Alexander

They say, he's cold-hearted. Some say's, he's ruthless. But they don't know the face that lies beyond his mask. He may act like he doesn't care but deep down inside, he really do. Horror's of war that no one ever won still lingered on all of him. He'd been on every edge of Middle East and all of the Venezuelan jungles but nothing compares the war between his heart and mind. Dahil gustuhin man niyang makasama ang dalaga ngunit alam niyang ilalagay niya lang ito sa kapahamakan kapag sinunod niya ang kanyang narardaman. He was trained to be in controlled of everything pero pagdating dito, nawawala na siya sa balanse. Kaya kahit labag sa kalooban ang desisyon niyang iyon, kailangan niyang layuan ang dalaga. Kailangan niyang tikisin ang sarili at makuntento na lang na tanawin ang dalaga mula sa malayo. It's better that way. To keep her safe and unharmed. Subalit may mga bagay siyang hindi napaghandaan, ang mga kalokohan at pang-aasar ni Amara sa kanya. The woman was something. Such a tease. He may have survived the jungles and wars but he sure can't survived all of her teases and stubbornness. God! She could be the death of him. Mukhang nananadya pa ito dahil lahat ng mga bagay na ipinagbibilin niyang huwag nitong gawin ay ginagawa pa talaga nito. Lahat ng paraan na alam niya upang mapangalagaan ito at maprotektahan ay ginawa na niya subalit talagang sinasagad nito ang kanyang pasensya. For goodness sake! She's just seventeen and his twenty six already! Kailangan din niyang protektahan ito mula sa kanya. He had to distance himself from her.Daig pa niya ang isang cradle snatcher kapag nagkataon. But the hell he cares about what other will say. He'll just wait for the right time when she's old enough to be his. Now's not the perfect time for them, and even if it's killing him seeing her happy and smilling in others company, kakayanin niya. He'll endure. Pero may mga pagkakataon na humuhulagpos ang ang nararamdaman at hindi niya makontrol ang sarili. He slammed his palm on the table, causing everything to rattle and stopping her from what she was doing. Hindi man lang ito natinag at saglit lang siyang sinulyapan. It made his blood boil much higher. Na para bang wala siyang epekto dito.             "What do you think you're doing? Ang bata mo pa para makipaglandian ah!" He tried to lower his voice but jealousy just consumed on all of him. Ang mga mata niya ay halos maglabas na ng apoy dahil sa selos at sobrang galit. Nakita niya kasi ang pakikipagharutan nito sa ibang lalake. Amara's heart lurched as she could hear it drumming in her ears. It pained her. Those words coming from him,just strike her heart deeply. She'd known him to be so ill-tempered and ruthless but she didn't expect him to say those words. She could see the depths of those angry flashing eyes but she didn't back off. She won't give him the satisfaction of seeing her being hurt. She tried to be calm. And she glance at him once again. But, wait? Was that pain and jealousy on his eyes? Mapait siyang ngumiti. That couldn't be. Siguro nga dinadaya lang siyang ng kanyang paningin. Kahit pilitin niyang itago ang nararamdaman, alam niyang hindi niya iyon magawa ng maayos. Her palms are sweating and he just realized how angry and devastated she was because of what he said. Mahigpit siyang kumapit sa lamesa na nasa pagitan nilang dalawa upang doon kumuha ng lakas.             "Ganoon b talaga kababa ang tingin mo sa akin? Malanding babae, huh?" malumanay niyang tanong dito. Hindi ito makatingin ng diretso sa kanya at ng mukha namang hindi nito sasagutin ang kanyang tanong ay ipinagpatuloy na lang niya ang kanyang ginagawa. Ang pagbi-bake ng cookies. She loves baking cookies. Kaya ng mabalitaan niyang darating ito ay na-excite siyang ipaggawa ito ngunit insulto lang pala ang mapapala niya mula rito. Naihilamos nito ang kamay sa mukha. Regret and frustration was visible on his face. Tinangka nitong lapitan siya ngunit sininyasan niya ito na huwag na.         "Bakit ba kasi palaging nakabuntot ang tukmol na iyon sa'yo? Kulang na lang ay dito na tumira eh! Binabalaan kita, Amara ha? May pahatid-hatid pang nalalaman eh bulok naman ang dalang sasakyan niya! Kapag nakita ko pa 'yon bukas diyan sa labas, dadalhin ko na sa junkshop at ipatitimbang ko na!" Napailing na lang siya dahil sa mga sinabi nito. She couldn't believe what he just said ngunit nanatiling blangko ang mukha niya habang nakatingin dito kahit kanina pa niya gustong ibato ang hawak na mixing bowl dito. Nakakabuwisit na ang gago eh! Kung makaasta, akala mo teenager pa. Magkukunwari nalang siya na wala ito roon at ipagpapatuloy nalang niya ang kanyang ginagawa.           "Doll, look...I'm not mad at you. It's just that...           " Shut up, okay?" She cut him off.          "Kausapin mo naman ako. Minsan na nga lang akong umuwi rito eh tapos galit ka pa sa akin?"           "So...kasalanan ko?" tanong niya rito habang kinukuha ang cookies ng makitang luto na ito. Nakasunod ang mga mata nito sa bawat niyang galaw at pakiramdam niya ay lalabas ang kanyang puso dahil sa sobrang pagkabog nito. Nang mag-angat siya ng tingin dito ay halos mag-isang linya na ang kilay nito. Kitang-kita niya ang pagtatagis ng bagang nito tanda ng pinipigil na galit.          "Ikaw pa ngayon ang galit? And besides, ano ba sayo kung hinahatid ako ni Marco? Boyfriend ba kita? Asawa?" tanong niya rito. Sarap lang asarin nito.              "Doll...don't say that!" bulong nito.             "Naiinis na talaga ako. Kunti na lang, Alexander. Kunti na lang ang pasensya ko sa init ng ulo mo. Kaya please lang, tantanan mo ako. Kung ganoon lang din naman ang mangyayari, mas mabuti pang huwag mong ipapakita ang mukha mo sa harapan ko, okey?" Inilagay niya ang ibang cookies sa isang plato at saka kumuha siya sa ref ng fresh orange juice na ginawa niya kanina. Inabot naman niya ang jar na pinuno niya ng cookies at tinalikuran ang binata. Akma itong hahabol sa kanya ngunit pinigilan ito ni Mama Esme. Ngumiti siya sa matanda at itinuro dito ang inihanda niyang merienda.             "Naku, hija! Tataas na naman ang sugar level ko nito eh," untag ng matanda, sabay subo ng cookie.              "Huwag ho kayong mag-alala. A few cookie won't do you any harm. Minsan lang naman po ito."           "Salamat, hija. Teka lang. Nag-aaway na naman ba kayong dalawa?" Pinaglipat-lipat ng matanda ang tingin nito sa kanilang dalawa.         "Wala po akong issue. Ewan ko lang po sa anak ninyong iyan. Napakakitid nang pang-unawa. Akala mo teenager kung makaasta eh, katanda na naman. Una na po muna ako sa kwarto ko at mag-aaral pa po ako." Paalam niya bago tuloy-tuloy na umakyat na sa kanyang kwarto.      Rinig niya ang halakhak ng matanda  dahil sa sinabi niya. At kahit gindi niya nakikita ang mukha ni Alexander, nakikini-kinita niya ang itsura nito.     Lihim siyang napangiti dahil doon.        Amara-1   Alexander-0     Pihadong kukulitin at bubuwisitin na naman siya nito upang makabawi sa ginawa kaya dapat ngayon palang ay nag-iisip na siya ng strategy para hindi siya maisahan nito.