“แล้วมึงจะไปเอาดินเหนียวที่ไหน” ห้าวหาญถามขึ้นเมื่อปั่นจักรยานมาจอดที่หน้าร้านทอง
“ขุดเอาหลังบ้านก็ได้มั้ง”
“มีด้วยเหรอ เดี๋ยวกูพาไปเอาดีกว่า” ห้าวหาญเสนอตัวช่วย
“ได้สิ แต่เดี๋ยวพาเราไปหาดอกรักก่อนได้ไหม มันหายากเดี๋ยวห้องอื่นมาแย่งหมด”
“ได้ รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมารอกูตรงนี้นะ”
เด็กหญิงเดือนเต็มรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจัดแจงข้าวของสำหรับไปเก็บดอกไม้และไปเอาดินเหนียว ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินมารอคนนำทางที่จุดนัดพบ
“เสื้ออะไรของมึง เดี๋ยวก็เปื้อนยางดอกรัก” ทันทีที่ห้าวหาญเห็นเสื้อของเดือนเต็มเขาก็เอ่ยทัก
“ไม่เป็นไร รีบไปเถอะ” แต่เดือนเต็มกลับไม่สนใจอะไรนัก ใจของเด็กหญิงไปถึงกอดอกรักกลางทุ่งเรียบร้อยแล้ว
ห้าวหาญพาเดือนเต็มปั่นจักรยานไปทางทุ่งนา เพราะเขาเคยเห็นว่ามีกอดอกรักหลายกอขึ้นเรียงรายอยู่ แต่เมื่อมาถึงกลับพบผู้คนมากมายกำลังลงมือเก็บดอกรักอยู่เช่นกัน ดูเหมือนว่าทั้งสองจะมาช้าไป
