กลแค้นพ่ายรัก

เพราะรักจึงยอมโง่

“คุณมาที่นี่ได้ยังไง” วิทวัสพูดออกไปแล้วมองชายตรงหน้าอย่างอึ้งๆ เพราะเขาคือผู้ชายที่เขาเจอที่ร้านอาหารและหัวหินเมื่ออาทิตย์ก่อนกับเรวดี

“ก็นี่บ้านของผม และผมก็เป็นพี่ชายของพลอยไพลินด้วย ดังนั้นถ้าคุณคิดจะหาคำพูดโกหกตอแหลมาแถต่ออีกล่ะก็คงยากหน่อยนะ เพราะสิ่งที่ผมเห็นน่ะมันชัดเจนเลยว่าคุณคบกับเรวดีอยู่ และคุณก็ยังไม่ได้เลิกกับเธอด้วย กลับกันคุณกับเธอกำลังจะแต่งงานกันเร็วนี้ๆด้วยซ้ำ แต่แปลกที่คุณก็กำลังจะแต่งงานกับน้องสาวของผมเหมือนกัน ผมนี่ไม่เคยเห็นใครเลวเท่านี้มาก่อนเลยนะเนี่ย” ศิลาพูดออกไปแล้วมองผู้ชายคนนี้ด้วยสายตาร้ายๆ เพราะเขาจะไม่ให้ผู้ชายคนนี้เข้ามาหาผลประโยชน์และหลอกลวงน้องสาวของเขาเด็ดขาด

“คุณทำแบบนี้กับพลอยได้ยังคะวิท พลอยรักแล้วก็เชื่อใจคุณมาตลอด ตุ๊บ…ตุ๊บ… ทำไมคุณต้องทำแบบนี้กับพลอยด้วย ทำไม อือๆ….อือๆ…คุณคบกับผู้หญิงคนนั้นลับหลังพลอยมานานแค่ไหนแล้วคะ บอกมานะ ตุ๊บ…ตุ๊บ….” พลอยไพลินได้ยินพี่ชายพูดออกมาแบบนั้น แล้ววิทวัสก็ก้มหน้าไม่ตอบโต้อะไรก็ยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้ว่าวิทวัสนั้นคบกับผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เธอก็ร้องไห้ออกมาพร้อมกับเอามือทุบตีหน้าอกของแฟนหนุ่มอย่างเสียใจ

“ผมคบกับเรย์เขามาสามปีกว่าแล้ว ผมขอโทษพลอย ผมขอโทษจริงๆ….” วิทวัสพูดออกไปอย่างไม่รู้จะพูดอะไรออกไปได้อีก เพราะเขาไม่อยากจะพูดอะไรทำร้ายจิตใจของพลอยไพลินไปมากกว่านี้แล้ว เพราะเขาเองก็รักเธอเหมือนกัน ถึงมันจะไม่มากเท่ากับที่เขารักเรวดีแต่เขาก็พูดได้เต็มปากว่าเขาก็รักเธอ

“อือๆ…คุณคบกับเขาแล้วคุณมาคบกับฉันทำไมวิท อือๆ…คุณมาทำให้ฉันรักคุณทำไม…อือๆ….”พลอยไพลินร้องไห้แออกมาพร้อมกับต่อว่าวิทวัสไปอย่างเสียใจ เพราะเขาคบกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ทำไมเขาต้องมายุ่งกับเธออีก เขาจะมาทำให้เธอรักแบบนี้ทำไม

เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะคบทั้งเธอและผู้หญิงคนนั้นมานานเกือบปีแบบนี้โดยที่เธอไม่รู้เรื่องเลย ถ้าพี่ชายของเธอทั้งสองคนไม่พูดเธอก็คงกลายเป็นคนโง่ให้เขาหลอกต่อไปสินะ คิดแล้วพลอยไพลินก็รู้สึกสมเพชตัวเองจริงๆ

“ก็เพราะว่ามันหวังผลประโยชน์จากพลอยไง รู้ว่ามันเลวแบบนี้แล้วก็เลิกกับมันไปซะ งานแต่งก็เลิกคิดไปเลยมันไม่มีทางเกิดขึ้นแน่นอน” ศิลาพูดออกไปเสียงเข้มขณะมองน้องสาวและผู้ชายคนนั้น

“ไม่ค่ะ…พลอยต้องแต่งงานกับวิท งานแต่งงานจะต้องมีต่อไป…วิทคะ…คุณจะแต่งงานกับพลอยใช่ไหมคะวิท บอกพลอยมาสิคะ ว่าคุณเลือกพลอย…” พลอยไพลินที่ร้องไห้ออกมาพูดออกไปอย่างมาดมั่น เพราะเธอจะไม่ยอมให้ตัวเองท้องลูกไม่มีพ่อให้อายคนในสังคมหรอก ในเมื่อเขาทำเธอท้องแล้วเขาก็ต้องรับผิดชอบ

วิทวัสก็มองพลอยไพลินด้วยสีหน้ารู้สึกผิด เพราะขนาดเธอรู้ว่าเขาทำเลวกับเธอแบบนี้แล้วเธอก็ยังจะอยากแต่งงานกับเขาอยู่ มันจึงทำให้เขานั้นยิ่งรู้สึกผิดกับเธอ

“พลอย! รู้ขนาดนี้แล้วยังจะโง่ไปแต่งงานกับคนอย่างนี้อีกเหรอ” ศิลาพูดเสียงเข้มอย่างไม่พอใจ เมื่อได้ยินน้องสาวพูดออกมาแบบนั้น เหมือนกับสิ่งที่เขาพูดไปนั้นมันไม่เข้าหูน้องสาวของเขาเอาซะเลย

“ศิลา ใจเย็นๆสิวะ พูดกับน้องดีๆ … พลอย เขาทำเรื่องแบบนี้แล้วไม่มีใครอยากให้พลอยแต่งงานกับคนแบบนี้หรอกนะ ” เพชรรัตเอ่ยเตือนน้องชายที่พูดออกไปอย่างนั้น ก่อนจะมองพลอยไพลินที่ยังคงไม่ปล่อยวางเรื่องของวิทวัส

“แต่ยัยพลอยท้องกับมันแล้ว ยังไงก็ต้องแต่ง” สุรชัยพูดออกไปขณะเดินออกมาจากห้องทำงานพร้อมกับดวงมณี พวกเขาก็บังเอิญมาได้ยินสิ่งที่ลูกๆของเขากำลังพูดพอดี มันจึงทำให้เขาและภรรยานั้นตกใจมาก เพราะไม่คิดว่าว่าที่ลูกเขยของเขาจะทำเลวกับลูกสาวเขาแบบนี้ แต่มันทำลูกสาวของเขาท้องแล้วมันจะต้องรับผิดชอบ

“ห้ะ!...พลอยท้อง…” พอสิ้นเสียงของสุรชัยแล้วมันก็ทำให้ศิลาและเพชรรัตรวมถึงพันทิวาที่ยืนอยู่นั้นถึงกับอึ้งไปทันที เพราะไม่คิดว่าพลอยไพลินจะท้องกับวิทวัสแล้ว มันจึงทำให้พวกเขานั้นพูดไม่ออกเลยเมื่อรู้เหตุผลที่น้องสาวเขาต้องแต่งงานกับวิทวัส

“ใช่ ยัยพลอยท้องได้สองเดือนกว่าแล้ว และนี่คือเหตุผลที่พ่อกับแม่ยอมให้น้องของเราสองคนแต่งงานสายฟ้าแลบแบบนี้ และงานแต่งงานจะมีต่อไปแม่จะไม่ยอมให้ยัยพลอยต้องถูกคนในสังคมเอาไปพูดเสียๆหายว่าท้องไม่พ่อเด็ดขาด” ดวงมณีพูดออกไปอย่างไม่ยอม เพราะในแวดวงสังคมไฮโซน่ะแข่งขันกันอย่างกับอะไร เธอจะให้ลุกสาวของเธอท้องไม่มีพ่อของลูกไม่ได้

“ส่วนผู้หญิงที่นายคบอยู่ก็ไปเลิกกันซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้นายไม่เหลืออะไรเลยสักอย่างแม้กระทั่งอาชีพหมอที่นายรัก…เลือกมาว่าจะเลือกยัยพลอยกับลูกหรือว่าจะเลือกผู้หญิงคนนั้น…ฉันให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย”สุรชัยพูดขู่ออกไปด้วยสีหน้าจริงจัง เพราะถ้ามันไม่เลิกล่ะก็ เขาจะทำให้มันไม่เหลืออะไรเลยจริงๆ

พลอยไพลินก็มองหน้าของวิทวัสแล้วก็มองอย่างลุ้นๆว่าเขาจะตอบยังไง ส่วนศิลาและเพชรรัตก็มองแบบเซ็งๆ เพราะคำตอบมันก็เดาไม่ยากอยู่แล้วว่าวิทวัสนั้นจะเลือกอะไร เพราะคนที่เห็นแก่ตัวอย่างนั้นก็ต้องเลือกทางที่ได้ผลประโยนช์ที่สุดสำหรับตัวเองอยู่แล้ว

“ผมเลือกพลอยกับลูกครับ ผมต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำลงไป ผมจะไปเลิกกับเรย์” วิทวัสพูดไปอย่างไม่มีทางเลือก เพราะถ้าเขาเลือกเรวดีเขาก็จะไม่เหลืออะไรเลย เขาไม่น่ามาเล่นกับไฟอย่างนี้เลย สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่ได้อยู่กับผู้หญิงที่เขารัก และเขาก็เลือกที่จะทิ้งเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาที่กำลังจะก่อเกิดมาไม่ได้ มันทำให้สิ่งวิทวัสนั้นต้องตัดใจเลิกกับเรวดีซึ่งมันเป็นทางออกที่ดีที่สุดของเขาในตอนนี้แล้ว

“มันเป็นสิ่งที่คุณควรทำค่ะวิท” พลอยไพลินพูดออกไปแล้วมองหน้าเขาอย่างจดจ้อง เพราะถ้าเขาเลือกผู้หญิงคนนั้นเธอจะเสียมาก ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการที่เขาต้องรับผิดชอบเธอและลูกในท้องอีกแล้ว

“เฮ้อ….งั้นผมกลับก่อนนะ ผมไม่มีอารมณ์มานั่งยินดีที่ได้ผู้ชายคนนี้มาเป็นน้องเขยหรอก และผมก็จะไม่ยอมรับในสิ่งที่ผู้ชายคนนี้มันทำกับยัยพลอยด้วย ” ศิลาพูดออกไปแล้วก็เดินออกไปทันที เพราะยิ่งเขาอยู่เขาก็ยิ่งอยากจะต่อยหน้าหน้าเลวนี่ให้เละเลย

“ผมก็เหมือนกัน ไปกันเถอะพัน” เพชรรัตพูดบอกไปเสียงเข้ม ก่อนจะจับมือภรรยาของเขาเดินตามน้องสาวออกไปอย่างรับไม่ได้ เพราะเขาไม่อยากได้คนแบบนี้มาร่วมวงวารด้วยเลย

วิทวัสก็มองอย่างหนักใจเพราะตอนนี้พี่ชายของพลอยไพลินทั้งสองคนคือแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบเขา แต่เรื่องนี้ก็ไม่น่าหนักใจเท่ากับเรื่องที่เขาจะไปบอกเลิกเรวดียังไง และเรื่องจะพาเธอไปจดทะเบียนเพื่อรั้งเธไว้ก็คงจะทำไมได้แล้วในเมื่อครอบครัวของพลอยไพลินั้นข่มขู่เขาแบบนี้แล้ว เขาก็คงต้องทำใจปล่อยเรวดีไปแล้วเขาก็ต้องมาเริ่มต้นชีวิตครอบครัวพ่อแม่ลูกกับพลอยไพลินแบบจริงจัง

พลอยไพลินก็มองตามพี่ชายทั้งสองไปอย่างรู้สึกผิด เพราะเธอรู้ว่าทั้งสองนั้นรักและห่วงใยเธอแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอมาไกลเกินกว่าจะเลือกทางเดินใหม่แล้ว

สุรชัยและดวงมณีก็มองอย่างหนักใจ เพราะพวกเขาก็ไม่ได้อยากให้ลูกสาวแต่งงานกับวิทวัสเลยสักนิด แต่ว่าลูกสาวของเขาท้องไปกับผู้ชายคนนี้ไปแล้ว อย่างน้อยก็ให้ได้แต่งงานกันไปจนกว่าลูกสาวเขาจะคลอดก็ยังดี จะไม่ได้ไม่เป็นขี้ปากของคนในสังคม

หลังจากนั้นงานแต่งงานของเขาและพลอยไพลินก็ถูกเลื่อนเข้ามาให้เร็วกว่าเดิม จากที่จะจัดงานแต่งในเดือนหน้าก็กลับกลายเป็นจัดอาทิตย์หน้าแทน ทำให้วิทวัสนั้นกดดันมากกับการที่เขาต้องบอกเลิกกับเรวดี

สองวันผ่านไป….

ศิลาที่ได้รู้ว่าน้องสาวของเขานั้นคบผู้ชายคนเดียวกับเรวดีก็รู้สึกหงุดหงิดใจมาก ทำให้เขานั้นตัดสินใจที่จะมาหาเรวดีที่บ้าน เขากลัวว่าไอ้หมอจอมกระล่อนนั่นมันจะไม่ยอมเลิกกับเธอจริง เขาจึงต้องมาสืบข่าวดูหน่อยเพื่อนความแน่ใจ เขาก็เข้ามาที่ร้านต้นไม้แล้วแอบมองหาเรวดีอย่างเนียนๆ

“น้องๆ วันนี้คุณเรย์เขาอยู่บ้านไหม” ศิลาเข้าไปถามพนักงานชายในร้านที่กำลังขนต้นไม้ขึ้นรถอยู่อย่างอยากรู้

“อ่อ พี่เรย์เหรอครับ ตอนนี้น่าจะไปส่งต้นไม้ยังไม่กลับมามั้งครับ พอดีวันนี้วันหยุดพี่เรย์เขามาช่วยพี่รันเขาส่งต้นไม้ให้ลูกค้าน่ะครับ ผมส่งคนเดียวไม่ไหว วันอาทิตย์แบบนี้คนสั่งเยอะครับ พี่ลองไปถามพี่รันในร้านดูสิครับ ว่าตอนนี้พี่เรย์เขากลับมาหรือยัง” ต้นพนักงานเอ่ยพูดออกไปเพราะคิดว่าผู้ชายหล่อๆคนนี้คงเป็นเพื่อนของน้องสาวเจ้าของร้านที่เขาทำงานอยู่

“อ่อ โอเคๆ ว่าแต่คุณเรย์เขามาช่วยงานร้านนี่บ่อยเหรอ แฟนเขาล่ะมาช่วยไหม” ศิลาเอ่ยถามออกไปอย่างเนียนๆ

“ปกติทุกวันหยุดพี่เรย์เขาก็มาช่วยงานที่ร้านตลอดนะครับ ส่วนแฟนพี่เรย์น่ะไม่ค่อยมาหรอกครับ เขาเป็นหมอยุ่งจะตายไป ถ้าไม่มีอะไรแล้วเดี๋ยวผมขอตัวก่อนนะครับ พอดีต้องไปส่งต้นไม้ให้ลูกค้าน่ะครับ” ต้นเอ่ยพูดออกไปเมื่อเขาขนต้นไม้ขึ้นรถเสร็จแล้ว

“อืม ขอบใจมากน้อง” ศิลาพูดบอกไปก็ยิ้มให้กับพนักงานหนุ่มไป ก่อนจะเดินไปด้านในร้านแล้วเขาก็เห้นต้นไม้นั้นถูกจัดเอาไว้อย่างสวยงาม แล้วเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ในร้านพอดี

“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่ากำลังมองหาต้นไม้แบบไหนอยู่คะ” รสิกาเห็นลูกค้าเดินเข้ามาก็เอ่ยถามออกไป แล้วก็มองหน้าอันหล่อเหลาของผู้ชายคนนี้อย่างชื่นชม เพราะความหล่อออร่าของเขานั้นมันพุ่งทยานอย่างเด่นชัดเลย

“อ่อ ผมกำลังหาต้นไม้ที่เอาไปใส่ในคอนโดได้น่ะครับ เอาประมาณต้นพวกนี้ก็ได้ครับ เอาสักสิบกระถางก็ได้ จัดส่งวันนี้ให้วันนี้เลยไหมครับ พอดีพี่สาวผมเขาอยู่คอนโดวันนี้พอดีน่ะครับ เสียค่าส่งเพิ่มให้ก็ได้ครับ” ศิลาพูดไปก็ชี้ไปที่ต้นไม้ที่ตั้งสวยๆอยู่แล้วเอ่ยพูดบอกไป เพราะเขาอยากจะให้เรวดีเป็นคนเอาไปส่ง เพราะพนักงานคนนั้นพึ่งขับรถออกไปแสดงว่าส่งครั้งต่อไปต้องเป็นเรวดีแน่ๆ เขาจึงสั่งต้นไม้ไปไว้ที่ห้องเขาสักหน่อย

“อ่อ ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวจดที่อยู่จัดส่งให้ฉันด้วยนะคะ ถ้าน้องสาวฉันกลับมาจากส่งของให้ลูกค้าแล้ว เดี๋ยวฉันจะรีบจัดส่งให้คุณเลยค่ะ เขียนตรงนี้เลยค่ะ” รสิกาพูดบอกไป เพราะตอนนี้น้องสาวของเธอก็ใกล้กลับมาแล้ว เดี๋ยวเธอให้เรวดีไปส่งต่อก็ได้

“ครับ… นี่ที่อยู่ของพี่สาวผมครับ เดี๋ยวถึงแล้วก็โทรหาเบอร์ที่ผมให้ไว้ได้เลย” ศิลาพูดบอกไปก็ยิ้ม ก่อนจะจดที่อยู่ของเขาให้กับผู้หญิงคนนี้ไป แล้วก็โกหกไปว่าเป็นของพี่สาวกำมะลอที่เขาสร้างขึ้นมาทั้งๆที่ไม่มีตัวตนเลยสักนิด เพาะถ้าเธอเป็นพี่สาวของเรวดี เธอก็คงไม่ปล่อยให้น้องสาวไปส่งต้นไม้ให้ผู้ชายถึงบ้านอย่างนี้คนเดียวหรอก เขาจึงพูดอย่างนั้นออกไป

“โอเคค่ะ จะรับต้นอื่นๆเพิ่มอีกไหมคะ มีต้อนเล็กๆเอาไว้วางที่โต๊ะทำงานหรือชั้นวางด้วยนะคะ” รสิกาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากขายของ เพราะแค่สิบต้นที่สั่งนั้นก็หลายพันบาทแล้ว

“อ่อ ไม่ล่ะครับ ผมสั่งแค่นี้ก็แล้วกัน ทั้งหมดเท่าไหร่ครับ” ศิลาพูดบอกไปก็ยิ้มให้ ก่อนจะถามราคาที่ต้องจ่าย เพราะเขาต้องรีบไปก่อนที่เรวดีจะกลับมาเห็นเขา เพราะขนาดเขาเจอเธอที่ร้านอาหารเธอก็แทบจะไม่สนใจเขาเลยด้วยซ้ำ ยิ่งแฟนเธอนอกใจไปคบกับน้องสาวของเขาแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เขานั้นอยากจะเข้าหาเธอมากขึ้นไปอีก

จากนั้นศิลาก็จัดการจ่ายเงินแล้วเขาก็กลับไปรอรับต้นไม้ที่คอนโดอย่างชิวๆ ส่วนเรวดีที่กลับมาจากส่งต้นไม้แล้ว ก็ต้องเหนื่อยอีกรอบเมื่อพี่สาวของเธอวานเธอให้เอาต้นไม้ไปส่งให้ลูกค้าอีกคน เธอก็มาช่วยพี่สาวขนต้นไม้ขึ้นรถจนเสร็จ

“เมื่อไหร่พนักงานจะมาสักทีคะเนี่ย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเรย์กล้ามแขนเรย์ขึ้นแน่ๆค่ะ ส่งเจ้านี้แล้วเรย์ไม่เอาแล้วนะคะ ขอพักก่อน….” เรวดีพูดบ่นออกไปแล้วนั่งทำหน้าเหนื่อยๆ เพราะพี่สาวรับสมัครพนักงานไปแต่ยังไม่มีวี่แววเลย ทำให้เธอนั้นต้องมาช่วยส่งต้นไม้แทนมาหลายครั้งแล้ว จนตอนนี้เธอกลายเป็นชะนีที่สตรองมากๆ

“โอเคๆ ส่งลูกค้าเจ้านี้เสร็จพี่จะไม่ใช้เราไปส่งอีก จะให้ต้นมันเป็นคนไปส่งที่เหลือเอง อ่ะ…นี่เป็นที่อยู่ของลูกค้า ถ้าถึงแล้วก็โทรบอกเขา เขากี้เขาบอกว่าพี่สาวเขาจะลงมารับ” รสิกาพูดบอกไปก็ส่งที่อยู่ของลูกค้าให้น้องสาวไป

“โอเคค่ะ งั้นเรย์ไปก่อนนะคะ” เรวดีรับที่อยู่ของลูกค้ามา แล้วเธอก็ดินไปขึ้นรถก่อนจะสตาร์รถแล้วขับออกไปแบบชิวๆ เพราะเธอทำจนเธอเริ่มจะชินแล้ว

จากนั้นเรวดีก็ขับรถมั่งตรงไปยังคอนโดของลูกค้า พอมาถึงเธอก็พบว่ามันเป็นคอนโดที่หรูหราเอามากๆ ทำให้เธอนั้นรีบเอารถเข็นพับนั้นมากางออกแล้วขนต้นให้วางลงไป แล้วเธอก็กดโทรหาเบอร์ของลูกค้าแล้วก็ลากต้นไม้เข้าไปในคอนโดหรูนั้นทันที