บทที่ 25 หลานชายฉันมาโน่นแล้ว
1284 Words
บทที่ 25 หลานชายฉันมาโน่นแล้ว
ทั้งสองเดินเข้าไปในร้านอาหารอิตาเลี่ยนสุดหรู แล้วแจ้งชื่อแก่พนักงานต้อนรับ และทันทีที่สตรีสูงวัยทั้งสองได้พบกัน ต่างก็กอดทักทายกันอย่างยินดี
“ฉันดีใจมากที่ได้เจอเธอคาร่า หลานจ๊ะทักทายคาร่าเพื่อนย่าหน่อยสิ”
“สวัสดีค่ะคุณย่าคาร่า หนูชื่อชาร์มมิ่ง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
คาร่ามองสำรวจหญิงสาวที่ผละจากอ้อมกอดด้วยความพึงพอใจอย่างมาก ไม่เสียแรงเลยที่เดินทางมาถึงที่นี่ตามคำเชิญชวนของเพื่อนรัก ที่อวดว่าหลานสาวของเธอสวยจนนางงามจักรวาลยังชิดซ้าย ซึ่งเป็นเรื่องจริงทุกประการ
“หนูสวยมากจ้ะ ไม่เสียแรงที่ย่ามาไกลถึงขนาดนี้เลย”
“ขอบคุณค่ะคุณย่าคาร่า” ชาร์มมิ่งรู้สึกแปลก ๆ กับคำพูดของเพื่อนย่า แต่ก็พยายามไม่ใส่ใจกับมัน
“นั่งคุยกันเถอะคาร่า” เจ็สสิก้าเตือนเพื่อนรัก ที่ต่างก็วางแผนพาหลานของตัวเองมาทำความรู้จักกันไว้ “เธอมาคนเดียวเหรอ ทำไมหลานเธอเขาถึงปล่อยให้เธอมาคนเดียวแบบนี้ล่ะ” นางกล่าวตำหนิหลานชายของอีกฝ่ายตรง ๆ ที่กล้าทิ้งผู้เป็นย่าให้เดินทางมาคนเดียวในต่างที่ต่างถิ่นแบบนี้
“คุณย่าคะ” ชาร์มมิ่งจับแขนย่าของตนที่ไปตำหนิหลานชายของอีกฝ่าย
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะหนูชาร์มมิ่ง ปล่อยให้ย่าหลานเขาพูดไปเถอะ เพราะจริง ๆ แล้วหลานย่าเขาก็มากับย่านี่แหละ แต่เขาออกไปคุยโทรศัพท์อยู่ข้างนอกจ้ะ” คาร่าอธิบายพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง ไม่ถือสาอารมณ์ของเพื่อนรักตั้งแต่วัยเด็ก
“ฉันก็แค่เป็นห่วงเธอ พวกเราไม่ใช่สาว ๆ แล้วนะคาร่า”
“ฉันรู้จ้ะ เฮ้อ..วัยอย่างเราสมควรจะมีเหลนแล้วด้วยซ้ำ จริงไหมจ๊ะชาร์มมิ่ง” คาร่าขอความเห็นจากหญิงสาว
“คุณยายของชาร์มอายุแปดสิบกว่าแล้ว ท่านก็ยังไม่มีเหลนเลยนะคะ” หญิงสาวเริ่มเดาจุดประสงค์จากการสนทนาของคุณย่าทั้งสองท่านได้แล้ว “สั่งอาหารกันเลยไหมคะ หรือว่าจะรอหลานของคุณย่าคาร่าก่อน”
“จะรีบสั่งไปไหนล่ะหลาน รอให้มาครบก่อนสิจ๊ะ” เจ็สสิก้าค้านหลานสาว
“แต่ชาร์มมีประชุมบ่ายนี้นะคะคุณย่า” เธอกระซิบบอกเสียงเบาเพราะไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน
“หลานของเธอชื่ออะไรล่ะคาร่า แต่งงานแล้วหรือยัง” เจ็สสิก้าทำเป็นไม่สนใจ จงใจถามไถ่เพื่อนรักเพื่อให้หลานสาวได้ยินได้ฟังด้วย
“โรเจอร์เขายังไม่ได้แต่งงานหรอกจ้ะ เขาเป็นคนบ้างาน คิดแต่เรื่องพัฒนาทีมให้ได้ที่หนึ่งจนลืมใส่ใจเรื่องส่วนตัว ปีนี้ก็อายุสามสิบแล้วแต่ยังไม่เคยได้ยินเขาพูดเรื่องแฟนให้ฟังเลย”
“ไม่พูดก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีนะคะคุณย่าคาร่า บางทีเขาอาจจะรอพูดทีเดียวตอนคิดเรื่องแต่งงานก็ได้ค่ะ”
“ไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอกจ้ะชาร์มมิ่ง การเคลื่อนไหวของโรเจอร์ย่ารู้ทุกอย่างเพราะย่ามีสายสืบ”
“หลานพูดเหมือนกับว่าหลานมีคนรักแล้วอย่างนั้นแหละ” เจ็สสิก้าเริ่มรู้สึกไม่ดีเมื่อได้ยินคำพูดประโยคนั้นของหลานสาว “บอกย่ามาตรง ๆ นะ”
“ทำไมเหรอคะคุณย่า หนูมีแฟนไม่ได้เหรอคะ”
“มีได้แต่ต้องพามาให้ย่ารู้จักก่อน ย่ามีหลานสาวแค่คนเดียว จะปล่อยให้คบกับใครก็ได้ไม่ได้หรอกนะ”
“ก็ได้ค่ะ ถ้าเขาตกลงเป็นแฟนกับหนูเมื่อไหร่ หนูจะพามาให้คุณย่ารู้จักนะคะ”
“หลานของเธอสวยซะขนาดนี้ ถ้าไม่มีแฟนสิแปลก” คาร่าทำหน้าที่ไกล่เกลี่ย ไม่รู้สึกแปลกใจถ้าสาวสวยตรงหน้าบอกว่ามีแฟนแล้ว
“หลานฉันไม่เคยทำตัวเหลวไหล ฉันจึงแปลกใจเมื่อเธอพูดแบบนั้น แต่ตอนนี้ฉันชักอยากจะรู้แล้วสิว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงกล้าเมินหลานสาวฉัน” เพราะคำพูดของเธอเหมือนกับเธอกำลังหลงรักเขาฝ่ายเดียว
“หลานชายฉันมาโน่นแล้ว” คาร่าใช้สายตามองนำทาง
“ขอโทษนะครับคุณย่า ผู้จัดการทีมโทรมาเพราะธุระด่วนจริง ๆ ก็เลยคุยกันนานไปหน่อย” โรเจอร์เดินมาถึงโต๊ะแล้วกล่าวขอโทษคุณย่าของตนก่อน แล้วจึงมองไปยังแขกทั้งสองของท่านพร้อมรอยยิ้ม.. แล้วเขาก็ต้องตะลึงตาค้าง กับความสวยของหญิงสาวที่มองเขาด้วยสายตาติดตำหนิ ลืมมารยาทพื้นฐานที่ต้องกล่าวคำทักทาย
“ทักทายคุณย่าเจ็สสิก้ากับหลานสาวเธอสิจ๊ะโรเจอร์” คาร่าสะกิดแขนเตือนหลานชาย แอบส่งสายตาเป็นประกายให้กับเพื่อนรักที่นั่งตรงข้ามกัน
“สะ สวัสดีครับคุณเจ็สสิก้า สวัสดีครับคุณ...” เขามองหน้าเธอเพื่อให้เธอบอกชื่อให้รู้
“ชาร์มมิ่งจ้ะ” เจ็สสิก้าเป็นฝ่ายตอบแทนหลานสาวที่เอาแต่มองชายหนุ่ม แต่ไม่ได้มองอย่างพึงพอใจเหมือนที่เขามองเธอ
“ในเมื่อมาครบแล้วเราก็มาสั่งอาหารกันเลยนะคะ เพราะมันเลยเวลาอาหารเที่ยงของคุณย่าคุณและฉันมาเยอะแล้ว” เธอพูดประชดใส่ชายหนุ่มที่บ้างานจนลืมเวลา
“ไม่เป็นไรหรอกหลาน แค่เลยเวลามานิดหน่อยเท่านั้น” เจ็สสิก้าปรามหลานสาวและส่งยิ้มให้ชายหนุ่มที่ถูกตำหนิ
“ผมขอโทษนะครับที่ทำให้ทุกคนต้องเสียเวลารอ ผมจะไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก เชิญสั่งอาหารได้เลยครับ ผมขอไถ่โทษด้วยการเป็นเจ้ามืออาหารมื้อนี้เองครับ” โรเจอร์กล่าวขอโทษจากใจจริง
“เราคงไม่ได้เจอกันอีกหรอกค่ะ เพราะเราอยู่กันคนละซีกประเทศ” หญิงสาวตอบตามความจริง ไม่ได้คิดจะเล่นตัวแต่อย่างใด
“แต่ช่วงนี้ผมต้องเดินทางระหว่างนิวยอร์กกับลอสแอนเจลิสบ่อย ๆ ผมหวังว่าเราจะได้เจอกันอีกหลายครั้งนะครับ”
“ไม่ทราบสิคะ”
“ในฐานะเจ้าบ้าน ย่าจะดีใจมากถ้าหลานชายมาถึงแล้วติดต่อหาเรา” เจ็สสิก้าตอบรับอย่างยินดี “เอานามบัตรให้โรเจอร์เขาสิหลานรัก ถ้าเขามาเขาจะได้โทรติดต่อกับหลาน”
“ถ้าหลานชายฉันมาที่นี่ครั้งหน้า ฉันจะฝากของฝากมาให้เธอบ้างนะเจ็สสิก้า” คาร่าเห็นดีเห็นงาม “ย่าดีใจนะที่หลานสองคนได้รู้จักกันไว้ เพราะย่าสองคนก็เป็นเพื่อนสนิทกันมาก”
“ผมก็ดีใจมากครับที่ได้รู้จักคุณชาร์มมิ่ง แต่ผมก็ทำพลาดตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน” แค่ครั้งแรกที่เจอกัน เขาก็ทำให้เธอเขม่นด้วยความไม่พอใจซะแล้ว
“ไม่ต้องคิดมากหรอกค่ะคุณโรเจอร์ ชาร์มยกโทษให้ตั้งแต่ตอนที่คุณขอโทษคุณย่าแล้ว” เธอไม่ได้โกรธเขา แต่แค่อยากตำหนิเพราะปล่อยให้ผู้ใหญ่นั่งรอเท่านั้น เมื่อเขาขอโทษแล้วก็ถือว่าจบกันไป
“จริง ๆ นะครับคุณชาร์มมิ่ง”
“ค่ะ” เธอตอบรับแล้วสั่งอาหารที่ต้องการกับพนักงาน “ไม่สั่งอาหารเหรอคะ” แล้วถามชายหนุ่มที่ยังมองตนไม่ละสายตา
- Writer
