Rainy 17
“ยังไม่ตื่นเหรอ?” กลับจากเมืองได้สองวันฉันก็ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องนอน เมื่อมีแรงบันดาลใจในการออกแบบงานเยอะมาก นั่นจึงทำให้ฉันไม่ขยับตัวไปไหนตั้งแต่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผ้าม่านและหน้าต่างถูกเปิดรับลมรับแสงตั้งแต่เช้า วันนี้อากาศดีมาก เพราะมีฝนตกโปรยปรายตั้งแต่เช้า เพราะแบบนี้ฉันเลยสบายใจและหัวแล่นคิดงานได้เยอะมาก ตั้งแต่มาที่นี่งานออกแบบฉันมีแบบร่างเยอะมากเลยค่ะ น่าตกใจจริง ๆ ว่าบรรยากาศและสิ่งรอบข้างจะมีผลต่อความคิดมากขนาดนี้น่ะ
“เด็ก...” เสียงเคาะห้องพร้อมกับเสียงเรียกดังขึ้นอีกครั้งเมื่อฉันไม่ได้ตอบโต้อะไรกลับไป คงไม่ใช่พี่แทนคุณอย่างแน่นอนเพราะรายนั้นไปพักกับภรรยาอย่างพี่อิงพอตอนเช้าก็เข้าไร่ ไม่ค่อยเข้ามาที่บ้านสักเท่าไร ส่วนเจ้าของน้ำเสียงทุ้มที่เอ่ยเรียกเมื่อสักครู่คงจะเป็นพี่เทียนฟ้า เจ้าเก่าเจ้าเดิมที่ตามติดฉันไม่ยอมห่าง
“หนูทำงานอยู่ค่ะ” ร้องตอบแต่ไม่ได้ละสายตาจากหน้ากระดา
