ธามไทให้เวลาเขมมิกาเตรียมตัวไม่ถึงสิบห้านาทีก็พาเด็กสาวออกจากโรงพยาบาล เนื่องจากว่าโรงแรมริเวอร์อยู่ห่างจากที่นี่พอสมควร ทำให้เขาต้องรีบออกไปเพราะกลัวว่าจะไม่ทันนัดหมาย
“หมอธามจะสั่งกาแฟก่อนไหมคะ เมื่อเช้ารีบๆ เค้กยังไม่ได้เสิร์ฟกาแฟให้หมอเลย” เขมมิกาเอ่ยถามขึ้นเมื่อมาถึงโรงแรมริเวอร์
“อืม ยังเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงจะถึงเวลานัด ถ้างั้นไปสั่งกาแฟให้ฉันที เดี๋ยวฉันไปรอที่หน้าฟรอนต์ ส่วนเธอจะดื่มอะไรก็สั่งเอา อ้ะ ใช้บัตรนี่” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นบัตรเครดิตให้กับเลขาฯ ฝึกงาน
หญิงสาวเดินเข้าไปในร้านกาแฟของโรงแรมที่ตบแต่งอย่างเรียบหรู ผู้คนที่เข้ามาใช้บริการที่นี่มีทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ เพราะที่นี่อยู่ใจกลางกรุงฯ และคงไม่ต้องถามถึงค่าเข้าใช้บริการ มันคงจะสูงพอตัว
“เอาอเมริกาโน่ไม่หวานสองแก้วค่ะ” เขมมิกาสั่งกาแฟชายหนุ่มอย่างรู้ใจ และไม่ลืมที่จะสั่งให้ตนเอง
“อเมริกาโน่สองแก้วได้แล้วค่ะ”
