆ เลยทันที เเหม... เค้าเเค่พูดเล่นๆเองนะ

เเบบคณะเราจะเเยกเป็นสาขาที่เรียนนะคะ เเยกเป็นตึกๆไป เเต่ขอบอกว่ากว้างมาก ต้นไม้ ดอกไม้ เยอะสุดๆสมชื่อคณะเขาเเหละเนาะ เเต่นักศึกษาปีหนึ่ง ส่วนมากเขาจะให้อยู่หอในก่อน ปีสองค่อยย้ายออกไปได้หอพักก็จะเเบบอยู่ไกลจากตัวตึกที่เรียนพอสมควร เเหละ เป็นทางเดินที่เป็นถนนคอนกรีตไปทางด้านหลัง มันก็จะไม่มีอะไรนอกจากพุ่มไม้ต้นไม่อ่ะ เเต่พอมาถึงทางเข้าหอจะเป็น 3 เเยก เเยกซ้ายทางตรงคือหอพักที่เป็นตึก 3-4 ตึกของรุ่นพี่ เเละของปีหนึ่งด้านในสุด ฝั่งขวาจะเป็นบ้านพักนักศึกษา เป็นหลังๆ เเบบให้เช่า จ่ายรายเดือนใครจะอยู่ก็ได้เวลาเข้าหอตอนไหนก็ได้ 22:00 หอรวมปิดเเต่เเยกขวาสามารถผ่านไปได้ตรงไปคือทางออกสู่ถนนใหญ่นั้นเเหละ พอมาถึงก็โล่งใจหน่อยเพราะมันมีร้านค้าหลายร้านมาก เเละหอพักก็มีคนเดินไปเดินมา โล่งอกไปที!

ลิด: เห้อ~ วันที่สองผ่านไป// มันพูดหลังจากเข้ามาในบ้านพักเเล้วล้มตัวลงนอนที่โซฟา

เรา: คิดถึงพี่เจ้าป่าอ่า~~// เราพูดพร้อมทำหน้าเพ้อฝัน คิดถึงตอนที่พี่เเกเดินเข้ามาเอาของ เเล้วก็ออกไปเเค่นี้ก็รู้สึกดีเเล้ว

โรส/ลิด: หนัก!

เรามองค้อนมันทันทีเมื่อมันพร้อมกันประสานเสียงว่าให้ ก็คนมันคิดถึงผิดอะไรเล่า!!

โรส: กูไปเก็บกระเป๋าล่ะ

เรา: ?

ลิด: กู ไป ด้วย

ทำไมพวกมันพร้อมใจกันลุกหนีฉันไปเลยอ่ะ งี้้เเหละ อีพวกไม่มีคนรักชิ!!

ตัดมาเช้าอีกวันเลยเเหละกันตอนนี้พวกเรามารวมตัวกันที่หน้าคณะเรียบร้อยเเล้วรถบัส 2 คัน มาจอดรอเเล้วไปไหนก็ไม่บอกถ้าเตรียมทูพีชไปอาจจะได้ขึ้นเขาเเทนงี้

พี่เจน: น้องๆมารวมตัวกันตรงนี้เลยจ้า// พวกเราก็หิ้วกระเป๋ามารวมตัวกันเเบบสะลืมสะลือเพราะมันยังเช้าอยู่เเละเช้ามากด้วย

พี่ฝน: เช็คจำนวนทุกคนเลยนะคะมองหน้าเพื่อนเราใครยังไม่มาเอ่ยรีบตามนะคะ ถึงเวลาพี่ไม่รอนะ// เราก็มองดูรอบๆ น่าจะครบนะ เพราะคำสั่งเด็ดขาดขนาดนั้นใครจะกล้าหือ

พี่เจมส์:ขึ้นรถเลยครับ!