04

1345 Words

พรึ่บ!!! “ว๊ายยย!!”ฉันเดินอยู่ดีๆจู่ๆก็มีคนกระชากแขนฉันเข้าไปซอกมุมมืด เจฟ่า!! ฉันตาโตตกใจทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ “มึงพาฟ้ามาทำไม!!”ผมถามพายเสียงกดต่ำ ผมเห็นพายยืนคุยกับฟ้าตั้งแต่หน้าห้องน้ำ ใช่ครับผมรู้ คิดว่าจะแอบผมพ้นหรอ!?!! “........กะกูป่าว”ฉันพยายามทำเสียงให้ไม่สั้นแต่มันสั้นเอง สีหน้าแววตาเจฟ่าน่ากลัวมาก น้ำเสียงเย็นๆฟังแล้วขนลุกแปลกๆเลย “ป่าวไรกูเห็นมึงพาฟ้าขึ้นมา!! กูเคยเตือนมึงว่ายังไง!?!!”ป่าว? หรอวะ! ผมเห็นยืนคุยพากันเดินมาห้องของผม คิดจะจับผิดผมยากแต่ถ้าผมรู้ตัวคนบอกมันก็จบไม่สวย อย่างที่บอก! “น้องเค้ามาเอง! กูไม่ได้พามา”ฉันไม่รู้เลยว่าฟ้าจะมาที่นี่ เจฟ่าเห็นตอนไหนฉันก็ไม่รู้ โอ๊ยอีพายมึงหาเรื่องใส่หัวอีกแล้ว!! “แล้วมึงพาฟ้าขึ้นมาทำไม ปฏิเสธก็จบเรื่องให้ฟ้ากลับไป”มันยากตรงไหนแค่พูดปฏิเสธไม่ต้องพาขึ้นมา แต่พายเลือกจะพาขึ้นมา ผมเตือนไม่ฟังก็สมควรจะโดนผมทำแบบนี้!! “แต่น้องเค้าก็ไม่เจอมึงหนิ มึงจะเดือดร้อนอะไร!”ฉันขึ้นเสียงกลับ โดนจับได้ก็ไม่โดนฉันผิดตรงไหน แค่พามาบางทีเจฟ่าก็สมควรโดนนะเอาจริง! “ก็รู้ก่อนไง กูถึงดักรอจัดการมึง!!”ผมยืนรอจัดการคนปากดี อวดเก่ง ชอบท้าทายผมไม่เลิก เมื่อก่อนผมปล่อยได้แต่ครั้งนี้ผมต้องจัดการ! “มึงรู้ได้ไง”ฉันขมวดคิ้วถาม เจฟ่ารู้ได้ยังไงทำไมถึงรู้ ตอนขึ้นไปดูก็ไม่มีแล้วเจฟ่ามันไปอยู่ไหนถึงมารอจัดการฉัน “ไม่สำคัญ กูเตือนมึงว่าไงมึงจำได้มั้ย!?!!”ผมพูดเสียงกดต่ำดันพายติดผนังด้านหลัง เตือนคือเตือนถ้าไม่ฟังก็คือจบ! “......น้องเค้าไม่เจอมึง ก็ถือว่าจบแล้วไงเอาไรอีก!”ไอ้กลัวก็กลัว แต่ฉันไม่ผิดสุดท้ายก็ไม่เจอก็ถือว่าจบไปสิ จะมาเอาอะไรกับฉัน “หึ! หรอถ้ากูไม่รู้ก่อนและเห็นมึงพามามึงคิดว่ามึงจะโดนอะไรบ้าง!!”ถ้าผมรู้และฟ้ามาเห็นผม คิดว่าพะพายจะโดนอะไรจากผมบ้าง หึ! คิดดูเอาเอง! “.........ปล่อยกู น้องเค้ากลับไปแล้วไงเจฟ่า!!”คำพูดเจฟ่าลอยเข้ามาในหัวฉัน น้ำเสียงแววตาเจฟ่าเอาจริงมันไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆ ฉันรู้ดีแต่ฉันต้องรอดไง! “กูให้มึงเลือกระวังให้กูกระแทกมึงกับดูดคอมึง!!”ผมให้เลือก ถ้าฉลาดก็อยากหลังถ้าไม่ให้ผมทำอะไรเลย เดี๋ยวผมจะเลือกให้เองกับมือ!! “!!!......กูเพื่อนมึงนะ!”ฉันตกใจที่เจฟ่าพูดออกมาน้ำเสียงจริงจังไม่มีแววล้อเล่น ฉันเลยอ้างคำว่าเพื่อนออกไป “แล้วไง กูเตือนมึงฟังมั้ย เลือก!!”เพื่อนแล้วไงวะเตือนไม่ฟัง ชอบท้าทายผมไงจะได้รู้ว่าเพื่อนอย่างผมก็เอากับพายได้เหมือนกัน! “.............”ฉันมองหน้าเจฟ่าโมโหก็โมโหแต่ทำอะไรไม่ได้ ฉันเลยเงียบจ้องหน้าเจฟ่าแทน “กู! บอก! ให้! มึง! เลือก! พาย!”พายจ้องหน้าผม หึ! โมโห แล้วคิดว่าผมไม่โมโหรึไงพูดเชี้ยไรไม่เคยจะฟัง แม่งต้องโดนแบบนี้แหละ! “กูขอโทษ ทีหลังกูจะไม่ทำแล้วปล่อยกูไปเถอะ”ฉันพูดเสียงอ่อนลงน้ำเสียงเน้นคำเมื่อกี้มันทำให้ฉันหวั่นๆ ฉันไม่อยากโดนอะไรเลยสักอย่าง “หึ! กี่ครั้งที่มึงพูดแบบนี้ กูบอกให้มึงเลือก!!”ขอโทษใครๆก็พูดได้แต่กับคนอวดดีท้าทายผม ทำไมผมต้องให้อภัยถ้าไม่จัดการครั้งต่อไปพายอาจจะทำอีกก็ได้ “มึงจะมาบังคับกูไม่ได้นะฟ้าก็ไม่เห็นมึง มึงก็รอดหนิ!!”อารมณ์โมโหพูดอะไรไม่คิดของฉันหลุดปากไปอัตโนมัติ เจฟ่ามันมองฉันเขม่งแววตาโครตโมโห “มึงทำตัวมึงเอง!!”ใครสั่งให้ทำ ทำตัวเองก็สมควร คิดว่าผมจะสงสารหรอ?! ไม่!! “ไอ้ฟ่าปล่อยกู!! อย่าทำ!!”เจฟ่าถกกระโปรงฉันเอามือสอดเข้าไปข้างในเอามือล็อกเอวฉันไว้แน่นไม่ให้ขยับหนี “ดูดคอ! กูขอแค่นี้ เอามือมึงออกไป!”ฉันตัดสินใจโดนดูดคอยังดีกว่าโดนคนโหดเถื่อนแบบนี้กระแทก ของฉันแหกแน่ถ้าโดนของเจฟ่า! “หึ! แค่นี้ก็จบ มึงห้ามดิ้นถ้าดิ้นกูกระแทกมึงแน่!!”แค่ผมทำแค่นี้ยังดิ้นร้องเสียงหลง เลือกตั้งแต่แรกก็จบผมจะไม่ได้ไม่ต้องลงแรงบังคับเยอะ! “อืม!!”ฉันตอบอย่างโครตไม่เต็มใจ เมื่อกี้ใจฉันหล่นไปอยู่ตาตุ่มตอนที่เจฟ่าถกกระโปรงสอดมือเข้ามา นี่ฉันเป็นเพื่อนมันรึป่าว?!! “พอแล้ว ถ้ามึงไม่หยุดกูจะฟ้องไอ้คอป!!”ฉันนั่งทนเจ็บมาสักพักใหญ่มีผลักเจฟ่าออกแต่ไม่ยอมออกล็อกเอวฉันไม่ให้ขยับหนีเลย “มึงคิดว่ามันจะช่วยมึงได้หรอ?!”ผมผละปากแล้วแสยะยิ้มมองพาย ไอ้คอปมันจะช่วยอะไรได้ผมถามหน่อย “แต่กูเป็นเพื่อนมึงนะเจฟ่า!”ฉันพูดออกไปอย่างสุดทน มันเห็นฉันเป็นเพื่อนอยู่รึป่าวถึงทำแบบนี้บังคับให้ยอมแบบนี้! “หึ! เพื่อนกูก็เอาได้!”ผมพูดแล้วแสยะยิ้ม แค่เพื่อนทำไมผมจะเอาไม่ได้ พายก็ได้ทั้งสองสถานะ เพื่อนกับคู่นอน! “มึงมันเหี้ยไอ้เจฟ่า!!”ฉันตะคอกด่าใส่หน้าเจฟ่า เกินคนไปแล้วคิดได้แบบนี้มันไม่เคยเห็นฉันเป็นเพื่อนหรอก! “มึงเคยเห็นกูดีหรอ อวดดีมากๆระวังเอ็นกูจะอยู่ในตัวมึง!!”ผมไม่เคยพูดว่าผมเป็นคนดีอะไรเลย พายอยู่กับผมมาหลายปีก็น่าจะรู้ว่าผมเป็นคนยังไง แต่ก็ยังกล้าลองดีทำ! “......!!!......”ฉันนั่งนิ่งมองเจฟ่ามันเดินออกมาไป พูดออกมาคงไม่รู้สึกผิดอะไรเลยสินะถึงได้พูดออกมาแบบนี้ “กูเลิกเป็นเพื่อนกับมึงแน่เจฟ่า!!!” เช้าวันต่อมา~~ 9.00 Line Cop : เห้ยวันนี้ทำรายงานมาห้องได้เจฟ่านะ Pee : เออๆ กี่โมงวะ JF : 10 โมง Poss: ห้องมึงมีเบียร์ป่าววะ Pie : เคได้ JF : มี Cop : รอเลยครับไอ้คุณชาย “โกรธชิบหายเลยโว๊ย!!!”ฉันตะโกนออกมาระบายความโมโห นึกถึงเมื่อคืนฉันก็ยังโมโหไม่หายโครตฝั่งใจฉันเลย! “ลำบากนั่งปกปิดอีก!”ฉันเดินมาหน้าโต๊ะเครื่องแป้งนั่งลงเอาคูชั่นมาทาทับรอยดูดของเจฟ่า มันแดงช้ำมาก! ปกปิดได้ก็ดูออกอยู่ดี @ Condo YG ติ่งน่อง~ ติ่งน่อง~ กึก “เริ่มทำงานกันยัง โทษทีรถติด”พอเปิดประตูมาฉันก็พูดใส่รัวๆเลย มาช้า20 นาที รถมันติดไง “ยัง ไอ้เจฟ่าไปหาแฟนมันยังไม่มาเลย”ฉันถอนหายใจเพลียๆกรองตามองบนแล้วเดินเข้ามาในห้อง ต่อหน้าอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง เหอะ! “พวกกูอ่ะนั่งทำโมเดลอยู่ เหลือพวกมึงสองคนทำรายงานอ่ะ”ฉันเข้ามาเห็นพีกับพอร์ตนั่งทำโมเดลคอนโดเป็นส่วนถาดจำลอง มันเป็นงานออกแบบคอนโดในอนาคตอ่ะ “คือกูต้องรอเจฟ่าว่างั้น”ฉันทำรายงานคู่กับเจฟ่าแบ่งหน้าที่กัน พวกมันสามคนทำโมเดลส่วนฉันกับเจฟ่าช่วยกันทำรายงาน มันยากพอๆกับโมเดลเนี่ยแหละ “เออ ถ้าใจดีช่วยพวกกูก็ได้นะ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more