บทที่ 8.2
เจรจาต่อรอง
“ท่านอ๋อง คุณหนูหลี่รออยู่ที่หน้าประตูพ่ะย่ะค่ะ”
“เปิ่นหวางมิได้บอกให้นางพักผ่อนหรือไร”
“แต่หม่อมฉันไม่อยากพักผ่อนเพคะ”
เสียงหวานดังสวนขึ้นมาจากหน้าห้องหนังสือ ฟ่งเฟยหยางถอนหายใจยาวพร้อมกับวางพู่กันในมือลงแล้วส่งสัญญาณทางสายตาให้คนสนิทเปิดประตูห้อง
“ท่านอ๋อง หม่อมฉันต้องการกลับจวนตระกูลหลี่เพคะ”
“ได้”
เมื่อได้ยินคำอนุญาตจากท่านอ๋องหนุ่มใบหน้าของหวังเฟยเฟิ่งก็ปรากฏรอยยิ้มกว้างก่อนจะย่อตัวเอ่ยเสียงหวาน
“ขอบพระทัยท่านอ๋องเพคะ”
ทว่ายามที่นางกำลังหมุนตัวเตรียมก้าวเท้าออกจากห้องหนังสือ เสียงทุ้มทรงอำนาจก็ดังขึ้นที่ด้านหลัง
“จางหลง นำสมุดบันทึกกฎของตำหนักให้คุณหนูหลี่นำกลับไปคัดลอก”
ใบหน้าหวานหันกลับมาจดจ้องผู้เอ่ยออกคำสั่งแล้วกัดฟันคลี่ยิ้มแห้ง พยายามเอ่ยน้ำเสียงให้ราบเรียบอ่อนโยนที่สุด
“ท่านอ๋องทรงหมายความว่าอย่างไรเพคะ”
“คุณหนูหลี่เป็นว่าที่พระชายาของเปิ่นหว
