“พรีม คุณหาอะไร ผมเห็นคุณเดินค้นนู่นนี่จนทั่วห้อง ขึ้นมานอนได้แล้ว”
มาเฟียหนุ่มที่เพิ่งตอบข้อความของคู่หมั้นเสร็จ ก็กดปิดโทรศัพท์ทันทีกันการโดยรบกวนจากคนอื่น ตบมือลงบนที่นอน เรียกคนตัวบางที่ทำหน้ายุ่งเพราะหาสิ่งที่เขาแอบเอาไปทิ้งไม่เจอ
“หาของค่ะ ฉันใส่เอาไว้ในกระเป๋าไม่รู้มันหายไปไหน”
“อะไรล่ะ เดี๋ยวผมช่วยหา”
พริมามองหน้าของเขา ชั่งใจว่าจะบอกความจริงไปเลยดีหรือเปล่าว่าเธอแอบกินยาคุม เพราะมันนอกเหนือคำสั่งของเขาและเธอก็ไม่ได้บอกเขาไว้ก่อน แต่คิดไปคิดมาเขาก็น่าจะพอใจที่เธอรู้จักป้องกันตัวเองไม่ให้ตั้งท้องกับเขาที่ไม่เคยคุมกำเนิดเลยแม้แต่ครั้งเดียว นั่นมันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะโกรธหรือไม่พอใจนี่นา บางทีเธออาจจะคิดมากไปเองก็ได้
อีกอย่าง ถ้าเธอบอกความจริงกับเขา เขาจะได้ให้ลูกน้องรีบไปซื้อยาคุมแผงใหม่มาให้เธอ ถึงแม้จะจำไม่ได้ว่ากินไปถึงเม็ดไหนแล้ว แต่เธอจะยอมเสี่ยงตายโดยการเริ่มกินเม็ดที
