เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนกับการใช้ชีวิตร่วมกับพี่ทิวในบ้านของเขา เราต่างคนต่างอยู่เช่นเคย และฉันก็โดนบ่นเป็นประจำ ส่วนใหญ่เรื่องที่โดนจะเพราะกะทิก่อ อย่างเช่น…
‘วิว!’ วันนั้นพี่ทิวเรียกฉันดังลั่นบ้าน เขาอยู่บนห้องของเขา แต่ยืนเรียกฉันที่ระเบียงห้อง ฉันกำลังรดน้ำต้นไม้ พร้อมกับปล่อยกะทิวิ่งเล่นฝึกกล้ามเนื้อ
‘ว่าไงคะ’ ฉันตะโกนกลับไป พร้อมเดินมายืนฟังเขา หน้าเขาอยู่ในโหมดโหดมาก
‘เธอเห็นลูกรักเธอทำคุณนายฉันพังมั้ย เธอสองแม่ลูกจะรับผิดชอบกันยังไง!’ ได้ยินคำว่าคุณนาย ฉันรีบหันไปดูคุณนายตื่นสายที่พี่ทิวหวงนักหวงหนา
มันเละหมดเลย และผู้ทำลายล้างก็นอนรอมอบตัวอยู่ตรงนั้น
‘กะทิยังเล็กค่ะ อย่าถือสากะทิเลยนะคะ’ ฉันทำหน้าเว้าวอน ขอร้องให้เขาเห็นใจ
ซึ่งพี่ทิวเขาก็ถอนลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด พร้อมกับทิ้งท้ายว่า ‘เก็บกวาดให้เรียบร้อย ระวังตัวไว้ด้วย’
เหตุการณ์เหมือนจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีใช่มั้ยคะ แต่ความจร
