และยิ่งเขาพูดให้มันเข้าทำนองนี้ ภาพความผูกพันที่มีร่วมกันมานานหลายปีก็ยิ่งชัดเจน ความรู้สึกที่นางเคยหลงรักเขาในฐานะรักแรกของนางเป็นสิ่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้
“เพราะความทรงจำเหล่านั้นสำคัญกับหม่อมฉันมาก ดังนั้นหม่อมฉัน...จึงอยากเก็บและจดจำพวกมันในรูปแบบความทรงจำที่งดงาม ดีกว่าปล่อยให้มันถูกทำลายลงในวันข้างหน้าเพคะ”
ใจจริงลี่หยวนไม่ต้องการเสวนาเรื่องนี้ให้ยืดเยื้อ แต่ฝนเจ้ากรรมดันไม่ยอมหยุดตกลงเสียที ระยะทางจากที่นี่กับคุกหลวงก็ไม่ใช่ระยะที่จะเดินเท้าไปถึงง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้น คือนางเองก็ไม่มั่นใจว่าตงฟางฉีจะยังรออยู่ที่คุกหลวงหรือไม่
เจ้าหมอปีศาจผู้นั้นก็เหมือนกัน ปากก็บอกจะปกป้องนาง แต่จนกระทั่งป่านนี้ก็ยังไม่มา หรือพอเขาเห็นนางไร้ประโยชน์ก็ไม่ต้องการแล้ว?
ภาพของตงฟางฉีนั่งกอดโฉนดที่ดินอย่างครึ้มอกครึ้มใจในห้วงคิด กระตุ้นให้นางหงุดหงิดขึ้นมาทันควัน
อย่าคิดจะมาทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้สิ!
ซุนโม่
