ตอนที่ 5 ความจริงบังเกิด เปลือกตาคู่งามขยับแยกห่างจากกัน ครั้นแสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าตรู่ตกกระทบ แม้ว่าเมื่อคืนจะนอนดึกแต่ทว่าเช้ามากลับรู้สึกตัวตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้น อาจจะเป็นเพราะอาการปวดจี๊ดที่ศีรษะก็เป็นได้ ถ้าจะให้ข่มตาหลับนอนอีกครั้งก็ทำไม่ได้ จึงต้องตื่นแต่เช้าขึ้นมารับอากาศบริสุทธิ์ และเป็นสัญชาตญาณที่เธอต้องหันไปมองคนที่นอนข้างกาย ในขณะที่แขนท่อนใหญ่นั้นพาดทับเอวบางของเธอเอาไว้และเจ้าของใบหน้ารกเถื่อนที่เธอเรียกเขาว่า ‘ไอ้โจร’ นั้นยังนอนพ่นลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอไม่รู้สึกตัวแต่อย่างใด ถือเป็นการเปิดโอกาสให้เธอได้สำรวจ คนใจทมิฬชัดๆ และแวบหนึ่งของความรู้สึก ก็นึกถึงใครบางคนอย่างห้ามไม่ได้ หญิงสาวเลื่อนสายตามองกลีบปากหยักสีกุหลาบสดที่เอาแต่พ่นคำเราะร้ายให้ ตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรกกระทั่งตอนนี้ยังไม่มีการพูดจาดีๆ ต่อกันเลยสักครั้ง จะเสียงทุ้มบ้างก็ตอนร่วมรักกัน คิดถ