-12-
เริ่มต้น
ซูซือเหยียนนั่งอยู่เบาะหลังกับหลี่เฉิงหลิน เขาเอนหลังเล็กน้อย ขมวดคิ้วแล้วมองซูซือเหยียนอย่างไม่พอใจ “หืม...”
เขาก้มหน้าลง ลมหายใจเป่ารถลำคอจนซูซือเหยียนตกใจ “รุ่นพี่ คุณทำอะไร”
“กลิ่นของคุณ” แววตาของเขาเข้มขึ้น “ดูเหมือนว่าจะมีกลิ่นของผู้ชายคนอื่น”
“...” ซูซือเหยียนตัวแข็งทื่อ ผู้ชายคนนี้เป็นสุนัขหรือยังไงกัน
เขาเชยคางเธอ “ซือเหยียน อย่าให้คนอื่นแตะต้องตัว”
ไม่ให้คนอื่นแตะต้อง?
ท่านประธาน! ท่านควรรู้ไว้ว่าผู้หญิงสู้แรงผู้ชายไม่ได้ ซูซือเหยียนอยากบอกเขาแบบนี้ “ฉันจะระวัง แล้วนี่คุณจะทำอะไร”
หลี่เฉิงหลินโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ซูซือเหยียนขยับหนีจนแผ่นหลังติดกับประตูรถ เขารั้งตัวเธอเข้ามาในอ้อมแขน ใช้ริมฝีปากขบเม้มบนจุดที่มีกลิ่นบนตัวเธออย่างไม่พอใจ
ท่าทางเหมือนกำลังพลอดรักกัน แต่ว่าซูซือเหยียนกลับรู้สึกเหมือนเขาเป็นแมวตัวผู้ที่ไม่พอใจเมื่อเจ้าของไปยุ่งกับแมวตัวอื่น สั
