บทที่ 30
“แต่คุณก็หลอกอรนะคะ...”
ชายหนุ่มไหวไหล่น้อยๆ “ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย เพราะข้อมูลผิดพลาด ฉันจึงทำเรื่องงี่เง่าแบบนี้ ฉันขอโทษแล้วกัน...”
เขามองมาด้วยสายตาหวานฉ่ำ พร้อมๆ กับจูบหนักๆ ที่กลีบปากสีสดของหล่อน หัวใจของอรลออเอียงกระเท่เร่อย่างรุนแรง
ริคคาโดมีอิทธิพลกับหัวใจ รวมถึงร่างกายของหล่อนยิ่งนัก มีมากจนอรลออหวาดกลัว กลัวว่า หากวันใดที่เขารู้ว่าหล่อนไม่ใช่รุจิรา วันนั้นหัวใจของหล่อนจะต้องแตกสลายเพราะความอำมหิตของผู้ชายแสนยโสคนนี้
“ขอโทษนะ... ยกโทษให้ฉันได้ไหม อรจ๋า...”
“เอ่อ...”
“ยกโทษให้กับความงี่เง่าของฉันนะ และฉันสัญญาว่าจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต...”
คิ้วดกดำยาวเรียวของริคคาโดเลิกขึ้นน้อยๆ ด้วยความแปลกใจ เมื่อเห็นสาวน้อยในอ้อมแขนร้องไห้
“ร้องไห้ทำไม... หรือว่ายังไม่หายโกรธฉัน... ฉันขอโทษ...” เขาย้ำคำขอโทษอีกครั้งและอีกครั้ง ขณะที่อรลออรีบส่ายหน้า
“ไม่ค่ะ... อรไม่ได้โกรธคุ
