บทที่ 3 เล่นตัว (1)
1099 Words
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“เข้ามา”
“ของที่นายสั่งไว้ได้แล้วครับ” ลูกน้องคนสนิทวางช่อดอกไม้พร้อมกล่องกำมะหยี่ลงบนโต๊ะ
เพราะเชื่อคำของธนินท์ อังค์กูณฑ์จึงกลายร่างเป็นป๋าเปย์ชั่วคราวตามที่เพื่อนยุ ทั้งที่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะได้ผล ขนาดเขายื่นข้อเสนอมากมายให้ เธอยังปฏิเสธเขาเลย
“น้องลินมาหรือยัง”
“น่าจะมาแล้วนะครับนาย” เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก่อนจะตอบคำถามเจ้านาย
ได้ยินอย่างนั้นอังค์กูณฑ์จึงรีบหอบเอาดอกไม้พร้อมกับกล่องกำมะหยี่ลงไปดักเจอไพลินที่ชั้นล่างของคลับ
ระหว่างทางเหล่าสาว ๆ ที่เพิ่งทยอยเข้ามาทำงานยามค่ำคืนต่างก็มองเขาพร้อมเสียงกรี๊ดกร๊าดน้อย ๆ ดังขึ้นมาเป็นระยะ อังค์กูณฑ์ตวัดหางตามองพวกเธออย่างไม่เป็นมิตรนัก ก่อนจะเห็นไพลินกำลังเดินมุ่งหน้าเข้ามายังคลับ สีหน้าที่ขึงขังเมื่อสักครู่แปรเปลี่ยนเป็นชื่นมื่นอัตโนมัติ
“น้องลินครับ” เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังของไพลิน ก่อนจะเห็นธนินท์วิ่งตามหลังเธอมาติด ๆ
“ให้...ลินเหรอคะ” หญิงสาวรับช่อดอกไม้จากธนินท์ท่ามกลางสายตาอิจฉาตาร้อนของเพื่อนร่วมงานหลายคน เนื่องจากธนินท์ก็เป็นที่หมายปองของเหล่าสาว ๆ ไม่น้อยไปกว่าอังค์กูณฑ์ ทว่าเมื่อต้องรับกล่องเล็ก ๆ นั้นด้วยเธอก็ทำหน้าลำบากใจ
“เฮียตั้งใจเลือกมาให้เพราะมันเหมาะกับน้องลินน่ะครับ”
“ลินรับไม่ได้หรอกค่ะ ของแพงแบบนี้ลินเกรงใจ อีกอย่างลินต้องดูแลลูกค้า กลัวว่าใส่แล้วจะทำหายน่ะค่ะ”
หญิงสาวทำหน้าเกรงใจก่อนจะยื่นกล่องกำมะหยี่สีเข้มคืนให้เขา ถึงแม้ในใจเธอจะชอบมากก็เถอะ แต่หากรับของมีค่าจากชายหนุ่มง่าย ๆ ก็เท่ากับว่าเธอมีใจให้น่ะสิ
ไม่ได้หรอก เธอต้องเล่นตัวไว้ก่อน
“งั้นเฮียขอแค่คืนนี้คืนเดียว น้องลินใส่สร้อยเส้นนี้แล้วมาดูแลเฮียนะ ห้องวีไอพี วันนี้เฮียจะเป็นลูกค้าพิเศษของน้องลินเอง”
“ไอ้ธนินท์!” อังค์กูณฑ์เอ่ยขัดจังหวะหลังจากที่ขบสันกรามมองดูทั้งคู่อยู่นานสองนาน
“อ้าว มึงก็เตรียมดอกไม้มาให้สาวเหมือนกันเหรอวะ คนนั้นป่ะที่คุยกันอ่ะ”
“เตรียมดอกไม้อะไรกูกำลังจะเอาไปทิ้ง” อังค์กูณฑ์ตอบเพื่อนทั้งที่สายตามองไพลินไม่กะพริบ เขาไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่ที่เธอมีผู้ชายคนอื่นมาเกะกะ แม้จะเป็นเพื่อนของเขาเองก็เถอะ
“เสียดายแย่เลยว่ะ สาวที่ไหนให้มาอีกละ หักอกสาว ๆ บ่อยเกินไปแล้วนะมึงอ่ะ”
“เรื่องของกู” อังค์กูณฑ์ตอบเพื่อนอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหันหลังเดินเข้าลิฟต์กลับไปยังห้องทำงานเช่นเดิม
ไพลินเห็นท่าทางของอังค์กูณฑ์เป็นแบบนั้นก็ลอบยิ้มมุมปาก เนื่องจากเธอเป็นคนนัดให้ธนินท์มาเจอเธอที่นี่ ด้วยรู้ว่าอังค์กูณฑ์ต้องสั่งให้คนของเขาแอบสอดส่องเธออยู่แน่นอน เผื่อจะได้มีเรื่องของเธอไปรายงาน ใครจะไปคิดว่าเขาจะลงมาเห็นด้วยตัวเองกับตา
สะใจชะมัด!
“เฮียธนินท์คะ ลินต้องขอตัวไปทำงานแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่เอาดอกไม้มาให้” ไพลินรีบขอตัวแยกออกมาทันที เธอรู้ว่าธนินท์ไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอนักหรอก เขาก็แค่ผู้ชายเจ้าชู้คนหนึ่ง
อังค์กูณฑ์กลับมาถึงห้องทำงานก็หัวเสียเป็นบ้าเป็นบอ ผู้หญิงที่เขาเห็นเพียงครั้งแรกก็รู้สึกอยากครอบครอง ยิ่งมีผู้ชายมารายล้อมเขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
“เข้ามา”
“วันนี้ผู้จัดการให้ลินมาดูแลเฮียไฟค่ะ” ไพลินเข้ามาเตรียมเบียร์เพื่อบริการเจ้านายอย่างอังค์กูณฑ์โดยเฉพาะ วันนี้หญิงสาวสวมชุดสายเดี่ยวสีชมพูตามธีมที่คลับกำหนด ความกระชับของชุดทำให้เธอดูเซ็กซี่ไปหมดทั้งตัว จนอังค์กูณฑ์มองตามตาแทบไม่กะพริบ
ยิ่งมองยิ่งอยากจับเธอกลืนลงท้องไปเสียเดี๋ยวนั้น
“ไม่ได้ไปกับไอ้ธนินท์เหรอ” ถามไปอย่างนั้นแหละ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเธอไม่มีทางไปไหนได้ ตราบใดที่เธอทำงานอยู่ในคลับของเขา
“นี่เวลางานนะคะ ลินจะไปกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง”
“ก็ไม่แน่...”
“ก็ไม่แน่ค่ะ ถ้าเฮียไฟสั่งให้ลินไปดูแลเฮียธนินท์”
“ไม่มีทาง” อังค์กูณฑ์พึมพำกับตัวเองพร้อมหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟาตัวยาว ทว่าเสียงนั้นกลับดังไปถึงหูไพลินเข้า
“คะ? เฮียว่าไงนะคะ”
“มานั่งนี้” อังค์กูณฑ์ออกคำสั่งพลางตบตักตัวเองเรียกตัวหญิงสาวให้มาทำหน้าที่ แต่เธอกลับไม่ทำตามคำสั่งเสียอย่างนั้น
“ลินมีหน้าที่แค่รินเบียร์ ชงเบียร์ และพูดคุยด้วยเท่านั้นค่ะ ไม่จำเป็นต้องคลอเคลียกับลูกค้า แม้จะเป็นเจ้านายของลินเองก็เถอะ” ไพลินอธิบายขณะที่ทำหน้าที่ของตัวเอง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทั้งที่จริงสะใจแทบบ้า
อังค์กูณฑ์นั่งจิบเบียร์แก้วแรกที่ไพลินชงให้ พลางมองเธอขยับทุกอิริยาบถด้วยสายตาแฝงไปด้วยความต้องการอย่างเปิดเผย
“สองหมื่น”
“คะ?”
“มานั่งตักเฮีย”
“เงินซื้อลินไม่ได้...”
“ห้าหมื่น”
“...ถ้าไม่มากพอ” พูดยังไม่ทันพ้นประโยคแรกชายหนุ่มก็รีบอัพราคาขึ้นอย่างไว ไพลินถึงกับชะงัก แค่นั่งตักได้ห้าหมื่น เจ้าของร่างเซ็กซี่ถึงกับรีบเอาก้นหย่อนลงบนตักแกร่งอย่างไม่อิดออด เธอหันไปยิ้มให้เขาจนตาหยี “อย่างนี้ค่อยคุยกันได้หน่อย ลินขอเป็นเงินสดเท่านั้นนะคะ”
“หึ” อังค์กูณฑ์แสยะยิ้มด้วยชัยชนะ คิดว่าเธอจะยากกว่านี้ซะอีก เขาแอบหอมศีรษะทุยเล็กแบบเนียน ๆ แต่ทว่าหญิงสาวกลับรู้ทัน
“ลินแค่นั่งตักเฮียเฉย ๆ นะคะ ไม่ให้เฮียคลอเคลียเด็ดขาด”
มาแล้วค๊าบบบ
อาการออกเชียวนะเฮีย หึงยัยน้องจนหน้าดำหน้าแดงหมดแล้ว ??
ฝากกดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ควีน
กดเพิ่มชั้นเพื่ออ่านก่อนใคร และคอมเมนต์พูดคุยกันงับ เยิฟ ๆ ?
- Writer
