21
บทลงโทษ
...ค่ำนี้จะว่าผ่านไปเร็วก็เร็ว จะว่าผ่านไปช้าก็ให้ความรู้สึกยาวนานเหลือจะกล่าว
ตงฟางฉีนั่งประจันกับสาวน้อยในชุดวาบหวิวที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียงใหญ่ จมูกเชิดรั้นของนางแดงนิดๆ ขณะที่เจ้าตัวเริ่มต่อรองกับเขาตามนิสัย
“ทรงไม่พอใจเรื่องใดเพคะ” ลี่หยวนถามด้วยความขับข้องใจ นางทำอะไรไม่ได้ดังใจเขาอย่างนั้นหรือ
เพิ่งรู้ว่าตงฟางฉีเป็นบุรุษที่เรื่องมากและคิดเล็กคิดน้อย
ผู้ที่ยังถูกฤทธิ์ยามอมเมาอมลมเข้าไปในแก้มตามนิสัยจนมังพองออก บุ้ยปากอย่างไม่สบอารมณ์ยิ่ง
มีนางเป็นศิษย์นั้นวิเศษจะตายไป ผู้ที่ระลึกชาติได้อย่างนางมีเพียงหนึ่งในล้านเชียวนะ!
เดิมทีลี่หยวนยังมีสิ่งที่อยากพูดอีกมากมาย ทว่าอาการมึนหัวนั้นเป็นอุปสรรคอันใหญ่หลวง สุดท้ายนางไม่รอให้ชายหนุ่มร่ายถึงความไม่พอใจที่มีต่อตน ชิงตัดบทขึ้นมาเองเสียอย่างนั้น
“หม่อมฉันไม่อยากให้ทรงโกรธ รีบๆ หายโกรธได้แล้ว ต่างคนจะได้แยกย้ายไปนอนกัน
