Please Remember Me My Sweetheart(Tagalog)

Please Remember Me My Sweetheart tagalog-8

Sweetheart-8

Sabay tuon ng tingin ni Flavio sa nag kukompulang mga shopping bags na bitbit ni Chloe at Dominic. Napa wow na lang si Flavio sa dami ng pinamili ng dalawa, at i-pinukol n'ya ang kanyang tingin kay Chloe.

"I started to wonder how good you are Chloe," aniya. "Para bilhan ka ni Dominic ng ganito karaming mga gamit. Wow! Mapupuno yata ang closet mo niyan sa sobrang dami, at take note, my pacondo pa yan ah. Dominic, my para ba sa asawa mo d'yan?"

"Shut your f*****g mouth Flavio!" sabi ni Dominic sa kaibigan. "Wag na wag mo siyang ipaalala sa akin, naririndi ako! I'm enjoying my day! Hearing her name disgust me!"

"All right, all right Dominic," sagot naman ni Flavio kay Dominic na nakatakas ang dalawa niyang mga kamay. " I guess I know the answer then. "Wala!" turan nito sabay tawa ng bahagya. "Chloe you're much more Luckier, more than his wife" sabi pa ni Flavio kay Chloe.

"Ofcourse I know that Flavio, " proud na sagot ni Chloe sa kanya. " He loves me and he cares about me more than to his wife, and ofcourse hindi naman din ako nagkulang sa kanya, diba baby?" sabay hawak sa mukha ni Dominic at hinalikan ito sa pisngi.

"Flavio, pleassssse, don't call her as my wife, because she will never be my wife,"

"Fine bro, fine. She's not your wife okay, I got that. Tapos ko ng sabihin ang dapat kong sabihin sa'yo, so I have to go now. enjoy your shopping day with Chloe and get a another round." muling biro nito bago tuluyang iniwan ang dalawa.

Habang si Dominic at Chloe naman ay nagpatuloy sa pagshoshoping, sobrang dami pa ng mga binili nila. Pwede na sigurong mapuno ang back set ng kotse sa sobrang dami ng mga iyon. Matapos din nilang mag shopping ay umuwi na sila at inihatid na ni dominic si Chloe sa labas ng pintuan ng condo nito.

Ibinaba ni Chloe ang mga dala n'yang bags , at i-kinawit ang kanyang mga braso sa leeg ng binata. And he hold her waist, then she kiss him on his lips.

"baby, you went so wild this morning. Maaga pa naman, don't you like to do it again and spend a night with me?"paglalambing pa ni Chloe rito.

Hinalikan ni Dominic si Chloe sa labi pabalik.

"Ofcourse baby, I want to spend more time with you at ulit ulitin ka, pero marami pa akong kailangan gawin sa opisina ko. I have to finish some things, At kailangan ko ng umuwi, baka kasi bumisita si mama anumang oras sa bahay at baka hanapin niya ako. At kapag hindi niya ako makita ay baka mag duda si mama at ikwe-kwento niya kay papa. And ofcourse kapag nangyari 'yon ay kakausapin na naman ako ni papa at susuriin n'ya, if I still keep my relationship with you. Marami na akong stress at ayaw ko ng dagdagan pa, and I'm happy that there is you para pasayahin ako." aniya rito sabay muling siniil ng isa pang halik si Chloe. "I have to go baby, mag ingat ka rito okay." dugtong pa n'ya bago iniwan ang dalaga.

"I will baby, take care…"

At ng makaalis na si Dominic sa condo building ay dumiretso agad ito sa kanyang opisina at naupo sa kanya desk,at nagbasa ng mga papers reports .

"s**t!! s**t that girl!!" bulyaw niya sa sarili ng kusa na lang umarko sa kanyang isipan ang imahe ng umiiyak niyang asawa. May kaunting kumikirot sa kanyang puso, and he don't like that feelings. "f**k! f**k! Muling bulyaw niya sa sarili at i-binagsak ang mga papers na kanyang binabasa sa Desk, at dalawang kamay niyang sinabunutan ang sariling buhok. Lumipas pa ang ilang mga oras ay wala talaga siyang maintindihan sa kanyang binabasa sa kakaarko ng imahe ng kanyang asawa sa kanyang isipan. Sumapit ang 3pm ay agad siyang umalis ng opisina at kinita ang atty sa isang coffee shop.

Malayo palang ay abot tanaw na niya ang atty sa isang table, at nilapitan niya ito.

"Hi atty, good afternoon. sorry kung late ako ng kaunti," aniya sabay umopo sa upan na nasa harap ng atty,

"Good afternoon too mr Montefalco, it's fine. 10 minutes late is not a problem," Turan pa nito sa kanya sabay abot ng divorce papers. "Here is your request Mr Montefalco , kailangan na lang na pirmahan ang mga yan para tuluyan ka ng makalaya sa marriage mo." wika pa ng atty sa kanya.

"Finally!" aniya. "Salamat atty thank you sa tulong mo."nagagalak na tugon ni Dominic sa attorney.

"If you don't mind Mr Montefalco, kakamarried mo lang right? that was too quick to fall out of love sa asawa mo," nai-intriguing tanong ng atty.

"Atty, first of all I don't love her, and for me, she will never be my wife. My parents just hired her from somewhere and slapped it on my face na siya ang babaeng pakakasalan ko, it was too crazy to marry a girl na ayaw kong makasama for the rest of my life!"

"If that is the case,divorcing her was a great decision then…" pagsang-ayon naman nito kay Dominic.

"exactly the point atty!"

"Anyway Mr Montefalco. I still have some appointment to do, so maiwan na kita, sana pirmahan yan ng asawa mo at ibigay na n'ya ang kalayaan mo sa lalong madaling panahon."sabi pa ng atty bago tuluyang umalis.

Habang si Dominic naman ay umalis na din sa coffee shop ,pero bago pa ito dumeretso sa kanilang bahay ay may dinaanan muna ito

bago umuwi. Pagkadating n'ya ng bahay ay dire- diretso itong pumasok at tinawag n'ya ang kanyang asawa.

"Mara!Mara... ! Manang Maring !Manang!"

"yes po sir?" lakad takbong bigkas ni Manang Maring.

"Paki tawag naman po si Mara,"aniya.

"Cge po sir," turan naman nito sa kay Dominic at mabilis nitong pinuntahan si Mara na nasa likod ng bahay at kasalukuyang nagtatanim ng mga bulaklak sa Hardin.

"Ma'am si sir po, hinahanap kayo."

Biglang sumigla ang mukha ni Mara. Hinahanap siya ng kanyang asawa,"totoo ba yon?"nagagalak n'yang tanong sa kanyang sarili.

"Talaga po manang, hinahanap niya ako?"nasasabik n'yang sabi kay Manang Maring, ano kaya ang dahilan nito bakit s'ya nito hinahanap.

"Opo ma'am, may dala dala nga po siyang isang kahon ie, palagay ko nga isa iyong peace offering, baka mag sosorry na po siya sa'yo." positive answer naman ni Manang Maring kay Mara, sa pag asang magkakaayos na ang dalawa.

Mas lumapad ang mga ngiti ni Mara sa mga binanggit ni Manang Maring at dali dali s'yang pumanik papasok ng bahay, at nakalimutan pa niyang mag hugas ng kamay sa sobrang pagka-excite

"Ano kaya ang laman ng kahon?"

tanong niya sa kanyang isipan habang naglalakad sabay ngiti, na e-excite talaga siyang buksan at malaman kung ano ang nilalaman ng kahon na iyon.

At nakangiti siyang lumapit sa asawa

"Dominic, hinahanap mo raw ako?" aniya sabay pukol ng tingin sa hawak hawak nitong kahon.

"Oo, god! Kailangan ba talaga na dalawang tao muna ang tatawag sayo para makarinig ka!?" bulyaw nito sa kanya.

"Na- nasa likod kasi ako ,nagtatanim ng mga bulak---" hindi na na-ituloy ni Mara ang dapat niyang sabihin ng bigla itong putulin ni Dominic.

"I don't need your stupid and f*****g explanation!!!"

Napayuko na naman ni Mara pero pinilit pa rin niyang ngumiti habang nakatitig pa rin sa kahon.

"Pa-pasensya na, Ah Dominic pa-para sa akin ba yan, mag babati na ba tayo?" aniya with full of hope ang nasa kanyang mga mata.

"This? yes, para sayo nga to, oh ayan!!! Sabay itinapon nito sa kanya ang kahon at tumama pa iyon sa kanyang mukha, at nagkalat ang parte ng kahon sa kanyang harapan. Muling nangilid ang kanyang mga luha at nilaro laro ang kanyang mga daliri habang naka-yuko at pinipigilang pumatak ang kanyang mga luha.

"Suotin mo yan bukas! Dadalo tayo sa isang pagtitipon kaya mag ayos ka! Ayaw kong mapahiya! Mumurahin kang babae kaya binilhan kita ng medyo mahal na kasuotan para manlang pagtakpan 'yang malaswa mong pagkatao!" taas boses na sambit ni Dominic sa kanyang asawa na ikinasikip ng dibdib ni Mara. Tuluyan ng bumagsak ang mga luha ni Mara mula sa kanyang mga mata, pero agad na rin itong pinahid.

Isa isang pinulot ni Mara ang mga nagkalat na parte ng kahon at inayos ang nagulong damit dahil sa pagkakabagsak nito.

"Ta-talaga Dominic? Sabay patak ng malaking butel ng kanyang mga luha, habang nakangiti pa ring tumingala sa asawa. "Talaga ba? Dadalo tayo sa isang pagtitipon, ibig sabihin gusto mo akong makasama diba?" aniya.

Nagdikit ang mga kilay ni Dominic habang nakatitig sa asawa.

"The f*****g hell Mara! Stop daydreaming! don't want you to be with me anywhere! Ayaw kong makasama ka! Richard requested me to bring you tomorrow night. And that's all, no more sweet reasons! ayusin mo yang utak mo! Sabay lapit nito sa nakaluhod na si Mara sa harap ng kahon at dinuro duro ang sentido nito. "Itanim mo, diiito! Dito! Sa sentido mo, na kahit kailan ay hindi ko gugustuhin na makasama ka!