บทที่ 30 เทพบุตร
สองศรีพี่น้องเดินมาถึงแผนกเสื้อผ้าของสตรี ดาวลดากวาดสายตามองหาร้านที่ถูกใจแล้วพาพี่สาวเดินเข้าไป บอกกับพนักงานขายให้ช่วยพาพี่สาวของตนไปนั่งพัก แล้วจึงลงมือเลือกซื้อเสื้อผ้าตามที่ต้องการ
“ซื้อเยอะ ๆ เลยนะแยม พี่รับเป็นแม่ยกให้”
“อย่าเลยค่ะพี่เยล แยมซื้อเองดีกว่า พี่เยลเก็บเงินไว้ให้หลานแยมเถอะค่ะ”
“อย่าขัดใจพี่สิ พี่เขยเราเขาก็กำชับพี่มาแล้วว่าให้ดูแลแยมทุกอย่าง เพราะตอนนี้แยมตกงานอยู่” เดือนนภาแหย่น้องสาว “ซื้อไปเถอะ แค่นี้ขนหน้าแข้งพี่เขยเราไม่ร่วงหรอก คิดเสียว่าช่วยพี่ใช้เงิน”
“ขอบคุณค่ะคุณนายท่านประธาน” รู้ว่าเป็นเรื่องยากที่จะขัดใจพี่สาวจึงยอมรับแต่โดยดี
“แค่หุ้นส่วนจ้ะ” แค่เสียเงินซื้อเสื้อผ้าให้น้องสาวไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับเดือนนภาสักนิด เพราะเธอรักน้องสาวมาก ดาวลดาก็รักและให้เธอโดยไม่เคยเสียดายมามากเหมือนกัน
เดือนนภามองไปทั่วร้านเห็นอะไรสวยก็ชี้นิ้วให้พนั
