ถึงแม้ว่าโอฟีเลียจะกล่าวออกมาว่าเธออยากจะเดินทางไปขอบคุณกลุ่มการค้าเทอรัน แต่เมื่อเธอเดินทางกลับมาถึงคฤหาสน์ สิ่งที่วุ่นวายไม่แพ้กันคือท่านพี่อาม่อนที่บ่นเธอหลายครั้งมากทีเดียว
“พี่บอกไปแล้วใช่ไหม ว่าเป็นสตรีไม่ต้องวุ่นวายเรื่องการหาเงินมากนัก เจ้าคือน้องสาวที่งดงามราวกับนางฟ้าตัวน้อยๆ ของพี่ เพราะอย่างนั้นหน้าที่ของเจ้าคือการนั่งยิ้มสวยๆ อยู่ที่บ้าน หน้าที่การหาเงินมันเป็นหน้าที่ของสามีเจ้าต่างหากล่ะ!”
เธอไม่ได้เถียงออกไปแม้แต่ครึ่งคำ เพราะโอฟีเลียเข้าใจว่าที่อาม่อนกำลังบ่นเธออยู่นั้นมันมาจากความเป็นห่วงที่มากมายของเขา
“วันนี้ออกไปข้างนอกกับพี่เถอะ พี่จะพาเจ้าไปที่งานเลี้ยงน้ำชาของคนรู้จัก เจ้าควรจะเปิดตัวในแวดวงสังคมบ้างได้แล้ว รอคอยวันบรรลุนิติภาวะอย่างเดียวไม่ได้อย่างเด็ดขาด”
โอฟีเลียยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปาก
“วันนี้ข้ามีงานที่จะต้องทำนะคะท่านพี่ เอาไว้ครั้งหน้าข้าจะไปร่วมงานเลี้ยงกับ
