“ฉันมีวิธีเบิร์นออก” หมอหนุ่มเหยียดยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงวิธี ‘เบิร์น’ ของตนเอง
“ออกกำลังกายเหรอคะ” เขมมิกาถามต่อด้วยความสงสัย แต่กลับเห็นเขามองกลับมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์แบบที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
“ใช่ ออกกำลังกายแบบที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน เด็กอย่างเธอคงไม่เข้าใจ”
หมอหนุ่มพูดจบก็เหยียดยิ้มมีเลศนัยออกมา และคำพูดนั้นก็ทำให้เขมมิกาหน้าแดงขึ้นมา ธามไทยอมรับว่าเด็กสาวดูน่ารักขึ้นอีกมากเมื่อเธอกำลังเขินอายแบบนี้
“เอ่อ เค้กว่าเค้กอยากกลับแล้วค่ะ”
เขมมิการีบพูดออกไป แม้เธอจะหลงรักธามไทมาตลอดแต่เธอไม่เคยรู้จักเขาในอีกด้าน และจากคำพูดเมื่อครู่ทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าหมอหนุ่มไม่ธรรมดาเช่นกัน
“ดี ฉันก็อยากกลับแล้ว” ธามไทปรับสีหน้ากลับมาสู่โหมดปกติของเขา ชายหนุ่มรู้ตัวว่าตนเองเริ่มให้ความสนิทสนมกับนักศึกษาสาวเกินควร
“มื้อนี้เท่าไหร่คะ เดี๋ยวเราหารกันก็ได้ค่ะ” หญิงสาวล้วงกระเป๋าเงินของตัวเอง แม้เธอจะเหลือ
