"I entrust her to you." Wika nang matanda Saka inilahad sa binata nag kamay nang dalaga.
"Like I have a choice." Malamig na wika nang binata saka tinanggap ang kamay nang dalaga. Wala man lang itong kaemo-emosyon sa mukha. Para itong nakatayo na kahoy doon.
"Lolo, think about what I said." Anang dalaga.
"Let's worry about that later." Masuyong wika nito Saka masuyong hinawakan Ang pisngi nang dalaga Bago umalis sa harap nang dalawa at naglakad patungo sa upuan nito.
"Binigyan mo ba nang instructions Ang Lolo mo on how to make my life more miserable." Anang binata at humarap sa altar.
"Could be. What's it to you?" Anang dalaga at Hindi humarap sa binata. Napangiti nang sakristo Ang binata Saka inakay Ang dalaga patungo sa altar.
"One year could pass by in just a blink of an eye." Anang binata.
Hindi Naman sumagot Ang dalaga. Tama, Isang taon Ang kontrata nang binata sa Lolo Niya. He has to be her husband for a year kapalit nang pagbalik nang Lolo Niya nang kompanya nang pamilya nito sa custody nang binata.
Hindi nito alam na may taning Ang Buhay Niya at dahilan kung bakit minadali Ang kasal nila. Sa isip nang dalaga. She likes him. But he doesn't have to know about her situation. She is leaving him anyway it is not like they are marrying because of love or some sort.
Habang nakatayo si Samantha sa harap nang altar at nakatingin sa crucifix. She was uterring these words. "Please, tell him I am sorry for causing this pain. In time. I will say my apologies personally. I am greatly sorry dahil sa mga nagawas nang pamilya ko sa kanya. His life is now in ruined and has to deal with marrying a person he despise. I am selfish for allowing this to happen. And I am sorry. Just a little while. Just give me this. I am not asking for anything but just this one selfish wish. Even if it's just for a short while. Let me be with him." Anang dalaga at simpleng nilingon Ang binata.
He is her first love. Hindi Niya alam kung kelan nag simula but just one day she found herself looking at him with deep affection kahit na Hindi nito alam na nag e-exist siya. He is the famous boy sa university. Gentleman. Matalino at magaling sa sports kahit mga professor bilib sa kanya.
Mula sa Isang kilalang pamilya and is considered to be the next business tycoon. Walang babaeng Hindi magkakagusto sa kanya. But sadly, he already has a fiancée. They are considered the campus king and queen maraming nagsasabi they will get married after they graduate. Pero heto, sa Isang laro nang kapalaran ibang babae. Ang inihaharap nito sa altar. And it is not even because of love.
“You may now kiss the bride.” Deklara nang pari. Biglang napaigtad ang dalaga nang marinig ang sinabi nang pari saka tumingin sa binata. Tama ba ang narinig niya? Hindi pumasok sa isip niya na may ganitong bahagi din sa seremonya nang kasal. Biglang napalunok ang dalaga nang marahang itinaas nang binata ang belo na nakatabon sa mukha niya.
“You are blushing. Is something wrong? Don’t tell me this will be your first kiss?” Tanong nang binata na may konting smirk sa labi.
“F-first kiss or not it doesn’t matter.” Wika nang dalaga.
“I see.” Anang binata at humakbang papalapit sa kanya. Akmang aatras ang dalaga nang biglang hapitin nang binata ang bewang niya saka kinabig siya papalapit. Dahil sa biglang pag hatak nang binata sa kanya napalapat ang kamay niyang may hawak na bouquet sa dibdib nang binata saka siya napatingin ang derecho sa mukha nang binata.
“Remember this, little princess. This is your first kiss. A kiss with no love and from the person who loathe you the most.” Malamig na wika nang binata at hindi na hinintay ang sagot niya. Mabilis nitong sinakop ang bibig niya. Napamulagat pa ang dalaga dahil sa biglaang ginawa nang binata. Dahil din doon, napahawak siya nang mahigpit sa damit niya at ang isang kamay napahawak nang mahigpit sa bouquet na dalaga niya.
It was her first kiss. Pero hindi iyon ang unang halik na inaasahan niya. Walang Spark and all she can feel in that kiss is his total hatred towards her. Habang iniisip ang walang emosyon na halik na iyon napatulo ang luha nang dalaga. Naawa siya sa sarili niya. Pero hindi naman niya masisisi ang binata.
“If you are crying like that. Baka maniwala sila na talagang inlove ka sa akin.” Wika nang binata na lumayo sa dalaga. Napatingin naman ang dalaga sa kanya.
“Tumingin ka sa kanila. Masaya sila sa araw nang kasal mo.” Wika nang binata at humarap sa mga bisitang nakatayo at pumapalakpak nang malakas sa kanila. Simple namang pinahid nang dalaga ang luha niya saka tumingin sa mga ito.
****
"How fast the night changes." wika nang dalaga at lumapit kay Drake nang marinig nang binata ang nagsalita agad siyang napalingon dito. Nakatingin siya sa dalaga habang naglalakad ito papalapit sa kanya.
"Nancy." wika ni Drake nang makilala ang dalaga.
"I wonder. Kilala mo pa pala ako. We just broke up, a month ago and then heto ka ngayon. Married to the El Fuego's Little Princess. Iba talaga ang nagagawa nang pera." wika nang dalaga sa binata.
"It's one of the world's wonders don't you think?" sakristong wika nang binata sa dalaga. "Just like, how you left me one I had nothing." Anang binata.
Hindi parin maalis sa isip niya ang nangyari one month ago. Sa isang gabi lang nawala sa kanya lahat. Nagpakamatay ang ama niya matapos mabankcrupt ang negosyo nito, which he literally builds from scratch. Dahil din sa nangyari. Nagkasakit ang mama niya at dinala sa hospital. Hanggang sa mga sandaling iyon wala pang kinakausap ang mama niya maging ang mga Doctor na nag-aalalaga nito hindi rin nito kinakausap. Then, Nancy her fiancee left him for another nang malamang nagpakamatay ang ama niya. Sinabi nitong, ayaw nang pamilya nito na ma involve sa gulo nang pamilya nila lalo na at hindi lang isang simpleng bankcruptcy ang nangyari sa negosyo nila. Apparently, his dad was alleged to have committed fraud. nabaon sa utang at wala nang maipambayad. dahil sa panggigipit nang pinagkakautangan nito.
Akala niya magagawa niyang Kapitan si Nancy dahil sa magkasintahan sila simula pa nang high school sila. Pero ang taong inaasahan niyang magiging Karamay niya ay siya pang unang taong nang iwan sa kanya. He was lost at hindi niya alam kung saan pupunta. Nang mamatay ang ama niya. Napasa sa kanya lahat nang mga utang nito. Kinuha nang bangko ang bahay nila at kotse at lahat nang ari-arian. Hindi kinaya nang mama niya ang mga nangyari kaya ito nagkasakit. Nasa hospital parin ito at halos hindi makausap. Dahil wala na silang bahay, napilitan siyang tumira sa isang maliit na kwarto din hi realize, mas maayos pa ang mga tinitirahan nang mga katulong nila dati. Isang maliit na silid lang tinutuluyan niya. Kinailangan din niyang magtrabaho para patuloy namakapag-aral. Ilang beses na niyang gustong sumuko pero hindi niya magawa dahil gusto pa niyang maghigante sa mga taong nagbigay sa kanila nang matinding sakit.