6
Blesserie can feel that someone is eyeing her since the moment she entered up until now that she's sitting on her chair while waiting for the waiter to come.
“Miss Gift, Choco latte from Mister Dracula.” Anang crew nang sumulpot sa may tagiliran niya.
Mister Dracula?
Agad siyang napatingala sa lalaki habang nakaawang ang mga labi at takang-taka sa biglaang pagbabalik na iyon ng kanyang alaala tungkol sa lalaking masungit na Dracula raw ang pangalan.
“He’s here?” kukurap-kurap siya kaya lalong nagkatawanan ang mga kasama niya.
“It’s from me.” Agarang sagot naman ni Zayn na nagpapihit sa ulo ni Blesserie.
He gave him a questioning look as she signaled the man to put the latte on the table.
“Salamat.” Lingon pa niya sa waiter na ngumiti lang naman, tapos ay ibinalik din niya kaagad ang mga mata kay Zayn.
“I ordered it.” Sincere na ngumiti ito sa kanya kaya alanganin siyang napatango.
“You were him all this time? You were that man from the gala in Switzerland, Zayn?” makulit na tanong niya sa lalaki at parang napamaang ito sa kanya.
She’s trying to gather all the details of that grumpy man’s face inside her head but she doesn’t see it clearly. Aanim na taon siya noon at naaalala niya ang mga berbal na usapan pero hindi halos ang mga mukha ng tao.
Si Zayn ba iyon? Gosh, hindi niya maalala. Pilit siyang tumitig sa mukha nito at inaarok ng isip niya ang lalaking iyon pero wala na. Burado na ng panahon ang mukha na iyon.
“How important he is to you?” tanong nito sa kanya habang nakatingin sa mga mata niya.
“Well, not that important but if it’s you, I’ll be glad.” Ngumiti siya at saka tumango.
That man was her first crush and nothing more, but she never forgot thst moment when she saw him at the gala.
“I am.” Anito pa kaya napatakip siya ng bibig sa sobrang tuwa.
She can’t believe it. The man who has captured her childhood interest is inside her company?
“Ang sungit mo noon ha. Kaya pala tahimik ka pa rin dahil ikaw ‘yon.” She smiled genuinely. “I’m so glad to finally meet you in person.” She said.
“Me, too.” Tumango ito at ngumiti rin pero may lumapit pa na isang waiter sa kanya.
“Choco latte, Miss Gift.” anang lalaki.
“From?” Umangat ang kilay niya pero nagkibit-balikat iyon.
“I don’t know, Miss. Nakapaskil lang po sa ticket holder ang isang choco latte sa table 7, for Miss Gift.”
Tumango-tango siya. “Salamat din.”
“Baka kay Mister Whatever galing ‘yan kasi sabi niya i-order kita kaya lang noong sinigawan mo ako, tumalsik ang brain cells ko.” Bulong sa kanya ng pinsan na si Mariposa matapos siyang hilahin sa braso.
“Hindi ko pala dapat inumin.” Irap niya.
“At bakit naman? Para ka namang tanga. Hindi naman siya ang may gawa niyan kung hindi ang tagatimpla sa loob.” Kontra ng pinsan sa kanya kaya iningusan niya ito.
“Akala ko ba magkakampi tayo. O bakit iba na yata ang tono ng kanta mo at sintunado ka.” she sassed. “Sabunutan kita eh. Ayusin mo Mariposa, kakalbuhin kita.” Gigil niya rito na napasulyap sa may likuran niya.
Sinadya niya talagang tumalikod kay Harry Parrot pero ramdam niya talaga ang init ng titig ng lalaki sa kanya at totoong hindi siya nagkakamali dahil nakatingin iyon na sobra, na para bang siya ang creamer sa kape niyon.
“Sungit nito. Sabihin ko nga kay Tita at Tito iyong alok sa iyo ni—” hindi naituloy ni Mariposa ang sasabihin dahil tinakpan niya kaagad ng palad ang bibig ng pinsan, saka siya ngumisi nang pagkaganda-ganda pero plastic naman.
“Hahay, love na love kita talaga Butterfly. Alam na alam mo naman na tayo lang ang may forever ‘di ba?” pinisil niya ito sa pisngi pero mariin iyon saka niya ibinaling-baling ang mukha nito.
“Aray ha—mahal na mahal pero parang gusto mong tuklapin ang pisngi ko at gawin mong pandesal sa latte mo.” Angil naman nito sa kanya saka tinabig ang kanyang kamay.
Humagikhik si Blesserie nang umirap si Mariposa pero napaitlag naman siya at automatic na napatayo nang may mainit na palad ang dumapo sa baywang niya.
“S-Sorry.” Naitaas ni Zayn ang dalawang kamay sa ere.
“You must be.” Matigas na sagot niya at matapang ang mga matang ipinukol niya sa lalaki.
Napatingin sa kanya ang mga kasamahan kaya sinenyasan siya ni Mariposa na maupo na.
Sumunod naman siya at kinontrol ang emosyon. She really hates it when men are taking advantage of her. Wala naman sa hitsura ni Zayn ang pagiging manyakis. He’s the typical kind of a man, respectable and intelligent, but she doesn’t judge according to what her eyes only see. Hindi ba nga at respetadong lalaki rin ang Tito Matt niya na nagawang pagtangkaan ang Mommy niya na gahasain?
She heaves a sigh and almost frets. Nawala ang attention niya sa lagkit ng titig ni Harry sa kanya at parang gusto niyang lumayo sa head ng Marketing Department niya.
“I think I have to go. Mauna na ako dahil may pupuntahan pa akong symposium.” Tumayo rin siya ulit at saka hinalikan si Mariposa sa pisngi.
“Hindi ba at masyado pa naman na maaga?” kontra nito sa kanya.
“Oo nga naman Blessy.” Sang-ayon naman ni Kyla habang dinudutdot ang cellphone.
“I need to fix my dress. I can’t go there just like that.” Alibi niya para makaiwas lang.
Nasira na ang mood niya kaya wala na siyang dapat na ipagtagal pa. Nang tumingin siya kay Zayn ay mukhang nahalata naman nito na ito ang iniwasan niya.
Sa tagal na nitong kasali sa Sumba nila ay ngayon lang ito nangahas na haplusin siya. It wasn’t a simple touch. She felt his hand squeezing her waist. Parang iba ang ipinahihiwatig ng kamay nito kaya naalibadbaran siya.
“Bye girls.” Paalam niya sa mga kaibigan saka niya hinaplos ang ulo ni Collie na sumunod kaagad nang tumayo siya at lumabas ng café.
“Bless,” tawag sa kanya ni Zayn pero agad siyang pumihit at sinenyasan ito na huwag lumapit.
“I’m fine. Stay with my friends.” Walang emosyon na utos niya sa lalaki.
“I’ll leave either. You don’t have to. If you’re not comfortable with my presence, I’ll leave.” Anito sa kanya pero umiling siya.
“No. I really have to go.” Sagot naman niya saka siya tumalikod at naglakad papalayo.
Sayang. Ito pa naman pala ang lalaking pinakauna niyang hinangaan pero naalibadbaran na siya sa mga gesture nitong nakakapanindig ng balahibo. And she confirmed it that she really doesn’t adore Dracula anymore.
Her gym is just few blocks away so she chose to walk to grab her car. Nagsuot lang siya ng suson at may kinuha lang niya ang bag niya sa loob ng building at lumabas din siya pero sa pagkamaang niya ay may lalaking nakaupo sa passenger’s seat ng kotse niya.
Nalaglag ang panga ni Blesserie kasabay ng bag na hawak niya.
What the hell is he doing inside my car?
Tanong niya sa hangin habang nakatingin kay Harry na prenteng nakaupo at nagawa pang nakawin ang tasa ng kape sa café.
Nang mabawi niya ang sarili ay dinampot niya ang bag sa sementadong sidewalk.
Nauna na si Collie at walang sawang kinahulan ang bwisit na matanda.
“Hoy tanda! What the hell are you doing?” mataray na tanong niya rito pero hindi man lang siya nito tiningnan.
“I love your words, lady. Those sounded like music to my ear.” Anito na parang manhid at hindi tinatablan ng katarayan niya.
“Oo at mamaya babaklasin ko ang tainga mo dahil sa pagiging trespasser mo! Alis!” She hissed.
Tumingin ito sa kanya at napalunok siya nang harap-harapan siya nitong araruhin ng tingin.
“What is even trespassing, sitting inside your car or touching your waist down to your butt?”
“Bastos!”
“I am, and I don’t hide it, unlike that stupid who plays innocent but the intention is clearly obscene.” He replied coolly and she never found her words.
It’s true. They just met yesterday but she already partly figured out Harry’s behavior. He’s a womanizer. She doesn’t doubt it. The rumors said and the Google said. Tahasan din nitong inamin sa huling interview dito na pito ang girlfriend nito at lahat iyon ay okay lang sa mga babae na iyon.
Hindi niya alam kung ilan na ngayon, baka singkwenta na. Ang interview na iyon ay noong nakaraang tatlong buwan pa.
“Get out. I’m leaving.” Blesserie rather said, crossing her arms over her chest.
“We are leaving, sweetheart. Come on, ride me.”
“What?!” Gigil na naibaba niya ang mga braso at naikuyom ang mga kamao.
“My God, Mister Whatever. Don’t you own a car? You’re damn rich, yet—”
“Two, young girl...” He raised his fingers. “Nakakadalawang mura ka na. You make it three and I’ll stop that sassy mouth by ravaging it using my teeth.” Tumiim ang titig nito sa labi niya at hindi kawasa ay nalulon niya ang dila sa kabila ng nagpupuyos na kalooban.
“Try it and I’ll help you see how stars look like when they’re revolving around your head.” Idiot! Sinarili niya ang mura dahil baka nga halikan siya.
Nagkibit balikat lang ito at saka uminom ng kape, tapos ay binuksan nito ang pinto sa may driver. “Hop in.” he instructed.
“I don’t have my car. I walked and jog all the way down here for my morning jog. I’m quite tired and my balls are quite heavy, too.” Anito pa na animo ay pag-aari ang Maserati niya.
Lintik!
Kamuntik siyang mapahalakhak sa sinabi nito. Ano ito? Babayagin at mabigat daw ang bayag?
“Bakit hindi ka mag-taxi?” Irap niya.
“Do cabs here accept cards?”
“Some.”
“Some but not all.” Sambot nito kaagad. “And besides, I received an invitation for a very pleasant breakfast with my newest business partner.”
“Excuse me?” pinagtaasan niya ito ng kilay pero dinukot nito ang cellphone sa bulsa ng suot na jacket at iniharap sa kanya.
Naningkit ang mga mata ni Blesserie na pinakamasdan ang text.
Morning Harry. If you’re free to come and have a family breakfast with us, please spend a moment. Zaragosa’s Royalty Subdivision. Google map it, kid. We’ll be all pleased to see you. 7:00AM.
-Cade
Letse! Ang Daddy niya ang nag-text sa balahurang gurang na manyakis.
Gigil na sumimangot na talaga siya habang paisa-isa ang hininga. Ano ba at ang pangit ng umaga niya?
“I so hate you!” mataray siyang tumalikod at nagmartsa papunta sa kabilang side ng kotse.
“I so like you.” Bulong nito sabay inom ng kape kaya sa inis niya ay inginudngod niya ang tasa sa nguso nito kaya nabuhos halos lahat ng laman sa suot nitong puting jacket.
“God demmit!” mura nito habang nakatingin sa sariling jacket at pinapahid ng kamay ang bibig at baba.
“What’s so damn wrong with you? You’re so stubborn.” Blangko ang nga matang itinunghay ni Harry sa kanya pero buong katarayan pa rin niya itong binelatan.
Alam niyang spoiled siya. Ano namang pakialam nito? Ito ba ang makakalbo? Hindi naman ah.
“You watch your mouth, too filthy old man! No one dares to like me.”
“And so what’s the problem if I do?” gigil din na sagot nito sa kanya.
“Because I truly know where exactly it lands. You don’t like me as who you see. You like to bed me.” Sarkastikong sagot niya na ikinakibit balikat naman nito.
“I don’t deny that either.” Anito at tumingin pa sa dibdib niya kaya mabilis naman niyang tinakpan.
To her surprise, Harry grabbed her by waist and pulled her.
“Hey, you! Manyak! Heeeeelp! Collie! Collie!” saklolo niya sa aso niya kumakahol naman nang paulit-ulit sa likuran ng kotse.
Nagpumiglas si Blesserie nang maramdaman niyang nakaupo na siya sa kandungan ni Harrison.
“Yayk! You’re so kadiri! You smell like a dead rat! Malapit ka ng mamatay sa tanda mo! Stop it!” she lifted her buttocks when she felt a hard thing that was pressed against her butt.
“Don’t over exaggerate things, sweetie. I don’t let women drive, for I drive women. Well, I do for some instances like if it’s comfortable for a woman like you…to drive me.” Bulong nito sa tainga niya kaya natamilmil siya at napalunok na lang nang umalis ito sa ilalim niya at lumipat sa pwesto ng driver’s seat.
“Stop now Collie. I didn’t hurt your spoiled brat master.” Marahang saway nito sa aso niya na tumigil naman sa pagkahol at ipinatong ang nguso sa balikat niya saka siya dinilaan sa pisngi.
She blinks many times.
“Be thankful for I am still partly in my mood. Kung hindi ko nakilala si Mister Dracula, tatamaan ka.” Ipinagkrus niya ang mga braso sa dibdib at saka ibinaling ang mukha papakabila.
“Yeah? So you know who he really is?” Harry smirks as he revvs the car engine.
Anong inginingisi nito?
“Oo at wala ka sa katiting sa kagwapuhan niya. Hinawakan niya ako pero hindi siya brutal na katulad mo!” she snarled in an instant and flipped her hair.
Sa pagtataka niya ay umangat ang mga kilay nito at nawala ang ikikinangigisi. “You mean that bastard Marketing dickhead?”
“Yes and it’s none of your business! Drive!” inis na utos niya rito na ikinanguso lang naman nito matapos na umiling.
“Bossy little brat.” Bubulong-bulong na sabi pa nito na irap lang naman ang isinagot niya.
Nakakainis din naman ang Daddy niya inimbita pa ang bwisit na lalaki sa traditional Friday family breakfast nila.
Parang hindi talaga niya nagugustuhan ang connection ng dalawang lalaki at mukhang iba ang puntirya ng ama niya sa pagiging close sa matandang ulyinan na ito—baka magising siya isang araw ay engage na siya sa balahurang parrot na manyakis at malaki ang hinaharap.
Diyos ko malaki talaga. Parang kay Daddy din.
Natutop niya ang mga pisngi at saka marahas na umiling. She now so hates the men who have extra large d***s! Ang mga lalaking may malaking hinaharap ay mga bastos at babaero!
Not to mention rudely gentlemen, too.