Ep.17 สระน้ำกับปาร์ตี้
2172 Words
อึบ ฮ่าห์ ย๊ากก เสียงดังจากสาวๆที่จ้วงดินกันอย่างบ้าคลั่งเหมือนดั่งสู้กับสัตว์ป่าก็ไม่ปานจนชั้นส่งตัวเองไปเป็นคนตักดินที่ทุกคนขุดขึ้นมาบนปากหลุมเเละขุดขยายสระให้กว้างขึ้นเป็นขนาดเกือบเท่าเต๊นท์ที่เราสร้างเเทน หลังขุดกันลึกจนเกือบสูงเท่าท่วมหัวลูน่าเเล้ว ก็มีเสียงเจี๊ยวจ๊าวดังขึ้น
"น้ำ!? มีน้ำซึมขึ้นมาเเล้ว"
"ไหนๆ จริงด้วย ขุด ขุดอีกเร็ว"หลังขุดอีกสักพักทุกคนก็ปีนขึ้นมามองน้ำที่ค่อยๆผุดสูงขึ้น
"น้ำ..มันขุ่นไปหรือเปล่านะ"โรเซ่ว่าขึ้น
"เดี๋ยวสิ ทุกคนชั้นเคยได้ยินว่าตาน้ำนี่ต้องทิ้งน้ำไว้สักพักถึงจะหายขุ่นนะ"นิซ่าบอกตอบมา
"งั้นไปหาของกินกันก่อนเถอะ"
"คืนนี้ต้องฉลองเเล้วหรือเปล่า"
"เอาสิ ไปหามาให้เยอะๆเลยดีกว่า"
"นั้นสินะ ได้เวลานึกถึงการตุนอาหารเเล้วสิ"ชั้นพูดขึ้น
"งั้นวันนี้ทุกคนเเบ่งกลุ่มกันออกหาอาหารเลยล่ะกัน" หลังนัดเเนะ ชั้นมากับลูน่า ส่วนวิเวียนไปกับนิซ่า โรเซ่เลือกที่จะหาของกินเเถวเต็นท์เพื่อตรวจสอบเเหล่งอาหารใกล้ที่พัก ชั้นเลยใช้ [กระเเทก] คุ้มกันเธอไว้
"ฮิฮิ วันนี้ได้มากับรีนล่ะ" ลูน่าเดินนำหน้าโดยมีชั้นเดินตามไปด้วยกัน
"ก็นะ วันนี้เราจะเอาอาหารเยอะหน่อย คงต้องใช้ [สไลม์] สินะ" ชั้นเรียกสไลม์ออกมาจากหมอก เเต่มันกลับปีนไปเกาะบนหัวของลูน่าซะงั้น
"เอ๊ะ! อะไร!! อ๋อ เเมลงของเอลมารีนงั้นหรอ"ลูน่าตกใจเล็กน้อยก่อนยกสไลม์มากอดไว้เเทน
"จะว่าไปสระที่ขุดกัน เราจะใช้อาบน้ำกับทำอาหารด้วยสินะ"
"หืม ใช่เเล้วล่ะ"
"งั้นเราควรเเยกมันเป็นส่วนๆหรือเปล่านะ"ชั้นเสนอขึ้น
"ก็จริงอย่างที่เอลมารีนว่านะ เราน่าจะทำที่เก็บน้ำใช้กินอีกส่วนนึงไปล่ะนะ"
"เเต่จะทำยังไงดี เราไม่มีของอย่างถังเก็บน้ำหรอกนะ"
"ก็จริงนะ เดี๋ยว เอลมารีนนั้นมัน.." ระหว่างเราเดินระนาบไปกับเเม่น้ำลูน่าก็ชี้ไปที่ต้นไม้ใกล้ลำธาร เป็นต้นไม้สูงมีชื่อว่าต้นกอน้ำที่สูงใหญ่เท่าต้นไม้ยืนต้น
"นั้นมัน ต้นกอน้ำสินะ" อ๋อจริงสิ
"ใช่เเล้วล่ะ มันจะอมน้ำไว้กับต้นเหมือนเป็นกระบอกน้ำเลยล่ะ"
"จะให้ปลูกต้นไม้นี้ไว้ที่ข้างสระสินะ"
"ฮิฮิ นั้นล่ะ นี่มันใช่ต้นอ่อนมันใช่ไหมนะ"ลูน่านั่งคุ้ยเเถวพื้นสักพักจนเจอต้นอ่อนมันพวกเราช่วยกันขุดต้นอ่อนเเล้ว ถอดต้นที่โตเเล้วบริเวณนั้นห้าถึงหกต้นใส่ใน [สไลม์] จากนั้นเราก็หาของกินกันต่อ ได้ทั้งหมูป่า นกป่าขนาดกลางอย่างละตัวเเถมยังเจอต้นผลไม้ที่กำลังออกลูกที่ดกพอสมควรเลยได้ผลไม้มาเยอะอีก
"เอลมารีน เราปลูกเห็ดกันดูไหม"
"อืม ลองดูสิ" ลูน่าพยักหน้าก่อนจะตักดินเต็มมือบริเวณดอกเห็ดติดมาด้วย
"ต้องหาอะไรใส่สินะ [สไลม์] เอาตะกร้าออกมาหน่อย" พวกชั้นช่วยกันเก็บเห็ดทั้งรากมาใส่ในดินบนตะกร้าก่อนเดินกลับไปที่เต็นท์ ก่อนจะค่ำซะก่อนเราพูดคุยเรื่องสระน้ำอีกครั้งจนมาถึงหน้าเต๊นท์ก็ไม่เห็นใครที่เต๊นท์เลย
"เอ๊ะ ไม่ใครกลับมาอีกหรอเนี่ย"
"เอลมารีน ลูน่า มาดูน้ำที่สระสิ"พวกเราเดินตามเสียงไป ทุกคนก็มายืนมุงที่สระน้ำกันเเล้ว
"ทุกคนเราควรทำอาหารก่อนนะ.."ชั้นพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองสระ ที่เป็นน้ำใสที่เห็นไปถึงก้นหลุมเลย
"โห ใสสุดๆเลย"ชั้นถึงกับอุทาน
"ใช่ไหมล่ะ ชักรอไม่ไหวที่จะอาบน้ำเเล้วสิ"
"เดี๋ยวก่อนเลย เมื้อกี้ชั้นคุยกับลูน่ามาน่ะ เรื่องสระน้ำ"
"หืม ว่ายังไงหรอ"
"เราจะเเบ่งส่วนไว้ใช้งานเราน่าจะกั้นด้วยไม้ที่เรียงเป็นกำเเพงกั้นน่ะ"
"อืมก็ดีนะ ชั้นก็อยากจะให้มีเหมือนกัน" นิซ่าว่า
"ทุกคนว่ายังไง"
"หะ เห็นด้วยจ๊ะ"วิเวียนยกมือขึ้นนิดๆ
"ไหนๆเเล้ว ก็เอาให้เสร็จเลยละกัน"โรเซ่ก็ตอบขึ้น พวกเราก็เลยเเบ่งส่วนเป็น1ใน3ส่วนของสระ เป็นส่วนที่ใช้ทำอาหารหรือดื่มกินปักไม้ล้อมเเบ่งจากนั้นก็พอกด้วยดินจนเป็นบ่อขนาดเล็กที่เจาะรูข้างล่างที่กั้น ให้น้ำจากสระใหญ่ไหลเข้าไปเติมได้ พวกเรากว่าจะทำบ่อที่ว่าเสร็จก็หมดไปอีกครึ่งวันจนถึงตอนเย็นเเล้ว ชั้นกับนิซ่าเเละวิเวียนนั่งพักกันอยู่ โรเซ่ที่ออกจากกลุ่มไปทำอาหารกับลูน่าสักพักก็ได้ยกอาหารมา
"เอาล่ะทุกคนมาเริ่มงานฉลองกันดีกว่า"โรเซ่เเบกเเผงเเผ่นไม้เบาที่ใช้วางอาหารมาวางที่ทุ่งหญ้าใกล้สระ ชั้นเลยไปช่วยยกเเผงที่เหลือมาวางต่อกันกลายเป็นพื้นขนาดใหญ่ คนที่เหลือก็ไปช่วยยกของกินมาวางเตรียมไว้
"พอเห็นเเบบนี้เเล้วมากินอาหารใกล้ๆสระน้ำ รู้สึกเเปลกใหม่ดีนะ" นิซ่าทักขึ้น
"ก็จริงนะที่นี้มีลมเย็นพัดตลอด เเถมพอมีสระน้ำก็รู้สึกเย็นขึ้นมาอีกเลย"ชั้นตอบกลับไป
"เป็นครั้งเเรกที่ชั้นได้มาทำอะไรเเบบนี้เลยจ๊ะ"
วิเวียนก็มาร่วมวงด้วย
"เอาล่ะ เรามากินกันเถอะ เค้าหิวเเล้วอะ"ลูน่าลูบท้องเล็กน้อยก่อนจะถูกโรเซ่ล๊อคคอจากด้านหลังดัง เเอ่ก
"นี่ๆ ตอนทำอาหารกันเธอก็เเอบกินไปหน่อยเเล้วไม่ใช่เหรอไง"
"งื้อ ก็อาหารที่โรเซ่ทำมันน่าอร่อยอะ"
"ถึงจะมาชมกันชั้นก็ไม่ใจดีด้วยหรอกนะ นี่เเหนะ"
"ฮะฮะ เค้าขอโทษ" หลังฟัดเหวี่ยงกันสักพักก็หัวเราะกันเฉย ดูทุกคนจะสนิทกันได้ดีเเล้วสินะ อาหารที่เรามีคืนนี้เป็น หมูป่าผัดผลไม้สีม่วงๆ นกย่างทั้งตัว ปลาย่างที่พวกวิเวียนจับมา เเละผลไม้ที่กินสดได้อีกจำนวนนึง พวกเรานั่งกินกันจนอิ่ม สักพักลูน่าที่ตีพุงนอนอยู่ๆก็ลุกขึ้นมา
"ตอนนี้ก็ได้เวลาเเล้วสินะ"
"หือ"
"เอ๊ะ อะไรเหรอ"
"เวลาอาบน้ำไงล่ะ"ลูน่าชี้ไปที่สระ
"อ๋อ ลูน่าอาบก่อนก็ได้นะ"ชั้นว่างั้นทั้งที่เคี้ยวไก่ย่างอยู่
"ม่ายๆ เราจะไปอาบด้วยกันทั้งหมดนี่เเหละ "ลูน่าว่าพร้อมผายสองมือออกไปข้างตัว
"เอ๋ เดี๋ยวสิงี้ก็ได้เหรอ"ชั้นถึงกับวางไก่ในมือลงเลย
"นั้นสินะ เราก็ผู้หญิงกันหมดไม่เห็นต้องอายอะไร"โรเซ่ว่าขึ้นพร้อมเดินไปยืนข้างลูน่า
"โรเซ่ก็ด้วยเหรอ"ทั้งคู่จะสนิทกันเร็วไปเเล้ว เเถมเรื่องอาบน้ำด้วยกันเนี่ย ชั้นถึงกับเผลอกอดร่างตัวเองโดยไม่รู้ตัว
"ตะ เเต่ว่า" วิเวียนบิดไปมา เหมือนไม่เห็นด้วย จนลูน่าเเละโรเซ่เดินไปหาเเล้วกระซิบอะไรบางอย่าง จากนั้นวิเวียนก็ไปยืนอยู่ข้างพวกนั้นด้วยหน้าที่ขึ้นสีเเดงระเรื่อ
"อึ่ก โดนซื้อไปเเล้วสินะ" ตอนนี้มีเเค่ชั้นกับนิซ่าเท่านั้นที่ยังไม่เลือก
"นิซ่า.."ชั้นหันไปหาเพื่อนคนสุดท้ายของชั้น
"หืม ชั้นก็ไม่อะไรหรอกนะ เพราะไปอาบกับเพื่อนๆตอนอยู่ที่หมู่บ้านบ่อยๆ"
"เเต่..รีนน่ะ"นิซ่าหันมายิ้มให้ชั้น เป็นการให้ความหวังว่าชั้นอาจจะรอด..
"จะว่าไปไม่เคย..มาอาบด้วยกันเลยสินะ" ประโยคเเค่ประโยคเดียวทำชั้นขนลุกซู่ขึ้นมาเลย กลับกันเจ้าตัวตอนนี้ก็มีรอยยิ้มผุดขึ้น
"เอ้า ล๊อคตัวเลยทุกคน"สิ้นคำของนิซ่า วิเวียนก็โผล่มาข้างหลังล๊อคชั้นไว้ทันที คนที่เหลือก็เดินเข้ามาเรื่อยๆทั้งขยับมืออย่างกับปลาหมึกด้วยหน้ายิ้ม
"เอาน่า เอลมารีนมาอาบด้วยกันเถอะน้าา"
"อาบด้วยกันนี่เเหละจะได้มาเเช่ไปคุยไป"
"ขะ ขอโทษนะจ๊ะ ขอโทษจ๊ะ"
"เดี๋ยว เดี๋ยวสิขอเวลานอก.."ชั้นดิ้นไม่หลุด จนทุกคนมายืนอยู่ตรงหน้า...
"เฮ้อ สบายจังคิดไปเองหรือเปล่าว่าน้ำมันเย็นนิดๆด้วย"โรเซ่เเช่น้ำจนถึงหัวไหล่เเทบจะนอนลงไปอยู่เเล้ว
"นั้นสิ เย็นมากเลยย"ลูน่าเเช่น้ำเเทบจะถึงคอ
"ว่าเเต่.. เอลมารีนจะพันตัวอย่างงั้นจริงเหรอ"นิซ่าที่นั่งเเช่สบายๆหันมาหาทางนี้ที่ห่อตัวด้วยผ้าผืนใหญ่เกือบมิดตัว
"จะอาบน้ำมันก็ต้องเปลือยซี่~"ลูน่าไม่ว่าเปล่าวิ่งมากระชากผ้าพันตัวชั้นไป จนหมุนติ้วตามเเรง
"ว้าย เดี๋ยวสิ" ชั้นจะคว้าผ้าคืนเเต่สุดท้ายก็ทำได้เเค่เอาเเขนทั้งสองปิดส่วนสำคัญของตัวเอง
"ก็เคยได้ยินอยู่บ้าง เเต่..ว่า...โห"โรซ่าถึงกับพูดไม่เป็นภาษา
"หุ่น..สุดยอดไปเลยนะ"นิซ่าก็ร่วมด้วยอีกคน
"ว้าย.." วิเวียนยกมือปิดหน้าเเต่กลับกางนิ้วออกมาจ้องกันซะงั้น
"ทุกคน..มองกันขนาดนั้นก็.."ชั้นบิดตัวไปมารู้สึกได้ว่ามีสายตาที่ไล่มองตั้งเเต่หัวจรดเท้าจนอยู่ไม่สุข
น่าร้ากก เหมือนจะมีคำผุดขึ้นมาจากทั้งสี่สาวเเน่นอนสายตามันฟ้อง ชั้นสลัดความอายเดินจ้ำลงสระทันที
"ฮึ ก็เเค่นี้เเหละ" นิซ่าเขยิบเข้ามากอดคอชั้น
"ก็..มันน่าอายนี่นา" ลูน่าที่เอาผ้าชั้นไปวางไปที่เเผงไม้ก็เดินมาหาอย่างหน้าตาเฉย
"ไม่ต้องอายหรอกน้าา คนกันเอง.." ชั้นไม่ปล่อยโอกาสคว้าตัวเธอมาใช้กำปั้นกดไปที่ขมับทันที
"โอ๊ยๆ อะไรเนี่ย โอ๊ยเจ็บๆ"
"เล่นให้มันน้อยๆหน่อยเหอะยะ"ชั้นว่าขึ้น
"งื้อ ขอโต้ดด"ลูน่าพูดพร้อมยกมือยอมเเพ้ ชั้นเลยยอมปล่อยไป
"ฮุฮุ ดีจังน้าา" มีเสียงชอบใจมาจากโรเซ่ที่เเอบหลบมุมไปหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว
"หือ มีอะไรเหรอ โรเซ่"
"อ๋อ เปล่าๆจะว่าไป ชั้นมีเจ้านั้นด้วยนี่นา" โรเซ่ลุกขึ้นจากสระเดินไปที่เต็นท์ในสภาพเปลือยเปล่าเเบบเป็นเรื่องธรรมดา ร่างสูงเพียวกับผมสีเทาที่เปียกชื้นเเนบไปตามส่วนเว้าโค้ง ทำเอาชั้นเลือกจะมองไปทางอื่นก่อนจะเผลอจ้องไปมากกว่านี้ โรเซ่เดินหายไปสักพักก่อนจะกลับมาพร้อมกระบอกไม้ไผ่ยาวเท่าท่อนเเขนที่มีเสียงน้ำกระฉอกอยู่ภายในสองสามลำ
"นั้นมันอะไรน่ะ"
"น้ำผลไม้บ่มของชั้นเอง" โรเซ่เเนะนำพร้อมจัดเเจงรินลงเเก้วไม้มาให้ทีล่ะคน
ชั้นที่ได้รับเเก้วน้ำผลไม้บ่มที่เธอว่าคนสุดท้าย ลองมองดู เห็นเป็นน้ำผลไม้ที่มีสีเเดงเข้มไปถึงม่วงเเถมกลิ่นเเบบนี้มัน..ไวน์ผลไม้?
"สูตร เฉพาะที่บ้านชั้นทำกันเลยล่ะ"
"โห ก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน"นิซ่าว่า
"เครื่องดื่มที่ว่า จะมีให้ดื่มเเค่พวกผู้ใหญ่ เฉพาะงานพิเศษของหมู่บ้านสิน้าา"ลูน่าถือเเก้วด้วยสองมือลองดมกลิ่นหอมเเล้วพูดขึ้น
"ใช่เเล้วล่ะ นี่เป็นส่วนที่ชั้นบ่มเองกับมือมาเป็นเวลาเกือบ30ปีเชียวน้า"โรเซ่มองลงเเก้วตัวเอง
"เอาล่ะฉลองให้กับหมู่บ้าน.. ไม่ถึงขนาดนั้นสินะ เอาเป็นว่า บ้านของพวกเราล่ะกัน"โรเซ่ยกเเก้วขึ้น ทำให้ทุกคนก็ยกกันไปตามๆกัน
"เย้ ฉลองง"
"ดื่มให้กับบ้านของเรา"
"หนึ่งปีนี้ ก็ฝากด้วยนะ" ชั้นว่าสรุปขึ้นก่อนจะกระดกไปหนึ่งอึก เป็นไวน์ที่มีรสหวานอมเปรี้ยวนิดๆ กลิ่นหอมเเละเหมือนไม่ได้เเค่มีผลไม้ชนิดเดียวด้วย ถึงจะไม่นุ่มเหมือนไวน์ที่ชาติก่อนเเต่ก็ไม่บาดคอดื่มได้เรื่อยๆ โรเซ่ก็คอยรินใส่เเก้วทุกคนทันทีที่เห็นว่าไวน์ในเเก้วลดลง ทำให้พวกเราดื่มกันไม่รู้ตั้งกี่เเก้ว เเต่ก่อนที่ชั้นจะไม่ได้สตินั้นก็เห็นเหมือนว่ากระบอกไวน์ของโรเซ่ที่เอามาทั้งหมดนั้นถึงกับหมดเกลี้ยงเลยทีเดียว....
---------------------------------------
- Writer
