Ilang araw na lutang ang isip. Hindi ko alam kung ano'ng hakbang ang dapat kong gawin. Mahirap sa akin na gawin ito. Nakapagdesisyon akong mag-resign na lang upang hindi mahalata ang tiyan ko.
I feel sorry for my baby dahil wala siyang makakagisnang ama. Pinahid ko ang luha ko nang matanawan kong parating si Sir Henry.
“Carmen make me a coffee," seryosong utos nito.
Tumayo ako upang pumunta ng pantry. Nang matimpla ko na ang kape. Pumasok ako sa opisina ni Sir at nilapag sa table nito ang tasa. Napansin ko ang pagkunot ng noo niya. Sinusundan ang bawat kilos ko.
" Are you alright Carmen? You look pale." Aniya.
Napatingin ako bigla.
" Okay lang po ako, Sir. Sige po," tumalikod na ako para hindi na siya magtanong.
Habang nag-aabang ng jeep. Nagulat ako nang may magarang sasakyan na
