Chapter 9 - Painful Memories

1993 Words
After kumuha ni Riley ng beer umupo ito sa gilid ng pool, hinubad ang sandals saka binabad ang paa sa tubig. Riley's POV Haaaaa... lamig ng tubig, this is what I need. Kailangan kong magpalamig kung hindi mahahalata ako ng mokong na apekatado ako sa mga pagpapacute niya. I can't lose my focus, trabaho lang to, aalis din siya at babalik sa America pagkatapos ng assignment namin kaya di ako pwedeng makipag close sa kanya. Hindi ako dapat makadama ng attraction towards him, I just can't. It took me this long to harden my heart, I won't let him break the wall that I built for so many years. Napukaw ang pag-iisip niya ng tawagin siya ni Harper. " Hey Princess! Where were you? You've been staring at the water for quite a while? And why are you there? Aren't you cold?" Pag-aalalang tanong ni Harper sa dalaga. " Wait! Dude relax, isa-isa lang mahina  ang kalaban. First, I was just thinking of something. Second, I like the cool feel of the water on my feet and third, nope I don't feel cold. Is my answer good enough for you?" Sagot ni Riley sa lalaki in a very sarcastic tone. " Sure ka bestfwen hindi ka nilalamig? Eh bakit nanginginig yang baba mo?" Pang-aasar ni Max sa kaibigan. " Gusto mo ihulog kita sa tubig ha? Nang-aano ka eh" Inis na sambit ng dalaga. " That's enough you guys, baby, come back here, you're gonna get yourself sick." Saway ni Harper sa dalawa. " Oh God kill me now! Can you please, please! Stop calling me names! Mabibigwasan na talaga kita I swear!" Gigil na saway ni Riley kay Harper. " Bakit ba Riley? Ang cute nga eh, sweet ni pogi di ba? Bagay nga kayo eh, ayeeiii." Panunukso ni Max sa dalaga. Tumayo na nga si Riley pero sa inis niya sa kaibigan winisikan niya ito ng tubig. " Wait here babe I'll go get you a towel." Mabilis na tumayo ang lalaki para kumuha ng tuwalya. Napapikit nalang si Riley sa inis dahil sa kakulitan ni Harper. Kahit anong saway niya kasi dito na wag siyang tawaging Princess, baby or babe sige pa rin ito. Pero sa aminin man niya o hindi naghahatid ito ng kiliti at kilig sa puso niya. Papalapit na si Harper sa ngayong nakaupong dalaga dala-dala ang tuwlaya and what looks like a jacket. "Here wear this babe, it's getting cold out here and you're not dressed warmly." Inabot nito sa dalaga ang dalang jacket at lumuhod sa harap niya para punasan ang mga binti at paa niya ng tuwalya na ikinagulat naman ng dalaga. " Oy ako na! Kaya ko na yan and thanks sa jacket." Tarantang awat ng dalaga feeling niya milyong milyong boltahe ng kuryente ang pumasok sa katawan niya ng hawakan nito ang paa niya. " Hey, relax I got this. There it's done, hindi ka na ba nilalamig?" Tanong nito sa dalaga. " Hindi na, salamat." Matipid na ngiti ang binigay niya dito habang nakamasid naman ang kaibigang si Max na halatang nag-eenjoy sa display of affection ni Harper sa kaibigan. " Hey, dude do you have a girlfriend in the US?" Pang-uusisa nito. " Nope. I am too busy for a relationship, I used to have one but it didn't last long. She can't handle my kind of work and I'm always away on an assignment so we seldom see each other. I just haven't found the one who can keep me at her side always, but now... I might just have." Habang titig na titig sa dalaga na ikinaasiwa naman nito. Nakapansin naman si Max na parang malakas nga ang tama ng binata sa kaibigan kaya nag-isip ito ng way para makapag usap ang dalawa ng masinsinan. " Aaahm pogi saan CR mo?" Tanong nito ang totoo gusto niya lang iwan ang dalawa pansamantala para makapag usap. " Oh just go straight there then left, you'll find a door, that's the one." " Okay, wiwi lang ako bestfwen dami ko na inom beer eh hehe." Palusot nito sa kaibigan. Hatid tanaw ng dalawa si Max habang papasok ito ng bahay habang bigla namang nakadama ng pagkailang si Riley dahil silang dalawa nalang ang naiwan. And to think na magkatabi sila sa upuan doesn't help her wild nerves at all. " Aahm gusto mong lumipat don sa kabilang lounge chair para you'll have more space?" Suggest nito sa binata. " Naaah I'm' good here, I'm exactly where I want to be." Seryosong sagot nito habang nakatitig sa mga mata niya. "Are you scared of me, Princess?" " Nooo, should I be?" Ganting tanong nito sa binata. " No, there's nothing to be scared of, I won't hurt you, not in a million years." " Yon naman pala eh. So tell me, who is Harper West? My soon to be fake husband." She asked him " Curiosity killed the cat, Princess." He answered with a smirk on his face. " But satisfaction brought it back," she retaliated with raised eyebrows. " Hahaha...not bad babe, you really amaze me sometimes." Natatawang sambit ni Harper " Just answer my question will you?" Riley raised her eyebrows at him waiting for his answer. " Why don't we play the game of 20 questions? We can ask each other 20 questions each no more no less, agreed?" He suggested. " Okay shoot! I go first?" Presenta ng dalaga "Were you born and raised in the US?" Tanong nito. " No and yes. I wasn't born in the US, I was born here in the Philippines. Then my parents moved to the US when my dad's work here was done, so I was raised there. My turn... why did you choose to become an agent? You could be a model with your looks." Tanong into. " Model ka dyan! Model ng kabaong? Haha, but seriously I've always been fascinated with this line of work, the ability to protect other people and to kick some butts. It's a dangerous world out there and the only way to survive is to fight back." Sagot ng dalaga na ikinamangha naman ng binata, lalong nadagdagan ang atraksyon niya dito. "Ako naman, may iba ka pa bang mga kapatid sa US?" " Unfortunately wala, I'm an only child. My mom got complications after she gave birth to me. They've tried many times but sadly nothing happens, eventually, they stopped trying and just focus their attention on me. My mom said having me is enough for them." Dama ni Riley ang lungkot sa boses ng binata at nababasa niya sa mga mata nito ang sakit na nadarama kaya di niya mapigilang itanong di to. " Okay ka lang? Bakit ang lungkot ng mga mata mo? Namimiss mo ba parents mo? You can always call them you know." Mungkahi nito sabay ngiti, gumanti ng ngiti ang binata ngunit nananatiling malungkot ang mga mata nito. " If only I could Princess, I would have, but I don't have a direct line to heaven." Malungkot na ngiti nito. "Wha..what? I'm so sorry Harper, I didn't know. I'm so sorry." Gulat at tarantang sambit ng dalaga habang naluluha. Ikinagulat ni Harper ang naging reaksyon ng dalaga, looking at her eyes nakikita niyang nasasaktan ito para sa kanya. And her tears is giving him too many emotions at once. How could she hurt for me when she only knew me for a day? " Hey, hey, why are you crying Princess?" Tarantang tanong nito habang hinahawakan ang magkabilang pisngi ng dalaga, pinapahid ang mga luhang dumadaloy sa pisngi nito. " Baby please stop, I don't want to see you cry, I didn't mean to make you cry. Okay na ako, I've accepted it already, matagal na silang wala. Although it still hurt but I've moved on, so please don't feel bad for me okay?" Sabay halik sa mga mata nito at sa magkabilang pisngi. He can't seem to stop himself, looking at her eyes, he can see how pure her heart is and he wants it, he wants it all to himself. "I'm really sorry kung alam ko lang di na sana ako nag suggest non." Sambit ng dalaga while biting her lips. " Oh God please don't do that babe, you're killing me here. And as I've said I'm okay now." " Do what?" Naguguluhang tanong ng dalaga biting her lips again. " This." Holding her chin and drag her lower lip down to stop her from biting it. "You really are very naive, Princess and that's what I like most about you, being seductive without even trying. Anyway enough about me, my turn to ask. What are you most afraid of? I mean I know you're a badass but, there must be something that you're scared of?" Tanong nito. " Hmmm...you're right. I'm not afraid of almost anything. But the one thing that I'm most scared of is losing someone I love. I'm scared of being left alone, abandoned, forgotten." Mahinang sabi nito habang nakatingin sa malayo. " Iniwan kami ng tatay ko noong maliliit pa kami ni kuya. Sabi ni nanay sumama daw ito sa ibang babae, he just packed his things and left. Mag-isang tinaguyod ni nanay ang pagpapalaki samin and pagpapaaral. That's why I promised myself never to fall in love and never let anyone treat me like trash." " I'm sorry to hear that babe, but you can't possibly mean what you said. What happened to your parents has nothing to do with you. You must not say never to fall in love it's just not right. You deserve to be happy too, to be loved." By me, sabi ng binata ngunit sa isip lang niya. " Where the hell is Max anyway? Do you think he fell asleep in my bathroom? " Hahaha I wouldn't be surprised, he's always sleeping in very odd places." Tawa ng dalaga. At para namang my sixth sense ang pinag uusapan bigla itong sumulpot. " I'm back! Hi guyth. Bestfiend uwi na tayo antok na ako eh tsaka di ba majojogging pa tayo bukas maaga di ba?" Tanong nito sa matalik na kaibigan. " Yeah tama, medyo malalim na din ang gabi. So Harper, thanks for the dinner and for listening." Ngiti nito sa binata sabay tayo. " Oh okay, do you always jog?" Tanong nito. " Oo ito kasing si bestfwiend TH maging fit eh damay lang ako hihi." Pagbibiro ni Max. " Eh pano lampa ka kasi kaya dapat mag exercise ka palagi." " Can I perhaps join you guys? What time do you usually start?" " Sige ba pogi sama ka para meron akong kakampi, lagi ako inaapi nito eh." Pagsusumbong nito. Tiningnan siya ng masama ng dalaga habang si Hraper naman napatawa nalang. " Oh pano Harp, mauna na kami, we'll see you tomorrow at 5am kung magigising ka." " Sure I'll be at your house 5 am sharp. Can I walk you home?" Excited na sabi nito. " We're practically living just outside your house dude haha, di mo na kami kailangang ihatid. Thanks nga pala sa jacket mo." Sabay abot ng jacket sa lalaki. " You can keep it for tonight love, it's cold outside. Just give it back tomorrow okay?" Sabay haplos sa pisngi nito habang si Max naman ay kinikilig sa dalawa at ang mukha ng dalaga ay sing pula na ng kamatis. " You really won't stop calling me nicknames, do you? Sige na, una na kami inaantok na rin ako. Thanks ulit sa dinner, goodnight." Ngiti nito sa binata habang pailing iling although deep inside kilig na kilig na siya sa pagtawag sa kanya ng love. Bwisit tong lalaking to I just wish he would stop being sweet and nice to me, babae lang ako marupok haha I'm going crazy, kailangan ko nang matulog. Baka kulang lang ako sa tulog, bukas pagkagising balik na ako sa dati at panaginip lang lahat ng to. Hooo! Riley fighting!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD