BF ก็แค่แฟนใหม่ (NC18+)

s*x'BF 10

s*x'BF 10​

[ไอ้เติ้ลมันกำลังจะตาย....] เสียงทุ้มต่ำของเพื่อนคนหนึ่งที่คาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของเติ้ลเอ่ยดังขึ้นในโทรศัพท์อีกครั้งเพื่อย้ำเตือนฉันในสิ่งที่เขาพูดออกไปเมื่อก่อนหน้านี้ แต่ฉันกลับตอบห๊ะไปให้เขาด้วยความสงสัยแทน

"หมายความว่าไง?" ฉันถามออกมาอย่างแปลกใจ เขาพูดอะไรกัน เติ้ลจะตายงั้นเหรอ คนอย่างหมอนั่นเนี่ยนะ...!?

[ก็อย่างที่บอก ตอนนี้มันสลบไม่รู้เรื่องแล้ว....] เสียงเเข็งกระด้างของเพื่อนเติ้ลเอ่ยขึ้น หัวใจฉันเริ่มเต้นไหวด้วยความกลัว และความรู้สึกมากมายที่มันประทั้งขึ้นมา

"ตอนนี้เติ้ลอยู่ที่ไหน" ฉันถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่เร่งรีบ

[อยู่ที่ผับ... แค่นี้นะฉันต้องรีบไปดูอาการมันต่อ] เพื่อนของเติ้ลเอ่ยบอกก่อนจะกดวางสายไปทันที แถมฉันยังได้ยินเสียงเขารอดเข้ามาในสายด้วย เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาเป็นอะไรกันแน่เนี่ย!!!

"เธอจะไปไหนโมเน่ต์" ไรเฟิลเปิดประตูห้องออกมาพอดีกับที่ฉันกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องเพื่อออกไปข้างนอก

"ไปหาแฟน" ฉันบอกออกมาก่อนจะก้าวขาเดินออกไป แต่มือแกร่งของราชันย์กลับจับแขนของฉันไว้

"ที่ไหน!?" ไรเฟิลเอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงที่ปนความเป็นห่วง หมอนี่ยังจะเป็นห่วงฉันอีกเหรอเนี่ยทั้งๆที่เพิ่งจะเอากับผู้หญิงคนนั้นเสร็จตรงโซฟากลางห้องแท้ๆ

"ผับ" ฉันบอกก่อนจะสะบัดมือของหมอนั่นออก พร้อมกับก้าวขาเดินออกจากห้องทันที หมอนั่นไม่พูดอะไรทิ้งท้ายไว้ และฉันก็ไม่สนใจที่จะฟังด้วย

เพราะคนที่ฉันเป็นห่วงมากที่สุดก็คือ เติ้ล... แฟนของฉัน

"ทำไมแท็กซี่ไม่วิ่งผ่านมั่งเลยวะ" ฉันสบถออกมาเบาๆด้วยความเซ็งและเบื่อหน่าย เมื่อฉันยืนโบกแท็กซี่มาหลายนาทีแล้ว แต่ยังไม่มีคันไหนขับผ่านมาหน้าคอนโดของฉันเลย ทั้งๆที่กำลังเร่งรีบอยู่แท้ๆ!

อ๋อ! จริงสิทุกคนอาจจะสงสัยกันใช่ไหมละว่าทำไมฉันถึงไม่ขับรถไปไหนมาไหนเอง ต้องให้เพื่อนหรือคนรอบตัวฉันไปรับไปส่งตลอด นั่นก็เพราะว่า...

ฉันขับรถไม่เป็นค่ะ! เคยให้ไอ้ไรเฟิลสอนขับรถมาครั้งนึง มันบอกว่าให้ตายยังไงฉันก็คงขับรถไม่เป็นอยู่วันยังค่ำ แถมเหมือนเอาชีวิตไปทิ้งเปล่าๆ ฉันก็ไม่รู้นะว่าฉันขับแย่อะไรขนาดนั้นเลยเหรอ แต่เคยไปชนรถคันอื่นอยู่ครั้งนึง ตอนนั้นไอ้ไรเฟิลบอกว่าหัวใจแทบวายนึกว่าฉันจะตายไปซะแล้ว

ปิ๊นนนนน ปิ้นนนนนนนน

จู่ๆก็มีแท็กซี่คันหนึ่งขับเข้ามาตรงคอนโดของฉันพอดี ใครจะบ้าละที่ไม่รีบโบก ฉันก็จัดการโบกทันที ก่อนจะเอ่ยกับพี่คนขับ

"ไปผับmidnightค่ะ" ฉันบอกคนขับ คนขับพยักหน้าอย่างเข้าใจ

ไม่นานนักฉันก็เข้ามาถึงผับMidnight ผับนี้แต่ก่อนใช้ชื่อว่าผับNightStandนี่นา... ถ้าจำไม่ผิดที่เปลี่ยนชื่อใหม่ก็เพราะว่าลูกชายของเจ้าของผับนี้ไม่ชอบชื่อเดิม ช่างไร้เหตุผลชะมัด

"ตอนนี้เติ้ลอยู่ที่ไหน" เมื่อฉันมาถึงหน้าผับแล้วฉันก็จัดการโทรหาเบอร์ของเติ้ล แต่คนที่รับกลับไม่ใช่เติ้ล เป็นเพื่อนของเขาคนเดิม เสียงเดิมอีกด้วย (คนเดิมเสียงเดิมมันก็ไม่แปลกนี่เนอะ -

[เดินเข้ามาข้างใน ชั้น2 อยู่ตรงโซนvip ฝั่งขวา] เสียงปลายสายเอ่ยบอก ฉันตอบรับแค่คำว่าอือแต่เพียงเท่านั้น แล้วรีบตัดสายโทรศัพท์ทิ้งทันที

"อืมมม... ตรงนี้รึเปล่านะ" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ พลางสอดส่องสายตามองไปรอบๆชั้นvip แต่คนที่ฉันกลับสะดุดตาด้วยไม่ใช่ใครอื่น ราชันย์เพื่อนในวงดนตรีของฉันกำลังนั่งดื่มเหล้ากับผู้ชายซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนเขาหลายคน หมอนี่มันชอบเที่ยวกลางคืนจริงจริ๊งงง!

"โมเน่ต์!" เมื่อสายตาของราชันย์เหลือบมาเห็นฉันที่กำลังเดินลับๆล่อๆอยู่เขาก็ไม่ลังเลที่จะเอ่ยทักฉันทันที ถ้าฉันไม่ทักมันกลับมันก็อาจจะคิดว่าฉันโกรธมันรึเปล่า ฉันเลยต้องจำใจยิ้มให้มัน และเอ่ยทักทาย

"ว่าไง บังเอิญจังมาเจอนายด้วย" ฉันบอกออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะยิ้มให้กับเพื่อนๆในกลุ่มของราชันย์ น่ากลัวชะมัดเพื่อนของมันเนี่ย ดูหน้าแต่ละคนโคตรจะเป็นเสือที่มีเขี้ยวเล็บ เมื่อเห็นเหยื่อก็พร้อมจะกระโจนเข้าไปหาได้ตลอด เห็นแล้วขนลุกชะมัด

"เธอก็รู้ว่าฉันชอบเที่ยวกลางคืนแค่ไหน แต่แปลกนะที่เธอก็ชอบออกมาแบบนี้ด้วย" ราชันย์เอ่ยถามฉันอย่างมีเลศนัย

"ฉันมีธุระนิดหน่อยนะ" ฉันบออกมา และฉันยังไม่ทันจะได้พูดต่อเพื่อนของราชันย์คนหนึ่งก็เอ่ยขัดขึ้นมาทันที

"เพื่อนมึงเหรอราชันย์" เสียงทุ้มต่ำของเพื่อนราชันย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายเชิงชู้สาวมาให้ฉัน น่ากลัวชะมัด

"อืม มึงอย่าคิดจีบนะเว้ยคนนี้" ราชันย์เอ่ยออกมาอย่างขำๆ พลางเหลือบมองฉันที่ดูเหมือนจะรีบร้อน

"แล้วเธอมาที่นี่ทำไมอะ?" ราชันย์มองฉันพลางขมวดคิ้วขึ้นอย่างสงสัย และความอยากรู้ของหมอนี่คงมาเต็มมาก

"ก็...มาหาแฟน อ๊ะ! เจอแล้ว ฉันไปก่อนนะ" ฉันรีบเอ่ยลาราชันย์ทันทีเมื่อฉันเพ่งสายตามองรอบๆก็พบกับกลุ่มเพื่อนของเติ้ลที่กำลังนั่งอยู่

"กว่าจะมาถึง ไอ้เติ้ลจะตายก่อนละมั้ง" เพื่อนของเติ้ลเอ่ยขึ้นอย่างปากเสีย ถ้าจำไม่ผิดหมอนี่น่าจะชื่อจีโน่นะ

"ไหนเติ้ล ทำไมฉันไม่เห็นเขา!?" ฉันถามออกมาอย่างสงสัยเมื่อฉันมาหาเขาที่โต๊ะนี้แล้วแต่ตัวเขากลับไม่อยู่ซะอย่างงั้น มีแต่เพื่อนๆของเขาสองคนที่นั่งอยู่

"ก็อย่างที่บอก เธอมาช้าเกินไปมันเลยตายไปละ" จีโน่เอ่ยขึ้นมาพลางยักไหล่เบาๆ ท่าทางของเขาดูกวนตีนใช้ได้เลยนะ

"เอาดีๆ ไม่ใช่เรื่องที่จะมาล้อเล่นนะ" ฉันบอกออกมาอย่างหัวเสีย พลางเหลือบมองไปยังเพื่อนของเขาที่นั่งกระดกเหล้าอยู่เงียบๆ ในมือของหมอนั่นกำลังกำโทรศัพท์ของเติ้ลไว้ในมือ น่าจะเป็นคนนี้ละมั้งที่โทรบอกฉันให้มาที่นี่...

"ลองหันไปดูข้างหลังสิ" เสียงทุ้มต่ำของคนที่คาดว่าน่าจะชื่อเอฟเอ่ยขึ้น เขาดูมีท่าทางที่เยือกเย็นและสงบนิ่งจนฉันชักจะกลัวซะแล้วสิ

แล้วเขาให้ฉันมองไปข้างหลังทำไม ไม่เห็นจะเห็นอะไร

อ๊ะ!!!

"เติ้ล!!!" ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆเติ้ลก็เดินเซมาหาฉัน แถมหัวเขายังมีเลือดออกด้วย อย่าบอกนะว่าที่พวกเพื่อนเขาบอกว่าเขาจะตายนะ... หมายถึงแบบนี้นี่เอง...

"อ้าว โมเน่ต์มาที่นี่ได้ไง... ปวดหัวชะมัด" เติ้ลเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาก่อนจะล้มตัวลงบนโซฟาสีดำสนิท

"หัวนายไปโดนอะไรมา ทำไมเลือดออกแบบนี้!?" ฉันถามออกมาอย่างเป็นห่วง พลางมือเลือดที่ตืดมือของฉันเมื่อฉันลูบหัวเขา

"พอดีฉันมีเรื่องกับคนอื่นนิดหน่อย... เจ็บอะ" เสียงทุ้มต่ำของเขาพึมพำด้วยความเจ็บปวดอย่างแผ่วเบา ก่อนจะใช้มือหนาลูบหัวตรงที่มีคราบเลือดติดอยู่

"เจ็บมากไหม ไปโรงบาลไหม" ฉันถามออกมาด้วยท่าทีที่ร้อนรนไม่น้อย ก็คนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของฉันกำลังมีบาดแผลอยู่ใครจะนิ่งเฉยกันได้ละ!

"ไม่เอาอะ ไม่อยากไป" เติ้ลเอ่ยอย่างดื้อรั้น ฉันที่ไม่รู้จะทำอะไรก็ได้แต่ส่งสายตามองไปยังเพื่อนเขาสองคนที่นั่งนิ่งอยู่อย่างไม่ทุกข์ไม่ร้อน

"ทำไมนายไม่พาเพื่อนนายไปโรงบาล!" ฉันบอกออกมาอย่างหัวเสีย

"ก็มันอยากให้เธอพามันไป" เอฟ คนที่นั่งกระดกเหล้าอยู่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งและไม่มีท่าทีทุกข์ร้อนใดๆ

"โมเน่ต์ พาฉันกลับคอนโดหน่อย" เสียงทุ้มต่ำของเติ้ลเอ่ยขึ้น สีหน้าเขาดูไม่ค่อยดีนัก แถมกลิ่นแอลกอฮอล์ยังหึ่งเลย ฉันว่าเขาคงเริ่มเมาแล้วแหละ

"เเต่นายควรจะไปโรงบาลนะ หัวนายเจ็บอยู่" ฉันบอกออกมาอย่างเป็นห่วง แต่เติ้ลกลับมองหน้าฉันอย่างโมโหเล็กน้อย

"ฉันจะกลับ! ฉันอยากให้เธอทำแผลให้..." เติ้ลเอ่ยอย่างออดอ้อน พลางใช้มือหนาโอบเอวฉันเอาไว้ ฉันได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ ในเมื่อเขาดื้อรั้นที่จะไมไ่ปโรงบาล ฉันก็คงจะต้องทำแผลให้เขาแทน

คอนโดเติ้ล

"เธอขับรถน่ากลัวเป็นบ้า" เติ้ลเอ่ยขึ้นมาทันทีเมื่อพวกเรามาถึงคอนโดของเขาแล้ว และตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้เขาอยู่

"ก็ฉันขับไม่ค่อยเป็นนี่ ฉันบอกแล้วว่าให้เพื่อนนายขับรถมาส่งนายดีกว่า มากับฉันเสี่ยงชีวิ9เปล่าๆ" ฉันบออกมาตามตรง ระหว่างที่พวกเราจะมาถึงคอนโด ฉันเกือบจะขับรถชนรถคนอื่นซะด้วยสิ เฮ้อ! อย่าปล่อยฉันขับรถเด็ดขาด ไม่งั้นมีหวังเฉียดตายอะ!

"แต่ฉันอยากให้เธอทำแผลให้ฉัน" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้น พลางเหยียดยิ้มที่มุมปาก มือหนาของเขาจับมือของฉันที่กำลังพันผ้าก๊อซให้เขา

"แล้วนายไปมีเรื่องกับใครมา ถึงแผลจะเล็กนิดเดียว แต่เลือดก็ออกเยอะใช้ได้" ฉันเอ่ยอย่างวิเคราะห์อาการ พลางมองหน้าของเติ้ลอย่างอยากรู้

"ก็... คนที่ฉันไม่ชอบหน้า" เติ้ลเอ่ยอุบอิบก่อนจะดึงฉ้ันเข้าไปกอดอย่างรวดเร็ว

"แต่ไม่นึกเลยนะว่าเธอจะเป็นห่วงฉัน มาหาฉันถึงที่ผับ" เติ้ลกระซิบข้างหูของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกว่าใบหน้าตัวเองกำลังร้อนผ่าวด้วยความเขินอาย

"ก็ฉันเป็นห่วงนายนี่นา" ฉันบอกออกมาตามตรง แต่แววตาของเติ้ลกลับเปลี่ยนไป เขามองฉันด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง มือหนาของเขาลูบไล้ใบหน้าของฉัน ก่อนจะแค่นหัวเราะในลำคออย่างแผ่วเบา

"แต่ก่อนที่เธอจะมาหาฉัน ฉันเห็นเธอยืนอยู่ในกลุ่มผู้ชายเยอะอยู่ด้วย มาหาฉันหรือว่ามาหาผู้ชายพวกนั้นกันแน่" เสียงทุ้มต่ำเอ่ย พร้อมกับเค่นหัวเราะเบาๆ

"อ๋อ... นั่นนะเหรอ ก็แค่เพื่อนของฉันนะ" ฉันบอกออกมาตามตรง คงจะหมายถึงกลุ่มเพื่อนของราชันย์ละมั้ง

"เมื่อไหร่เธอจะเลิกโกหกด้วยใบหน้าใสๆนี่ซะที" น้ำเสียงของเติ้ลเริ่มเอ่ยออกมาอย่างโมโหและไม่พอใจฉัน ฉันมองเขาอย่างไม่เข้าใจ เป็นอะไรของเขา ทำไมต้องทำหน้าน่ากลัวแบบนั้นด้วย ฉันไม่เข้าใจเลย

"ฉันไม่ได้โกหก ฉันบอกจริงๆ" ฉันบอกออกมาอย่างมั่นใจ ฉันไม่เคยโกหกอะไรกับเขาเลยสักนิด เพราะฉันก็เกลียดการโกหก...

"เหอะ... ฉันเชื่อตายแหละ"

"......"

"ผู้ชายพวกนั้นคงเป็นผู้ชายในสต๊อกของเธอสินะ"

"นายกำลังพูดบ้าอะไรเนี่ย!!!"

"เธอคิดว่าฉันโง่มากรึไงที่ไม่รู้อะไรเลย"

"......"

"ฉันโทรไปหาเธอ เธอกำลังเอากับผู้ชายคนอื่นอยู่ คิดว่าฉันโง่มากนักเหรอโมเน่ต์!!!!"