บทที่ 5.3
ชะตายากจะหลบหลีก
“คุณหนู วันนี้ท่านจะแอบออกนอกจวนอีกแล้วหรือเจ้าคะ”
ยังคงเป็นชุนหรงลี่ที่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือห่วงใย ขณะที่มือก็ช่วยคุณหนูของตนผูกเชือกหน้ากากอำพรางใบหน้าครึ่งบน
“ข้าไม่ได้แอบ แค่ออกไปโดยมิได้แจ้งท่านพ่อเท่านั้น”
หวังเฟยเฟิ่งเอ่ยบอกแก่สาวใช้คนสนิทด้วยน้ำเสียงสดใส ในแววตาเปล่งประกาย ยกมือขึ้นจัดหน้ากากเอาพรางใบหน้าตนเอง ก่อนหันไปทางชุนหรงมู่ที่กำลังสวมชุดของนางด้วยใบหน้ากังวลไม่ต่างจากน้องสาว
“มู่มู่ วันนี้ลำบากเจ้าแล้ว”
“คุณหนู ได้เวลาแล้วขอรับ”
อาสุ่นที่ยืนสังเกตการณ์อยู่หน้าเรือนเดินเข้ามาแจ้งแก่ผู้เป็นนาย ตอนนี้เป็นเวลาผลัดเปลี่ยนเวรยาม ดังนั้นจึงนับเป็นจังหวะที่เหมาะสมในการลอบออกนอกจวน หวังเฟยเฟิ่งพยักหน้ารับคำคนสนิทก่อนจะรีบสาวเท้าเดินตามเขาไป
“วันนี้ข้าจะไปที่หอบุปผาก่อน จากนั้นไปที่โรงเตี๊ยมซือเป่า แล้วค่อยไปที่ร้านหนังสือฮุ่ยหมิง”
เสียงหวานเอ
