Please Remember Me My Sweetheart(Tagalog)

Please Remember Me My Sweetheart-5

Sweetheart-5

"I never know na kaya mo palang sumabay, that was great!" bigkas pa ni Dominic sa natutuwang tinig."Honestly,my kutob naman ako na hindi ka galing sa mayamang pamilya, apo lang naman ang habol ni mama at papa kaya ka nila pinag duldulan sa akin, now tell me!

How much they paid you?! At sa pamilya mo? Masyado bang malaki ang i-binayad nila sa iyo? I'm just wondering. Kung gaano kalaki 'yon para kapalan mo yang pagmumukha mo rito at ipagsiksikan 'yang sarili mo dito sa pamilyang ito!! Come on answer me!!! Tell me how much is it para triplihin ko pa ng makalayas kana!!" mariin n'yang sambit sa may kataasang tinig.

"Wala namang i-binayad ang pamilya mo sa a---"

"Totoo ba?!" pag puputol ni Dominic sa dapat sanang sabihin ng asawa n'ya sa kanya. Dominic smirk and give her a little laugh pero nakakainsulto. Umiling iling pa ito ng kanyang ulo. " I don't believe you! Marrying me without any benefits is a f*cking lies!

Hindi ka lang pala marunong sumabay. Isa ka rin palang sinungaling! Wala ng libre sa panahon ngayon!" ani nito sabay suyod nito ng matatalim na tingin sa buong pagkatao ng kanyang asawa." You are just like a w***e, selling yourself sa murang halaga! Anyway w***e is more better than you, they only sell a one night f*ck. But you? You sell your all life! At mas mababa ka pa sa p****k!!" taas bosses n'yang sabi, umiling iling si Dominic ng kanyang ulo sabay padabog na tumayo mula sa sofa at agad na umakyat sa hagdan papunta ng kanilang silid.

"Kahit gaano pa kamahal ang i-binayad sa'yo ng pamilya ko, mananatili kang mababa sa paningin ko. I better go to work than seeing your stupid face here." sambit pa ni Dominic habang inihahakbang ang kanyang mga paa sa hagdan.

Sumunod naman si Mara sa paggayak ng kanyang asawa ,at pumasok din siya ng kwarto . Pumasok si Dominic sa shower at naligo. Habang naliligo ang asawa ay minabuti ni Mara na ihanda ang mga damit pang opisina na gagamitin ng kanyang asawa ngayong araw. Para sa paglabas nito ay handa na ang lahat. Malakas ang agos ng tubig ng shower , maya't maya pa ay narinig na ni Mara na pinatay na nito ang shower at sigurado s'yang tapos na itong maligo. Lumabas na din si Dominic mula sa loob ng shower at Nakatakip ito ng towel sa kanyang pang i-baba habang basang basa ang buhok nito. Inabutan s'ya ni Mara ng isa pang towel. Pero tila walang ibang tao ang nasa loob kwarto ng dinaanan lang s'ya nito at kumuha ito ng ibang towel at hindi siya nito pinansin. Ngumiti nalang si Mara sa sama ng loob at tumayo na lang sa gilid habang hinihintay na matapos ang asawa sa pag pupunas ng buhok nito, ng matapos na ito ay iniabot n'ya sa asawa n'yang si Dominic ang inihanda n'yang mga damit para rito.

Saglit na natigilan si Dominic sa ginawa ng asawa,

"Oh, thanks,"

"Walang ano man," aniya at ngumiti.

"Manang Maring …"tawag ni Dominic sa kasambahay.

Agad namang nag tungo ang katulong sa kwarto ng mag asawa.

"Yes po Sir?" wika ni Manang Maring,

sabay bigay ni Dominic ng damit na ibinibigay sa kanya ng asawa n'yang si Mara.

"Manang, labhan mo yan!"

"h-hoo?" sagot nito kay Dominic, nagtataka siya kung bakit nito pina-lalaban ang damit ,ie malinis naman at bagong laba pa.

"Ano Manang! May kailangan ka ba?"

"W-wala po sir."

"Then go, at labhan muna yan!" bulyaw pa n'ya kay Manang Maring.

"Yes po sir,"sagot ng kasambahay sabay alis.

"Do-dominic, ba-bakit lalabhan? Malinis naman 'yon, wala namang problema sa pag lalaba ni Manang Maring," sabi pa ni Mara.

"Marumi 'yon! Hinawakan mo Diba!?" pabagsak na sabi ni Dominic kay Mara, napalunok at

napayuko na lang si Mara at pinagpipisil ang kanyang daliri para maiwasan na maiyak dahil sa masakit na sinabi sa kanya ng kanyang asawa.

"Umalis ka nga!" pabagsak na sambit ni Dominic sabay binanga siya nito, napaatras na lamang si Mara dahil sa ginawa ng kanyang asawa.

Kumuha si Dominic ng panibagong damit na susuotin habang si Mara naman ay nagpipigil sa mga nangingilid n'yang mga luha na nagbabadya ng pumatak . Kinagat ni Mara ang kanyang pangibabang labi upang pigilan ito sa pagbagsak .At diniinan pa n'ya ang pagkakagat sa kanyang labi at halos dumugo na ito,

"Shut the f**k!!! Lumabas ka nga!" sigaw pa ni Dominic kay Mara, nagulat si Mara sa pagkaka- bulyaw ni Dominic sa kanya. Masyado kasing malakas at mabilog ang boses nito na i-kintaranta pa niya, bahagya siyang nag punas ng kanyang mga luha.

"Ano! Sabi ko labas !!! Sakit mo sa mata naiintindihan mo ba!" muling sigaw ni Dominic kay Mara.

"O-Oo ito na lalabas na pasensya kana,"aniya at dali daling lumabas.

"Bobo mo! Hirap makaintindi ang bagal pa!"

Matapos mag bihis ni Dominic ay biglang nag ring ang kanyang phone, it's Chloe calling. Nakangiting sinagot ni Dominic ang tawag .

"Hello baby, naka uwi ka na din ba?" sweet question ni Dominic sa kalaguyo.

"Yes I do baby, pero my problima ie,"

"Wh-wh- what baby? are you okay?" nag aalalang bigkas pa ni Dominic.

Chloe laugh a little cute. " Relax baby, namimiss lang kita," sweet answer naman ni Chloe kay Dominic.

"Then I'll see you tonight," malisyusong sabi pa ni Dominic kay Chloe.

"Hihintayin kita mamaya my baby Dominic," turan pa ni Chloe sa malanding tinig.Matapos makipag -usap ni Dominic kay Chloe ay agad na siyang bumaba.

Habang si Mara naman ay muling nagpunas ng kanyang mga luha ng maramdamang pumanik na pababa ang kanyang asawa, at agad siyang tumayo mula sa sofa na kinauupuan n'ya.

"OOoo-oops, just sit there. Huwaaag mo na akong ihatid sa labas, dahil ang mukha mo ang ayaw kong makita sa pag uwi at pag alis ko sa bahay na ito," wika pa nito kay Mara. " And also, I'm not going to give you a sweet kiss kung ihahatid mo ako doon sa labas. Never expect that! Jezzzzz."ani nito at nag mamadaling lumabas..

At dahil si Mara at si manang Maring na lang ang naiwan sa bahay,ay mas pinili na lang ni Mara na tumulong kay Manag Maring sa paglilinis ng malaking bahay nila ni Dominic .Wala naman siyang ibang gagawin kaya mas makakabuti kung tutulong nalang siya kay Manang Maring at ng makapag -pahinga na din ito kaagad.

Pag sapit ng gabi ay nag handa si Mara ng pagkain para sa kanyang asawa. Itinanong pa n'ya kay Manang Maring kung ano ang paborito nitong ulam. At adobong Manok daw ang paboritong ulam ni Dominic. Masigla nagluluto si Mara at umaasang magugustuhan ni Dominic ang luto n'ya, sabi din kasi ng mama niya sa kanya noon, ay mahusay daw siya pagdating sa pagluluto. Kaya naman ay buo ang kumpiyansa n'ya sa kanyang sarili na lutuin ang paboritong ulam ng kanyang asawa. Matapos niyang magluto ay inihanda na niya ito sa misa para sa pagdating ni Dominic ay maayos na ang lahat.

Subalit umabot na ng alas 11 ng gabi ay wala pa ang kanyang asawa , humahaba na ang kanyang leeg kakatanaw kung nasaan ito, at kung bakit hindi pa ito dumarating. Umupo si Mara sa silya ng kanilang mesa ng mag isa at hinihintay pa rin n'ya ang pagdating ng kanyang asawa.

"Ah ma'am, hindi pa po kayo kumakain. Baka masyadong bussy si sir, mas mabuti sana kung kumain na po kayo ma'am." ani pa ni Manang Maring kay Mara.

"Manang Salamat, pero sasabayan ko na sa pagkain ang asawa ko. Sigurado akong nagugutom din yon." turan pa n'ya sa matanda.

"Oh! Ayan na pala siya," nakangiti pa n'yang bigkas ng makita n'yang parating na ang kanyang asawa. At agad s'yang tumayo mula sa kanyang kinauupuan at sinalubong ang pagdating ni Dominic.

"Dominic, nag handa ako ng pagkain para sa iyo, paborito mo raw yan, at ako mismo ang nagluto ng mga 'yan para sa'yo."tuwang tuwang bigkas pa ni Mara sa asawa.

"Oh really, you did that for me?" sabi ni Dominic ng nakatayong nakaharap sa hapag kainan.

"Oo, sana magustuhan mo," sagot naman n'ya rito.

Inabot ni Dominic ang mga naka handa sa mesa at isa- isang pinagkukuha ang mga pagkain na inihanda ni Mara para sa kanya. At pumonta ito sa labas at ibinigay n'ya ang lahat ng mga pagkaing inihanda ni Mara sa mga asong gala sa labas at agad na bumalik sa loob ng bahay.

"Yeah, you're right! Masarap nga. Mukhang nag enjoy sila," ani'ya kay Mara sabay tinalikuran n'ya ito.

Muling napayuko si Mara at napahawak sa kanyang dibdib, akmang iiyak na sana siya ng bigla hinapuhap ni Manang Maring ang kanyang likod, mga haplos na gustong sabihin sa kanya na "Okay lang yan, kaya mo yan,"