Sarp’ın bakışlarındaki yumruk yemiş ifadesi Çağla’nın bir anlığına duraksamasını sağlamıştı. Kalbinin yıllar sonra bile bu adama baktı ayrıca ona bir kâbusu yaşatmış ve bunun kalıntılarını iki yıldır taşıyor olmasına rağmen bu denli atıyor olması saçmalı olsa bile atıyordu. Kalbi resmen göğsünden çıkacakmış gibi atıyordu. Fakat, her ne kadar onunla iki yıl süren bir kâbus yaşamış olsa bile bu durum onun hatası değildi. Onu o koltukta başını arkaya yaslamış bir şekilde gözleri kapalı dururken onun yanına gitmeme gibi bir seçeneği vardı fakat o gitmeyi tercih etmişti. Onunla ne konuştuğunu anlamasa bile dalga geçmeme gibi bir seçeneği vardı fakat karşısında kahkaha atmış, onu oradan kaldırmış ve odasının kapısında bırakmak yerine onunla içeri girmişti. Bu süreç içinde asla mecbur bırakılmamı
