บทที่ 1 เสือติดเบ็ด (2)

1130 Words

ไม่บ่อยนักที่อังค์กูณฑ์จะเรียกหาพนักงานสาวที่เขาถูกใจ ต่อให้มีคนสวยระดับไพลินอีกหลายคนก็เถอะ แต่หากไม่ถูกใจก็คือไม่เรียกอยู่ดี ผู้หญิงหลายคนในคลับต่างก็อยากเป็นผู้โชคดีคนนั้นบ้าง เพราะมันหมายถึงเงินในกระเป๋าที่มากขึ้นทันทีและชีวิตที่สบายขึ้นอย่างน้อยก็ชั่วคราว “สวัสดีค่ะคุณไฟ” หญิงสาวประกบสองมือไหว้เจ้าของคลับอย่างสุภาพ ในขณะที่เขากลับมองเธอด้วยสายตาอีกชนิดหนึ่ง มันร้อนแรง จาบจ้วง และเปิดเผยอย่างชัดเจน “เฮียไม่อ้อมค้อมนะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน” เอกสารสมัครงานของไพลินถูกโยนลงบนโต๊ะพร้อมกับสีหน้าของอังค์กูณฑ์ที่ดูซีเรียสอย่างเห็นได้ชัด “คะ?” “ในใบสมัครงานน้องลินขาดคุณสมบัติอยู่หนึ่งข้อ อายุน้องลินยังไม่ถึงยี่สิบปีนะครับ” “ค่ะ แต่อีกไม่กี่สิบวันลินก็จะยี่สิบปีบริบูรณ์แล้วนะคะ ผู้จัดการเองก็ทราบ” “งั้นก็รอให้ครบยี่สิบปีค่อยมาสมัครใหม่แล้วกัน” อังค์กูณฑ์ยื่นซองขาวให้ ไม่บอกก็รู้ว่าเขากำลังไล่เธอออก “คืออะไรคะ?” คิ้วเรียวสวยขมวดยุ่ง ทำไมเขาต้องทำให้มันยุ่งยากด้วย เธอไม่เห็นจะเข้าใจเลย ทั้งที่คุยกับผู้จัดการลงตัวทุกอย่างแล้วแท้ ๆ “แต่ว่าถ้าน้องลินอยากจะมีรายได้พิเศษ น้องลินมาเป็นเด็กของเฮียก่อนไหมล่ะ ระหว่างนี้เฮียจะยอมปล่อยเบลอให้น้องลินได้ทำงานไปก่อน” อังค์กูณฑ์เสนออีกทางเลือกแบบไม่มีเวลาให้เธอเตรียมใจเลยสักนิด เขาเป็นแบบนี้เสมอ อยากได้อะไรก็หาข้ออ้างเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ ถ้าเขาเสนอแล้วเธอพร้อมสนองก็ปิดดีลกันได้อย่างสวยงาม ต่างคนต่างวิน ๆ ทั้งสองฝ่าย “ให้ลินไปเป็นเด็กของคุณไฟเหรอคะ” “เรียกเฮียไฟดีกว่านะ” “ค่ะ ทำไมเฮียไฟถึงอยากได้ลินไปเป็นเด็กของเฮียล่ะคะ คนอื่นก็มี แถมยังสวยกว่าลินอีกตั้งเยอะ” “เฮียก็แค่อยากช่วยให้น้องลินมีงานทำต่อ แต่ก็ต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกันบ้าง” เขามองไม่เห็นผู้หญิงคนไหนเหมาะที่จะควงแขนเขานอกจากเธอ ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือเขาโดนความสวยของเธอกระแทกตากระแทกใจจนอยากได้แทบตัวสั่น สำหรับเขาแล้ว หญิงสาวตรงหน้ามีเสน่ห์ดึงดูดอย่างน่าประหลาด เพียงแค่ได้สบตาไอ้ตรงนั้นก็หวั่นไหว “หึ!” ไพลินหลุดยิ้มออกมาอย่างไม่ปิดบัง คนอะไรเจ้าเล่ห์ชะมัด “ว่าไงครับ น้องลินสนใจมาเป็นเด็กของเฮียไหม อภิสิทธิ์เยอะเชียวนา ไปเที่ยว ชอปปิ้ง รวมถึงแบล็คการ์ดไม่จำกัดวงเงินด้วย” อังค์กูณฑ์เอาความสบายเข้าล่อเธอ เพราะเขามั่นใจว่าเกือบร้อยทั้งร้อย ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาต้องการอะไรพวกนี้ทั้งนั้น บ้าน เงิน รถ ความสะดวกสบาย ที่ต่อให้แลกมาด้วยร่างกายก็ไม่สน “ขอบคุณนะคะเฮียไฟที่เอ็นดูลิน แต่ลินคงต้องขอปฏิเสธข้อเสนอของเฮียไฟแล้วล่ะค่ะ” หญิงสาวตอบอย่างเด็ดเดี่ยว ใบหน้าของเธอยังคงเคลือบด้วยรอยยิ้ม แต่กลับทำให้ชายหนุ่มยิ้มค้างแทน “อะไรนะครับ เฮียฟังไม่ค่อยชัด ขออีกที” “ได้ยินไม่ผิดหรอกค่ะ ลินเป็นเด็กเฮียไม่ได้” “ทำไมล่ะครับ” เสียงของอังค์กูณฑ์เริ่มตึงตามใบหน้า เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำนี้จากเธอ มีผู้หญิงมากมายอยากเป็นเด็กของเขา ขอเพียงแค่เขากระดิกนิ้ว คนพวกนั้นก็พร้อมจะพุ่งเข้าหา ยอมแลกทุกอย่างที่มีเพื่อเงิน แต่ยิ่งเธอไม่เล่นด้วยเขายิ่งอยากได้ ความดื้อดึงในตัวพลุ่งพล่านจนแทบกดไว้ไม่อยู่ “อย่างแรกเลยนะคะ ลินไม่คิดจะเป็นเด็กใครค่ะ อย่างมากคงให้ได้แค่วันไนต์ สนุก ๆ กันแล้วก็แยกย้าย อย่างที่สองสำคัญที่สุดเลย คือลินไม่ได้ชอบเฮียไฟค่ะ” ไพลินตอบคำถามที่คิดว่ามีดาเมจต่อใจเขามากที่สุดหญิงสาวลอบอมยิ้มอีกครั้งเมื่อเห็นเขากัดฟันกรอด มือหนาบีบพนักพิงเก้าอี้แน่นเชียว อีกนิดเดียวจะหักคามือเขาอยู่แล้ว “วันไนต์เหรอครับ?” อังค์กูณฑ์ถามเสียงสั่นพร่า ปากถามถึงเรื่องนั้นแต่สมองเขากลับคิดไปถึงตอนที่เธออยู่บนเตียง และกำลังนอนใต้ร่างเขาเรียบร้อยแล้ว “ใช่ค่ะ ถ้าเฮียไฟตกลงว่าจะให้ลินได้ทำงานที่นี่ต่อแม้อายุยังไม่ถึง ลินอาจจะวันไนต์กับเฮียไฟก็ได้นะคะ แต่มีข้อแม้คือลินต้องยินยอม ห้ามเฮียไฟบังคับขืนใจลินเด็ดขาด ตกลงไหมคะ” หญิงสาวส่งสายตายั่วยวนกระตุ้นอารมณ์อยากของชายหนุ่มพอเป็นพิธี อังค์กูณฑ์มองจ้องเธอ มองรอยยิ้มของเธอก่อนจะละสายตาลงมายังอก เอว สะโพกสุดเซ็กซี่ที่เขาหมายใจเอาไว้ ใบหน้าหวานละมุนที่ดูดื้อจนน่าปราบพยศนั่นอีก ความสวยของเธอช่างร้อนแรงเสียจริง เขาอยากรู้เหลือเกินว่าเวลามันอยู่กำมือเขา ความนุ่มนิ่มคับแน่นพวกนั้นจะทำเขาสำลักความสุขแค่ไหน คิดดังนั้นแล้วก็หลับตาเรียกสติตัวเองกลับมาอีกครั้ง “ตกลง เฮียจะให้น้องลินทำงานที่นี่ต่อและจะรอจนกว่าน้องลินจะยินยอมพร้อมใจขึ้นเตียงกับเฮีย” “ลินเอาใจช่วยนะคะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วลินขอตัวก่อนค่ะ” กล่าวจบไพลินก็หันหลังเดินออกไปจากห้องส่วนตัวของเจ้านาย รอยยิ้มร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวย หลังจากหย่อนเบ็ดพร้อมเหยื่อใส่เป้าหมายเสร็จสรรพ แม้จะไม่ตรงตามแผนที่วางเอาไว้ แต่ก็ถือว่าเธอทำได้สำเร็จ ไพลินไม่เคยลืมว่าอังค์กูณฑ์คนนี้เคยทำเธอเจ็บแสบขนาดไหน ชายหนุ่มหักอกเธออย่างไร้เยื่อใยไม่พอ ยังทำให้เธอขายหน้าและอับอายคนมากมายรอบตัวเขาอีก ในเมื่อเขาจำเธอไม่ได้ เธอจะทำให้เขาเรียนรู้บ้างว่าการถูกเขี่ยทิ้งมันรู้สึกยังไง สำหรับเธอแค้นนี้ต่อให้ยี่สิบปีกลับมาชำระก็ยังไม่สาย มาแล้วค๊าบ เฮียไฟเป็นเสือเหรอ หนูลินเป็นนายพรานนะคะเฮีย ฝากกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ควีน กดเพิ่มชั้นเพื่ออ่านก่อนใคร และคอมเมนต์พูดคุยกันงับ เยิฟ ๆ ?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more