ล้วงรักมาเฟีย

ตอนที่ 5 จะชั่วให้คุณดู

มาเฟียหนุ่มกดจูบไต่ลงมาผ่านหน้าท้องแบนราบ จนถึงเนินเนื้ออวบอูมขาวโพลนไร้เส้นขนมาปิดบัง ความน่ารักของมันทำให้เขาก้มลงจูบที่เนินเนื้อนั้นอย่างแรง

“อุ๊ย มะ ไม่นะ คุณแมท ปล่อยฉันสิ”

เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาที่ตื่นตระหนกของคนตัวบาง กระตุกยิ้มมุมปากสะใจแล้วจับขาของเธอแยกออกจากกันช้าๆ แล้วขยับตัวเข้าไปอยู่ที่ช่องว่างกึ่งกลางกายเธอ

มือใหญ่จับขาเธอที่พยายามจะดิ้นหนีแน่นๆ แล้วบังคับกางออกจนแบอ้ากว้างสุด ดอกไม้งามปรากฏแก่สายตาของเขาทันที คนตัวโตตะลึงงันกับภาพตรงหน้า ดอกไม้ของเธอสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา กลีบดอกเล็กๆ เป็นสีชมพูดสด ติ่งเกสรที่แสนขี้อายก็มีขนาดเล็กแถมบวมเป่งน่ารัก นอกจากนั้น รูรักของเธอก็ยังเล็กแคบไม่มีร่องรอยความสึกหรอสักนิด ถือว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเองได้ดีคนหนึ่งทีเดียว

“ว้าย ปล่อยนะ ไอ้บ้า”

เขากระตุกยิ้มมุมปากอีกครั้งที่เธอพยายามดิ้นหนี แต่เพียงแค่เขาเล้าโลมเธอนิดๆ หน่อยๆ น้ำหวานของเธอก็ไหลออกมาเคลือบคลอที่กลีบดอกไม้จนมันวาววับไปหมดแล้ว

“หึ ปล่อยอะไร คุณเยิ้มขนาดนี้แล้ว”

เขาก้มลงสูดกลิ่นหอมประจำตัวของเธอจนสุดปอด กลิ่นหอมหวานทำเอาเขาทนไม่ไหว ปาดลิ้นร้อนลากขึ้นลงช้าๆ และหนักเน้นที่กลีบดอกไม้ฉ่ำน้ำของเธอทันที

“อ๊าย อย่านะ อย่าทำอะไรฉัน คุณแมท”

ฟังที่ไหน ยิ่งเธอพยายามจะดิ้นรนต่อต้าน เขายิ่งสะบัดลิ้นระรัว พร้อมกับดูดดึงจูบฟัดติ่งเกสรที่ไวต่อความรู้สึกของเธอแรงขึ้นเท่านั้น จนคนตัวบางสั่นสะท้านไปทั้งร่างกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยลิ้มลองมาก่อนในชีวิต

“อื้ออ ไม่ คุณแมท”

พริมาส่ายหน้าจนผมเผ้ารุงรังเต็มหมอน แม้จะร้องขอให้เขาหยุดรังแกเธอเท่าไหร่ แต่เขาก็ไม่ยอมฟัง ทั้งยังละเลงลิ้นเร่งเร้าเธอหนักขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว คนโดนรังแกที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนไม่อาจทานทนต่อการปลุกเร้าของคนช่ำชองได้อีกต่อไป สะโพกผายกระดกแอ่นตามจังหวะลิ้นร้าย มือที่ถูกพันธนาการกำจิกกันแน่น ใบหน้าสวยงามเหยเกหลับตาปี๋ อ้าปากเผยอค้างกรีดร้องครวญครางราวจะขาดใจกับความรู้สึกพิสดารที่กำลังตีวนในตัวก่อนจะเกร็งกระตุกกรีดร้องออกมาสุดเสียง ขาเรียวสั่นระริกปลายเท้างองุ้มน่าสงสาร

“กรี๊ดดดดดดดด อ๊ายยยยยยยยย”

มาเฟียหนุ่มลากลิ้นเก็บกินหยาดน้ำหวานของเธอจนหมดทุกหยาดหยด แถมยังสะบัดปลายลิ้นหยอกล้อติ่งเกสรเบาๆ อยู่นาน

“อือออ พอได้แล้ว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”

เมื่อหมดอารมณ์วาบหวาม เธอก็เริ่มมีแรงตวาดแหวใส่เขาอีกครั้ง คนตัวโตจึงดูดติ่งเกสรของเธอแรงๆ แล้วขบเม้มอยู่แบบนั้นเพื่อให้เธอหมดที่ฤทธิ์ที่จะพยศใส่เขาอีกครั้ง

“อ๊ะ คุณแมท อย่าทำแบบนี้นะ”

เมื่อเขาทรมานเธอจนพอใจ ก็ขยับกายขึ้นนั่งหลังตรง มือใหญ่ข้างหนึ่งวางอยู่บนเนินเนื้อขาวอวบ โดยส่งนิ้วหัวแม่มือลูบวนเบาๆ บนจุดที่ไวต่อความรู้สึกของเธอ

มืออีกข้างกำสาวตัวตนร้อนฉ่าแข็งเกร็งมีเส้นเลือดปูดโปนเต็มลำ ปลายหัวบานๆ แดงก่ำมีน้ำใสๆ ไหลยืดยาวดูน่ากลัว

คนตัวบางเห็นดังนั้นก็หลุดออกจากภวังค์หวามที่เขาสร้างขึ้นทันที เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจกับขนาดของมาเฟียหนุ่มที่กะจากสายตาก็ประมาณข้อมือของเธอเลยทีเดียว จึงพยายามกระถดตัวหนีแต่ก็ทำได้ยากยิ่งเพราะมือทั้งสองข้างถูกพันธนาการเอาไว้

มาเฟียไร้ใจเห็นดังนั้นก็รู้สึกสะใจเป็นบ้า ที่ได้ข่มขวัญลูกสาวศัตรู เขาปล่อยมือออกจากท่อนร้อนแล้วยกตัวขึ้นเล็กน้อยให้เธอได้เห็นอาวุธคู่กายที่เขาแสนจะภาคภูมิใจ

เขาดึงขาของเธอให้กลับมานอนอยู่ในตำแหน่งเดิมอีกครั้งอย่างง่ายดาย ลดกายลงคร่อมร่างงามแล้วโน้มใบหน้าลงไปมอบจูบกระชากวิญญาณ มันเร่าร้อนจนคนที่กำลังเสียขวัญหลับตาพริ้ม สติที่ลดลงจนเหลืออยู่น้อยนิดกระเจิดกระเจิงจนกู่ไม่กลับอีกต่อไปแล้ว

ขาเรียวที่ค่อยๆ พยายามหุบลงถูกจับแบอ้ากว้างสุดเพื่อรองรับตัวตนใหญ่โตของเขา ท่อนร้อนขนาดมหึมาถูไถอยู่ที่ปากทางรักฉ่ำเยิ้มช้าๆ มือใหญ่ข้างหนึ่งก็ส่งไปปลดพันธนาการที่ข้อมือของเธอออก

มาเฟียรูปหล่ออาศัยจังหวะที่เธอกำลังล่องลอยไปกับสัมผัสชั้นครูของเขา กดแทรกปลายหัวเบ่งบานลงไปในรูเล็กแคบที่ปิดสนิทแน่นนั้นช้าๆ คนตัวบางนิ่วหน้าเพราะรู้สึกเจ็บแสบที่ช่องทางอ่อนไหวจึงสะบัดหน้าหนีจากการบดจูบเพื่อจะร้องห้าม

“อย่า..โอ๊ยยย เจ็บ เอาออกไปนะ”

“อืม เข้ายากฉิบ f..”

คนที่กำลังหูอื้อตาลายกัดกรามจนสันขึ้นนูน แล้วออกแรงกดแทรกตัวตนลงไปในร่องรักของลูกสาวศัตรูใต้ร่างด้วยความยากลำบาก

“ไม่ ไม่ เอาออกไปนะ อย่าทำฉัน”

พริมาทุบตีเขาเป็นพัลวัน ทั้งยังตบใบหน้าหล่อเหลาไปเต็มแรงหลายครั้ง แต่คนตัวโตกลับไม่สะทกสะท้าน กรามแกร่งขบแน่น มองเธอด้วยแววตาวาวโรจน์ราวกับมีลูกไฟอยู่ในนั้น ก่อนจะกดแทรกท่อนร้อนให้จมลึกดำดิ่งทีเดียวจนสุดโคน

“กรี๊ดดดดดด เจ็บ เอาออกไปนะ อื้อออ”

ร่างบางผวากอดเขาเอาไว้ เล็บยาวจิกทั้งหลังและบ่าของเขาจนเป็นรอยเล็บมีเลือดไหลซิบ แต่คนตัวโตหาสนใจความรู้สึกเจ็บแสบที่กลางหลังไม่ เพราะความรู้สึกปวดหนึบที่ท่อนลำร้อนจนต้องนิ่วหน้ามันชัดเจนยิ่งกว่า

คนตัวบางกรีดร้องเสียงหลง ลำตัวสั่นระริกด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวกลางกายราวกับร่างกายกำลังถูกฉีกทึ้งออกเป็นสองส่วน ผนังบอบบางตอดรัดท่อนร้อนของคนตัวโตเป็นจังหวะถี่ยิบ ความรู้สึกที่เหมือนกับท่อนร้อนของเขาแหวกผ่านสิ่งใดเข้าไปมันทำให้เขาตกตะลึง จึงขยับกายขึ้นมองจุดเชื่อมต่อระหว่างเธอกับเขา ก็พบว่ามีเลือดสดๆ ไหลซึมออกมาแล้วหยดลงที่ผ้าปูที่นอนสีขาวเป็นดวง

“พริมา..คุณ..”

เขามองเธอราวกับเป็นของประหลาด ปีนี้เธออายุ 26 ปีแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน แต่แล้วหัวใจดวงโตก็อุ่นวาบกระตุกเต้นลิงโลด เมื่อได้รู้ว่าตัวเองคือผู้ชาคนแรกของเธอ เขามองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนยิ่งก่อนจะแปลเปลี่ยนเป็นวาบวับอำมหิตอีกครั้งเมื่อนึกได้ว่าเธอเป็นใคร และทำอะไรไว้กับเขาบ้าง

หึ เป็นแบบนี้ก็ดี ลูกสาวที่มันทะนุถนอมเอาไว้ โดนเขาทะลวงเป็นคนแรก และแน่นอนว่า ตลอดเวลาที่เธอต้องอยู่กับเขา จนกว่าเขาจะหาวิธีแก้แค้นได้ เธอต้องโดนทะลวงจนสาแก่ใจแน่นอน

“เจ็บ เอามันออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้ ไอ้ชั่ว”

“หึหึ ชั่วหรอ ฟังดูดีนี่ ผมจะชั่วให้คุณดูจนสมใจเลยล่ะพริมา อ่าห์ แน่นฉิบ”

สะโพกสอบบดหมุนวนเนิบ ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นหลับตาพริ้ม รับสัมผัสตอดรัดหนึบหนับที่ยังไม่ยอมคลายตัวลงและมันกำลังทำให้เขาตกอยู่ในที่นั่งลำบาก

“อ๊ะ พะ พอแล้ว อื้อ”

พอหรอ ฝันไปเถอะว่าเขาจะพอ ร่องรักสดใหม่แน่นหนึบของเธอมันดูดรั้งเขาเอาไว้ขนาดนี้ ยังไงคืนนี้ไม่เช้า ก็คงไม่ปล่อยให้เธอได้นอนง่ายๆ แน่

“ได้สิพรีม พอหรอ อืมมม”

มาเฟียหนุ่มขยับชักสาวท่อนร้อนเข้าออกช่องทางรักของเธอช้าๆ เธอสัมผัสได้ถึงทุกส่วนของตัวตนที่ใหญ่โตในทุกครั้งที่ครูดเข้าครูดออกผนังบอบบาง และทุกครั้งที่เขากดแทรก ความคับแน่นของเธอมันรูดรั้งตัวตนใหญ่โตจนมาเฟียหนุ่มเสียวสะบั้นไปหมด

“โอวววว พระเจ้า f…”

สาวบริสุทธิ์อย่างเธอมันกำลังทำให้เขาหมดท่า สะโพกสอบขยับกระแทกในจังหวะเร็วขึ้น มือใหญ่ร้อนผ่าวบีบขำหน้าอกอวบของเธอตามแรงกระสัน ปากร้ายกดจูบขบเม้มทั้งซอกคอและใบหู

ความเจ็บปวดในคราแรกค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับมีความเสียดเสียวเข้ามาแทนที แม้จะยังรู้สึกปวดแปลบที่จุดอ่อนไหวอยู่ไม่น้อย แต่ความเก่งกาจของคนตัวโตก็ชักนำพาเธอมีความรู้สึกเสียวซ่านร่วมด้วยจนยอมปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความร้อนแรงของเขา

คนตัวบางหลับตาพริ้ม ความรู้สึกแปลกใหม่ที่พบพานเป็นครั้งแรกทำเอาเธอล่องลอยเคว้งคว้างจนต้องยกแขนขึ้นมาโอบกอดเขาเอาไว้เป็นหลักยึด

“อ๊า อ๊า”

“โอววว f… พรีม อย่าตอดขนาดนี้ โอวว”

กายแกร่งไม่อาจทานทนต่อความเสียวซ่านอีกต่อไป เขาโหย่งตัวขยับโยกกระแทกกระทั้นเรือนร่างบอบบางแต่เย้ายวนที่นอนกรีดร้องครวญคราง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่น เสียงหัวเตียงกระแทกผนังห้องตามจังหวะรักของคนตัวโตดังสะท้อนเข้าโสตประสาท ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์หนุ่มสาวให้กระเจิดกระเจิง

“พรีม โอววว พระเจ้า โคตรมัน”

“โอยย คุณแมท โอ๊ยยย”

ผนังบอบบางตอดรัดระรัวเป็นสัญญาณว่าเธอกำลังจะเข้าสู่เส้นชัยในไม่ช้า สะโพกสอบจึงสะบัดรัวตอกกระแทกถี่ยิบไม่ยั้ง ก่อนสาวออกมาจนเกือบหลุดแล้วอัดกระแทกสุดแรงเกิดสามครั้งติด สองร่างจะผวากอดรัดกันแน่น ร่างงามเกร็งกระตุกกรีดร้องเสียงหลง ในขณะที่กายแกร่งคำรามลั่นพร้อมขยับสะโพกบดเบียดงัดเสยเน้นๆ ช้าๆ อีกหลายครั้งเพื่อปลดปล่อยสายธารรักขาวขุ่นเข้าสู่ผนังบอบบางของเธอจนลึกสุดโคน

“อ๊ายยย อืมมมม”

“โอววววว พรีม อืมมมมมมม”

กายแกร่งทรุดฮวบลงทับเธอทั้งตัวอย่างหมดเรี่ยวแรง สองร่างหายใจหอบกระชั้น หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากขั้ว ร่องรักสดใหม่ที่เพิ่งเสร็จสมหมาดๆ ยังคงตอดรัดเขาหนึบหนับไปหมด

“เอามันออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้”

“พอเสร็จก็ไล่เลยหรือไง ไม่คิดจะอาลัยอาวรณ์ผัวคนแรกหน่อยหรอ”

“คุณไม่ใช่ผัวฉัน เอามันออกไป แล้วจะฆ่าก็รีบฆ่า อย่ามายุ่งกับร่างกายของฉันอีก”

“ทูนหัว ฆ่าคุณตายตอนนี้ก็หมดสนุกกันพอดี ผมต้องการดูความเสียใจของไอ้อลัน มากกว่าที่มันแค่รู้ว่าลูกมันตาย แต่ตอนนี้ผมยังนึกวิธีแก้แค้นมันไม่ออก และคุณต้องอยู่ที่นี่กับผม จนกว่าผมจะทำสำเร็จ ถึงตอนนั้น ผมอาจจะสงเคราะห์คุณด้วยการฆ่าคุณให้ตายอย่างทรมานน้อยที่สุดก็ได้”

“ฉันไม่อยู่ จะเอาอะไรก็ไปเอากับพ่อฉันสิ ปล่อยฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้”