บทที่2 เปิดบริสุทธิ์NC
1080 Words
บทที่2
เปิดบริสุทธิ์NC
สายฟ้าขับรถเข้าม่านรูดเขาจ่ายเงินเสร็จก็รีบเดินนำขึ้นมาบนห้อง ลิลินมีอาการประหม่าขึ้นเล็กน้อยเธอคิดบาปจะจับเขาทำสามี อย่างน้อยครอบครัวของเธอก็สุขสบายไปด้วย ถ้าเกิดว่าเขาปฏิเสธแล้วเธอยอมครอบครัวของเธอลำบากแน่ อย่างน้อยฉันต้องยอมทุกทางแม้แต่เอาตัวเข้าแลกก็เถอะ
พรึบ!!
"อ๊ะ!"
เขาเหวี่ยงฉันลงบนเตียง ห้องนี้ตกแต่งเหมือนพวกเราอยู่ในป่า มีเชือก โซ่ แซ่ กุญแจมือ แต่ฉันอยากโดนคุณหมอตรวจภายในมากกว่า
"ถอดเสื้อผ้าออก" เขาสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
ฉันถอดออกอย่างว่าง่ายสั่งอะไรก็ทำ สายตาเขามองเรือนร่างของฉันทุกสัดส่วนหนำซ้ำฉันยังเห็นเขาแอบกลืนน้ำลายตัวเองไปหลายรอบด้วย
"นอนลงแล้วยกขาขึ้นตั้งฉาก ฉันจะตรวจภายในของเธอ"
คนตัวเล็กยอมทำแต่โดยดี สายฟ้ามองความสวยงามอย่างไม่เชื่อสายตา เธอยังบริสุทธิ์จริงๆไม่มีรอยแยกเลยสักนิด
"ทำไมถึงอยากให้ฉันทำนัก พอโดนไปทีก็ร้องขอให้พอกันเป็นแถว"
"ทะ ทำไมคะ"
เขาไม่ตอบแต่แก้ผ้าชักรูดลำยาวโชว์ให้เห็นเลย มันใหญ่และยาวมาก หัวใจฉันเต้นตึกตักๆไม่หยุด จนคุณหมอคลานขึ้นมาบนเตียงนอน เขาจับสองขาของฉันตั้งฉากสายตาจดจ่ออยู่ที่กายสาว นิ้วชี้สะกิดเขี่ยสักพักจนน้ำรักไหลออกมาเป็นสาย
"ของเธอสวยดีนะ"
"มันกำลังจะเป็นของหมอค่ะ"
"งั้นอย่ามาร้องขอชีวิตก็แล้วกัน"
ถุงยางในกระเป๋าสตางค์ถูกฉีกออกอย่างรวดเร็วเผลอพริบตาเดียวเขาก็รูดมันอย่างช่ำชอง เห็นแล้วเสียวเกินไป คุณหมอสายฟ้าจับลำรักได้ก็แทงพรวดเข้ามาเลย
ปึก!!
"กรี๊ดดดดด เจ็บ!!"
กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วห้อง สายฟ้านิ่วหน้าด้วยความเจ็บ ของเธอเล็กแต่โหนกนูนอูมจนน่าฟัด เอวหนาขยับซอยเข้าออกจนสาแก่ใจ เขาไม่เบากับเธอเลยสักนาทีเดียว ตอนนี้เร่งรัดกระแทกใส่อย่างบ้าคลั่ง
ปึก! ปึก! ปึก!!
"อ๊ะ~ หมออ อื้ออ~~"
"เสียวจัดเลย รูเธอตอดจนน้ำฉันจะไหลออกมา ซี๊ดด~"
ร่างเล็กถูกจับพลิกเขาดึงสะโพกเธอขึ้นเพื่อสอดลำรักกระแทกไม่มีหยุด จากเบาๆก็เริ่มถี่ขึ้นและแรงขึ้น
ปึก! ปึก! ปึก!
นี่แค่ท่าที่สองก็เล่นเอาลิลินแทบเสร็จเธอสอดมือไปขยี้ความสาวจนรอดรักเขาตุบๆ ยิ่งเธอตอดเขายิ่งกระแทก ไม่นานลิลินก็ปลดปล่อยความหนักแน่นออกมา เธอเสร็จใส่เขาแต่เขายังไม่เสร็จจึงรีบจัดการกระแทกเธอต่อจนน้ำขาวขุ่นอัดแน่นเต็มถุงยาง
"อ๊าาา~!!"
ต่างฝ่ายต่างเสร็จสมไปด้วยกันลิลินถลาลงไปนอนด้วยความหมดแรง
วันต่อมา
คนตัวเล็กลืมตาขึ้นมาก็ไม่เจอว่าที่เจ้าบ่าวของเธอแล้วเขาทิ้งเธอไว้ที่โรงแรมเพียงลำพัง
"ไอ้บ้าไม่จริงจังทำไมไม่วางตังค์ไว้หัวเตียงวะ!!"
ลิลินรีบลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าเธอออกมาจากโรงแรมม่านรูด เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูมีสายโทรเข้าจากที่รีสอร์ตมากมายพร้อมข้อความจากแม่ว่าพ่อฉันรถคว่ำโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก
ฉันรีบกลับมาจันทบุรีและเหมือนราหูจะเคลื่อนย้ายจู่ๆก็มีคณะทัวร์ญี่ปุ่นติดต่อมาจองที่พัก2อาทิตย์ จำนวน10ห้อง เพื่อถ่ายทำเรียลลิตี้ที่สวนผลไม้ของครอบครัว จะบอกว่าเสียตัวแล้วโชคดีก็ว่าได้
อยากกลับไปให้คุณหมอกระแทกอีกจังเผื่อจะถูกรางวัลที่หนึ่งกับเขาบ้าง
นี่คือสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับฉันและเขา อดีตที่แสนหวานของฉันมันกลับกลายเป็นอดีตที่ขมขื่นของคุณหมอสายฟ้า หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นฉันก็ไม่ได้พบเจอเขาอีกเลย เพราะรีสอร์ตของฉันกลับมาปังปุริเย่อีกครั้ง
จนเวลาผ่านไปคุณหญิงสายธารก็เดินทางกลับมาที่รีสอร์ตอีกครั้งเพื่อทวงถามสัญญาที่เคยคุยกันไว้
"คืนนั้นหนูกับหลานชายฉันเข้าโรงแรมไปด้วยกันจริงใช่ไหมจ๊ะ"
"ลิลิน! จริงหรือเปล่าลูก นี่ลูกเสียตัวให้คุณหมอไปแล้วเหรอ"
"ค่ะ คืนนั้นลิลินกับคุณหมอมีอะไรกันแล้ว แต่คุณหมอป้องกันนะคะ"
"เรื่องนั้นฉันรู้ดีแต่ตอนนี้ฉันอยากให้หนูไปกับฉัน ฉันต้องรับผิดชอบในสิ่งที่หลานชายของฉันทำกับหนู"
ถ้าฉันบอกว่าฉันเป็นฝ่ายทำคุณหญิงจะช็อกไหมนะ เรื่องนี้ผู้ใหญ่ฝั่งฉันก็หันหน้าคุยกันแล้ว ถามว่าครอบครัวฉันกลับมารวยไหมก็ไม่ ตอนนี้ไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้าแต่ก็พอมีเก็บ มีเงินก็ทยอยใช้หนี้ไปบ้าง แต่ถ้าฉันแต่งงานกับคุณหมอสายฟ้า ครอบครัวของฉันจะปลดหนี้ทันที
"หนูแล้วแต่คุณหญิงค่ะ ถ้าคุณหญิงมั่นใจในตัวหนู"
"ฉันมั่นใจและเชื่อใจว่าหนูลิลินจะรักกับหลานชายฉันได้แน่ๆ ถ้าอย่างนั้นหนูไปเตรียมตัวย้ายไปอยู่กับฉันที่กรุงเทพฯเถอะ เรื่องงานแต่งฉันจะจัดการให้อย่างสมเกียรติเลยล่ะ
"ค่ะ"
เมื่อตกลงกันเสร็จพ่อกับแม่ก็พร่ำสอนฉันทุกอย่างงานบ้านงานเรือนฉันทำได้ทุกอย่าง ที่จะติดก็คงเป็นปากของฉันไหนจะกิริยามารยาทที่แสนเลวทราม
"เรานี่นะไปมีอะไรกับเค้าง่ายๆแบบนั้น เค้าจะมองว่าเราเป็นผู้หญิงไร้ค่านะลิลิน!"
"แม่นี่มันสมัยไหนแล้วเกิดแต่งกันไปจู๋เล็กเท่าหนอนชีช้ำตายเลย"
เพียะ!!
"ปากเนี่ย!! มันน่านัก คุณดูลูกคุณสิจะแต่งงานอยู่แล้วเชียว"
"พ่อกับแม่ไม่ต้องห่วงนะ ถ้าหนูไม่เด็ดคุณหมอไม่จัดหนักจัดเต็มหรอกค่ะ"
เหมือนพ่อฉันจะหัวใจวายฉันจึงรีบขึ้นรถมากับคุณหญิงเป็นครั้งที่สอง ครั้งนี้ฉันจะได้มีผัวเป็นตัวเป็นตนเสียที
------------------------------------------
ตอนที่สองเขาก็กินกันแล้วนะคะ สงครามพึ่งจะเริ่มค่ะทุกคน
- Writer
