ตอนที่ 3
1219 Words
" คืนนี้ พี่จะโทรหานะ น้องลูกชุบ "
พี่ขุนพล ที่ยกมือขึ้นมาวางบนหัวฉันแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอย่างอ่อนโยน พลันเอาหัวใจฉันถึงกับเต้นแรงขึ้นมา กับดาเมจความหล่อร้ายของพี่เขา ก่อนจะได้สติจึงรีบดึงมือออกจากหัวฉัน
" งืออ เอามือพี่ออกไปเลยนะ "
" หึหึ "
" พี่กลับไปเลยค่ะ แล้วก็ขอบคุณที่มาช่วยหิ้วของนะคะ"
" ยิ้มให้ดูหน่อยสิ"
" ห้ะ"
" ยิ้มหวานให้ดูหน่อยแล้วจะไป" ขุนพลเอ่ยขึ้น พร้อมมองหน้าลูกชุบนิ่งๆ
" ประสาท!!"
ฉันพูดตอบและได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างชอบใจ ก่อนที่ฉันจะรีบเดินกลับเข้าไปในโรงเรียนทันที ชิ พี่ขุนพลหน้าตาก็ดี แต่ทำไมถึงสติไม่ดี เขาบ้า ไปแล้ว
ขุนพล ที่ยืนนิ่งจ้องมองลูกชุบเดินด้วยแววตาวูบไหว หัวใจเต้นแรงระรัวจนเขาแทบจะบ้า เมื่อในหัวเขามันมีแต่ คำว่าน่ารัก น่ารัก อยู่เต็มไปหมดจนร่างเล็กลับสายตา
ก่อนจะหันมาเจอไอ้หมอก ลูกชายของพี่แม็ก ที่พ่อ ทิกเกอร์ส่งมาเป็นมือขวาของเขา ยืนยิ้มใส่เขาจน เขาตวัดสายตามองอย่างไม่พอใจและเอ่ยถามเสียงเข้ม
" มึงยิ้มอะไร ไอ้หมอก "
" เปล่าครับนายน้อย แต่ผมแค่แปลกใจ "
" แปลกใจอะไร??? "
"ผมเพิ่งเคยเห็น นายน้อยขู่เด็กครับ "
" กูขู่อะไร"
" แบบตะกี้ไงครับ "
" กูจีบต่างหาก หึ "
ขุนพล ที่เค้นหัวเราะออกมา ก่อนที่เขาจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปจากบริเวณนั้นอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้หมอก ที่ยืนนิ่งตกใจกับคำตอบของนายน้อย ผู้ที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงแม้แต่คนเดียว นอกจากคุณผู้หญิง ก่อนจะได้สติจึงรีบวิ่งขึ้นแล้วขับตามนายน้อยไปทันที
ฉันที่เดินเข้ามาในโรงเรียนด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะยกโทรศัพท์ขึ้นดูก็เห็นข้อความของลูกหว้าส่งมา ว่าจะแข่งแล้ว ฉันจึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วรีบจะวิ่งไปยังลานกีฬา ที่จัดแข่งขัน
ก่อนจะต้องมาตกใจเมื่อจู่ ๆ สายฟ้า หนุ่มนักกีฬาประจำโรงเรียน มายืนดักรออยู่ใกล้
สายฟ้าที่วิ่งออกมาหา ลูกชุบ ผู้หญิงที่เขาแอบรัก มาตั้งแต่มอสี่ ในวันปฐมนิเทศน์ ที่เขาได้พูดคุยแล้วเจอเธอเป็นเพื่อนคนแรก
ก่อนจะตกลงเป็นเพื่อนกัน ยิ่งรู้จักเขายิ่งหลงรักลูกชุบ แต่เขาไม่กล้าที่จะบอก ออกไป เพราะกลัวว่าจะเสียเพื่อน และวันนี้ที่เขาวิ่งตามหาเพราะได้ยินน้องในโรงเรียนพูดกันว่าลูกชุบพาแฟนมาในงานด้วยจึงอยากมาเห็นกับตา ก่อนจะเห็นเธอยืนคุยกับผู้ชายคนนั้น เขาก็ร้อนใจมาก จึงทำได้เพียงยืนมองอยู่ห่างๆ
" ลูกชุบ "
" อุ๊ย สายฟ้า โผล่มาแบบนี้เราตกใจหมด "
" อืม โทษที แล้วนี่ลูกชุบจะไปไหนเหรอ "
" จะไปที่สนามอ่ะ ลูกหว้าจะแข่งแล้ว เราต้องอัดวิดีโอให้พ่อกับแม่ดู สายฟ้ามีอะไรกับเราหรือเปล่า "
ฉันเอ่ยถาม ด้วยความสงสัย ก่อนจะมองหน้าสายฟ้าราวกับรอคำตอบ
" อ๋อเปล่า ไม่มีอะไรแค่ทักทายเฉย ๆ ลูกชุบรีบไปเถอะเดี๋ยวไม่ทัน "
สายฟ้า ที่เห็นลูกชุบจ้องหน้าเขา ตาใส่แป๋วก็ เกิดอาการใจสั่น ประหม่าถึงกับลืมคำถาม ที่จะถามได้ แต่ เอ่ยปฏิเสธไป
" งั้นเราไปก่อน ไว้เจอกัน"
ฉันส่งยิ้มหวาน ให้กับสายฟ้าอีกครั้ง ก่อนจะรีบเดิน ไปทางสนามทันที
#อีกด้าน
" นายครับ นายน้อยมาแล้วครับ "
แม็ค ที่เปิดประตูห้องทำงานของผู้เป็นนาย ก่อนที่ร่าง สูงหล่อที่ถอดผู้เป็นพ่อมาจะเดินตามเข้ามา อย่างเงียบ ๆ
" มาแล้วเหรอ ขุนพล "
ทิกเกอร์ คุณพ่อสุดหล่อที่อยู่ในวัยสี่สิบกว่า เอ่ยทัก ลูกชายหัวแก้ว หัวแหวนด้วยรอยยิ้มบาง ก่อนจะลุกขึ้น เดินไปใกล้ ๆ แล้วนั่งลงที่โซฟา กลางห้องทำงาน
" คุณพ่อ มีอะไรหรือเปล่าครับ " ขุนพลเอ่ยถามขึ้นทันที เมื่อพ่อนั่งลงพร้อมกับซองเอกสาร
" อ่ะนี่ เอกสารเซ็นต์สัญญา กับ บริษัท SL Quality ลูกลองไปอ่านดู ว่ามีตรงไหนที่ ต้องแก้ไขอีกไหม "
" พ่อจะสร้างโรงแรมเหรอครับ "ขุนพลเอ่ยถามพร้อมกับหยิบขึ้นมาเปิดดู
" อืมใช่ แม่ใบข้าวอยากทำน่ะ"
" เฮ้อ พ่อครับ ช่วยเลิกตามใจเมียตัวเองสักทีเถอะ พอแม่แกล้งบีบน้ำตา ก็ใจอ่อนให้แม่ตลอด แล้วเดี๋ยว พอแม่เบื่อไม่อยากทำ พ่อก็โยนมาให้ผมทำอี กผมรับช่วงต่อตลอด "
" อย่ามาบ่นแม่นะ ถ้าขุนพล ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ พ่อให้ขุนเขา ดูให้เองก็ได้ "
ทิกเกอร์เอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงงอนลูกตัวเอง พลางบ่น ในใจ จะให้เขาทำยังไง ก็คนมันแพ้น้ำตาเมียนี่หว่า
" บ่นแม่ ไม่ได้เลยงอนตลอด นี่ขนาดผม ขุนเขา และครองขวัญ โตกันหมดแล้ว พ่อก็ยังคลั่งรักแม่เหมือนเดิม "
" หึ รอไว้ลูกมีเมียแล้ว ก็จะเข้าใจพ่อเอง ว่าแต่ลูก จะทำไม"
ทิกเกอร์เอ่ยขึ้น อย่างขำพลางคิดถึงหน้าเมียรัก ก็อยากจะกลับบ้านไปกอดฟัดซะ ตอนนี้เลย
" สายไหม สุวรรณภิรมย์ "
ขุนพล ที่เปิดอ่านเอกสารคร่าว ๆ ก่อนสายตาจะ ไปสะดุดกับนามสกุลของผู้บริหารสูงสุด ภาพในหัว เมื่อเช้า ที่เจอเด็กสองคนแวบเข้ามาในหัว
“พี่ลูกชุบ สุวรรณภิรมย์ ค่ะ “
เขาถึงกับยกยิ้มขึ้นมาเบา ๆอย่างชอบใจ หึหึ อะไรจะบังเอิญขนาดนี้ ก่อนจะเอ่ยขึ้น กับพ่อของเขาทันที
" ผมจะดูแลโปรเจคนี้เอง ครับพ่อ "
" เปลี่ยนใจแล้ว ??"
" อ่านข้อมูลแล้ว น่าสนใจดีครับ " ขุนพลเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแววตาเป็นประกาย
" " ทิกเกอร์นิ่งเงียบไม่ตอบ กับจ้องมองลูกชายตัวเอง ที่แววตาเป็นประกายเหมือนตอนที่ เขาตกหลุม รักใบข้าว จึงอดที่จะ เอ่ยถามขึ้นไม่ได้
" ขุนพล "
" ครับพ่อ "
" ลูกไปตกหลุมรักใครมา"
" "
" แววตาลูก เหมือนพ่อตอนเจอ แม่ข้าวไม่มีผิด "
ทิกเกอร์เอ่ยขึ้น พร้อมกับลอบสังเกตสีหน้าลูก ก็เข้าใจได้ทันที ก่อนจะยกยิ้มขึ้นมา ด้วยความชอบใจ
ขุนพลได้แต่นิ่งเงียบมองหน้าพ่อตัวเองอย่างคนใช้ความคิด และได้แต่แอบถอนหายใจเบา ๆ นี่เขาคงไม่สามารถปิดบังอะไรพ่อของเขาได้จริง ๆ สินะ จึงพยักหน้ารับเบาๆ
" หึหึ ลูกไปเจอเธอที่ไหนมา "
" หน้าโรงเรียน JL ครับ "
" เด็กนักเรียน อายุเท่าไร??"
" น้องอยู่มอหก อายุสิบแปดครับ "
"เวลามองหน้าเธอ ลูกใจเต้นแรงไหม "
" ครับ ใจผมเต้นแรงมาก ยังกับกลอง เวลาอยู่ข้างกัน ผมอยากจะดึงน้อง เข้ามาใกล้ ๆ และไม่ชอบให้ใครมา มองน้อง ผมหวง"
" หึหึ " ทิกเกอร์หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ พร้อมกับมองหน้าลูกตัวเอง ที่เริ่มดูจริงจังแล้วหันมาพูดกับเขาทันที
" พ่อครับ "
" "
" พ่อจีบแม่ยังไงให้ติดครับ "
- Writer
