Rainy 14
แต่พอถึงเช้าวันถัดมากลับได้ยินเสียงทักทายด้วยน้ำเสียงเสียใจดังออกมาให้ได้ยิน
“อรุณสวัสดิ์ครับ” ทันทีที่เปิดประตูห้องนอนออกมาตอนเช้าก็เจอเข้ากับร่างสูง ๆ ของพี่เทียนฟ้ายืนรออยู่บริเวณหน้าประตูห้องนอน ทั้งยังเอ่ยทักทายด้วยประโยคเมื่อสักครู่
“อรุณสวัสดิ์ค่ะ” เมื่ออีกฝ่ายทักทายฉันเองก็ทำได้เพียงแค่ทักทายเขากลับไปเท่านั้น แต่พอทักทายกลับไปพี่เทียนก็ยิ้มกว้างยื่นมือมาช่วยถือกระเป๋าเสื้อผ้าให้ทันที
“กินข้าวก่อนไหม? เมื่อคืนก็ไม่ได้กินนี่” คนตัวสูงยังชวนคุย
“ยังไม่หิวค่ะ”
“เดี๋ยวให้ป้าทำแซนด์วิชให้ดีไหม เผื่อกินบนรถ”
“ไม่เป็นไรค่ะ มีขนมส่วนตัวอยู่” ฉันบอกคนที่พยายามหาเรื่องมาคุยกับตัวเอง ระหว่างที่เดินนำพี่เทียนลงบันไดไปจนถึงขั้นสุดท้าย
ป้าแม่บ้านก็รีบเดินออกมาทักทายด้วยรอยยิ้มเหมือนวันที่ผ่านมา
“อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณข้าว”
“อรุณสวัสดิ์ค่ะป้าแจ่ม วันนี้อากาศดีมากเลย” รีบคุยกับป้าแจ่ม
