I want Us to be official

1172 Words
"I want us to be official baby." Mahinahon ngunit desididong deklara ni Hunter. "I don't want any other men hitting on you especially because they thought your'e free." dagdag pa ng binata. "Pwede naman pero ok lang ba after na matapos ang collaboration natin sa France?" May pagdadalawang isip na sagot ni Atalia. "Wooaahh that's too long. And there are lots of handsome men out there, do you really think that I allowed you to be snatched away?" Parang batang aagawan ng candy na reaksyon ni Hunter. "How about before you leave for collab?" Pangungulit ng binata. "That would be around 3 weeks away from now." Dagdag pa nito. Plano kasi ng binata na iharap ang nobya sa kanyang papauwing mga magulang. "Pag-iisipan ko. Pero—" Naputol ang pagdadahilan ni Atalia dahil hinalikan nanaman sya ni Hunter sabay sabing.... "No more buts baby. Mom and dad will be here 2 weeks from now." "They'll surely hold a party, kaya kelangan na rin kitang ipakilala." "Whaaat?" Namimilog ang magagandang matang tanong ni Atalia. "Why? What's wrong with that? I want them to meet their future daughter in law." Nakangising sabi ng binata. Mukhang seryoso talaga ito sa kanya. "And I also want to meet your parents first. So they will know how handsome their future in law is." Conceited na biro ng binata kay Atalia. "Mukhang hindi mo yata ako planong ipakilala sa kanila?" Parang may tampo na tanong ng binata. Sadness instantly appeared in Atalia's beautiful eyes. "Gustuhin man kitang ipakilala, kaso di mo na makikita ang mga mukha ng mapagmahal kong magulang.." "I lost my parents 3 yrs ago before I graduated in college." "Kaya medyo sanay na akong mag-isa kasi wala rin naman akong mga kapatid." Nagsisisi tuloy si Hunter kung bakit n'ya ito naitanong sa nobya. "So sorry to hear that baby." Sabay yakap sa dalaga. "But we can still visit them right? And you will never be alone anymore baby. Im here, so there's no reason to be lonely, okay?" Even if they are not alive anymore, I still want to ask their blessings. I want to confess my love for you in front of them. Dagdag pa nito na lalong gumamagwapo sa paningin nya. "Ang bilis mo talaga ha!" Tumatawa na sagot ng dalaga kahit may konting luha pa sa gilid ng mata. Ngunit kinakabahan si Atalia. Paano kung hindi s'ya magustuhan ng mga magulang nito. What if maliitin s'ya dahil hindi sya kasing yaman ng pamilya ni Hunter. "Dont worry baby, I know why you are kinda hesitating. They will surely like you." Dagdag ulit ng binata na para bang nabasa ang pag-alinlangan ni Atalia habang yakap s'ya nito. "O-okay." Nauutal na pagsangyayon n'ya. Masaya man s'ya dahil parang proud ang nobyo n'ya sa kanya at willing itong ipakilala sa parents nito, hindi lang talaga mawaglit sa kanya ang kaba dahil sa layo ng antas ng buhay nila. Hindi naman sa mahirap s'ya, dahil malaki naman ang kita niya bilang designer, but compared to Williams, ni katiting wala s'ya sa kalingkingan ng bilyonaryong pamilya ng nobyo n'ya. But thinking of Hunter, alam n'yang kaya naman s'yang ipaglaban at panindigan nito. "By the way baby, I will be having a business trip next week. Kaya gusto ko na ring ipakilala ka sa lahat so you can come with me anywhere or everytime may business trip ako openly." "Yan... iyan talaga ang totong rason eh, gusto mo lang talaga maka-score lage kaya atat ka na ipaalam sa lahat para mabibitbit mo ko kahit saan gusto mo!" Mataray na angil ng dalaga sabay kawala sa akap ng nobyo. "Ano ako? Wala lang work para basta basta na lang sasama sama sayo kahit s'an ka magpupupunta ha?!" Dagdag pa nito na ikinatawa ng malakas ni Hunter. Mas lalo tuloy nag-iinit ang ulo ni Atalia. "No, dont get me wrong baby, I just don't want to be away with you for too long." Paglalambing ng binata. "Sus.. You pretty know well how to sweet talk ha. No wonder kaya marami kang babaeng pinaiyak eh." Sabay kurot sa tagiliran ng binata. Ilang araw ba yang business trip mo ha? Tanong nya. "4 days, but I'll try to cut it short so you would'nt miss me that much." Sabi nito na sinabayan pa ng tawa. Ang sarap sa teynga ni Atalia pakinggan ang tawa ng nobyo, sa labas at trabaho kasi hindi ko akalain na marunong itong ngumiti dahil sa snob na aura nito, ang tumawa pa kaya? It makes her feel so special to be able to see the simple and funny side of Hunter. "Heh! Akala ko naman ang tagal tagal mawawala 4 days lang naman pala. Tong taong to oh.." But deep inside of her, she will definitely miss him. Lalo pa't nasanay na s'ya sa kakulitan at lambing nito. Nasanay na rin sya na may kasabay sa hapunan kahit minsan mahuhuli ito sa pag-uwi dahil na rin sa mga business engagements nito. "Kidding aside baby, I will really miss you. Sama ka na lang kaya. Ipa-file kita ng leave para approved agad agad?" Pangungulit ng binata. Ayan nanaman ang kaharutan sa boses nito. "Don't try your luck Mr Hunter Williams, hindi mo ko madadala d'yan sa pacute mo ah." "Basta siguraduhin mo lang na business trip yang pupuntahan mo para may girlfriend ka pang uuwian." Mataray na paalala ng dalaga na ikanahalakhak naman ng binata at kinarga na naman sya ulit nito patungong kwarto. He never thought that the possesiveness of his woman can make him this happy. "Ready for another round?" Pilyong tanong nito na bago pa man makatanggi ng sagot si Atalia ay sinilyuhan na ng halik ni Hunter ang bibig ng dalaga. Kaya yung round na sinasabi ng binata ay naging ilang rounds pa. Sunday evening.... "Baby are you sure you don't want to go with me?." Malambing na tanong ng binata habang tumatawag sa ky Atalia. Nasa sariling bahay kasi si Hunter dahil pinapa-uwi s'ya ng dalaga para makapag-prepare ng dapat niyang dadalhin para sa business trip nito. At ng makapagpahinga na rin s'ya ng maayos. Halos hindi kasi s'ya tigilan ng binata buong magdamag kaya gumawa s'ya ng maraming dahilan para mapaumuwi ito. Halos maghiwalay na yata ang katawan at kaluluwa n'ya sa pagod dahil sa kalukohan ng nobyo n'ya. Pero kinukulit nanaman s'ya ngayon para sumama. "Yeah. You know that I also have some deadlines to meet. You how much I love my craft baby..." Pagbabalik lambing nya sa binata. "Dont give me that kind of voice Atalia or else I'll gonna pick you up right away." Nangigigil na babala ni Hunter kay Atalia. Konting lambing lang kasi sa boses ng dalaga ay para na namang sinisilaban ang init ng kayawan n'ya. "Alright, so, are your luggage, laptop and everything ready?" Pagdidivert ni Atalia. "Yeah. Ikaw nalang ang kulang..." Atalia "..." Dina-divert na nga bumabalik pa rin sa pagiging maharot ang nobyo n'ya. Tsk tsk tsk. For sure nagpapamiss ang lokong to para sumama na lang talaga s'ya sa business trip nito.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD