เวลาต่อมา...
เพื่อให้ทุกอย่างมันจบจริง ๆ ปุณณกันต์ให้ภรรยาสาวนั่งรอเขาทำงานสักพัก เพื่อที่จะได้ไปคุยกับรินลดาตอนเย็นหลังเธอเลิกเรียน ซึ่งลัลนาเองก็อยากจะคุยกับเธอคนนั้นเช่นกัน ทำไมถึงมีคนเม้าท์มอยว่าหล่อนไม่ติดกระดุมหลังออกจากห้องพักของคนเป็นสามี อย่างกับในละคร ถ้าหล่อนจงใจให้คนอื่นเข้าใจผิด คงได้เห็นดีกันแน่
“นาครับ เสร็จแล้ว” เสียงของคนเป็นสามีดังขึ้นทางด้านหลัง “เหม่ออะไรครับ ผมเปิดประตูเข้ามาก็ไม่ได้ยินเหรอ”
“หึ ก็มีเรื่องให้คิดไงคะ” ว่าแล้วก็ย่นจมูกใส่ไปหนึ่งที เธอสงบสติอารมณ์ลงบ้างแล้ว ลัลนาลุกขึ้นยืน คล้องแขนคนเป็นสามีเดินออกจากห้องพักแพทย์ เพื่อไปยังตึกสอนของเขา แต่ทว่า
“ผมบอกให้รินลดามารอที่ร้านกาแฟแล้วล่ะครับ”
“หือ...”
“เดี๋ยวจะมีคนดูไม่ดี รินลดาอาจจะมีปัญหาได้ครับ”
“ทำไมต้องสนใจด้วยคะ เป็นห่วงเหรอ”
“เปล่า รินต้องเรียนที่นี่อีกหลายปี ถ้ามีคนมองไม่ดีเธอก็จะถูกม
