ตอนที่ 1

1503 Words

ไลบารี่บาร์ เวลา 21.00 น. “พากูมาซะไกลเลยนะมึง” บาร์สไตล์วินเทจมีดนตรีสดแสดงเพลงรักทั่วไปตามประสาวัยรุ่นทั่วไป “เอ้า! ก็เมียอยากมานี่หว่า” เมียชอบก็ต้องมาดิ “แล้วเมื่อไรจะมาวะ?” สามทุ่มแล้วเวลากูมีค่านะเว้ย “ไอ้เสี่ยฮายมึงแม่งรอไม่เป็นไงว่ะ!” เอมส่ายหน้าเอือมระอากับเพื่อนขี้บ่น “กว่าจะมากูไม่เมาก่อนเหรอ?” “โน้นมาแล้ว! ที่รักทางนี้ครับ!” เอมโบกมือเรียกคนรักที่พาเพื่อนสนิทคนสวยมาด้วย “เสี่ยฮายสวัสดีค่ะ” ดิวก้มหน้าไหว้ทักทายก่อนจะแนะนำเพื่อนให้รู้จัก “นี่ไอติมเพื่อนหนูเอง ไอติมนี่พี่เอมแฟนฉันกับเสี่ยฮาย” “สวัสดีค่ะ ขอโทษที่มาช้านะพอดีแวะเอากระเป๋าไปเก็บที่คอนโดก่อน” เธอบอกอย่างเกรงใจคนรอเพราะมาช้าตั้งครึ่งชั่วโมงเชียวนะเขาไม่ด่าก็ดีแล้ว ถ้าสวยจนแทบหยุดหายใจแบบก็ให้อภัยครับ! ไอติมนั่งข้างเพื่อนสนิทฟังเพลงสนุกพร้อมกับคุยเล็กน้อยทั่วไปเพราะพึ่งกลับมาจากเที่ยวนิวซีแลนด์ โดยไม่รู้เลยว่ามีหนึ่งสายตาแอบมองเงียบๆ จิบเหล้าพลางมองเธอพลางผลออกมาคือยิ้มแบบไม่รู้ตัวเลย น่ารักคำนี้ใช้ได้ไหมนะ? เสี่ยฮายมองผ่านแก้วเหล้าอยากจะขยับเปลี่ยนที่นั่งแต่คงจะเร็วไปเดี๋ยวจะตกใจหมด แต่พอเธอหันมาคุยด้วยใจเต้นแรงจังวะ! เขาเอ๋อแดกในนาทีนั้นกว่าจะหาเสียงตัวเองเจอเพื่อนแม่งหัวเราะแล้ว เชี้ย!!! เกิดมายี่สิบเก้าปีพึ่งเคยเสียอาการ กูจะรับมือไงวะเนี่ย? “มาเที่ยวคนเดียวคนที่บ้านไม่ห่วงเหรอครับ?” หาความเถื่อนไม่เจอเลยทำไมมันเป็นไปได้ขนาดนี้ อย่ายิ้มนะ อย่า...ยิ้ม รู้บ้างไหมหนูหัวใจเสี่ยจะหลุดออกมาแล้ว!! “อยู่คนเดียวค่ะพ่อแม่อยู่ขอนแก่น” เธอเป็นคนขอนแก่นที่ไปมาระหว่างกรุงเทพเพราะต้องเรียน “อ่อ แล้วแฟนไม่ห่วงเหรอมากินเหล้าดึกๆแบบนี้” เขาถามลึกมากขึ้น ใจลุ้นระทึกยิ่งกว่าลุ้นหวยอีก “โสดค่ะ! เนื้อคู่น่าจะยังไม่เกิด” เธอพูดติดตลกก่อนจะหัวเราะเบาๆมองเสี่ยฮายเพื่อนสนิทของแฟนเพื่อน เธอไม่ค่อยเที่ยวกลางคืน เวลาส่วนใหญ่จะคลุกตัวอยู่คอนโดอ่านหนังหรือไม่ก็วาดรูปแล้วตอนนี้กำลังจะหัดเล่นกีต้าร์ต่อ “ไม่น่าเชื่อนะ” เหี้ยยยยยยย…อยากได้มานอนกอดจังวะ ไม่มีเจ้าของงั้นเหรอแบบนี้มีสิทธิ์ใช่ป่ะ? ยิ้มเก่งไม่พอยังพูดเพราะอีกแบบนี้ฮายชอบ! เอาไงวะดีอยากได้แต่จะขอเบอร์เพื่อนแม่งอยู่อีก เอาไงดีเนี่ยน่ารักขนาดนี้ปล่อยไปเสียดายแย่! เธอบอกว่าเนื้อคู่ยังไม่เกิดคงไม่ใช่แล้ววะ นี่ไง! เสี่ยฮายเนื้อคู่หนูไงครับ! “เสี่ยฮายละคะมีแฟนไหม? อืม…หน้าตาดีแบบนี้มีแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ?” เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขารู้สึกว่าเขาหล่อจริงๆ “ไม่มีครับ โสดสนิทเลย” ทำแบบนี้กะเอาเสี่ยตายตรงนี้เลยใช่ไหมหนู? “น่าเสียดายจัง!” เธอหยิบเหล้ามาดื่มรู้สึกว่ามึนบ้างแล้ว เมาแล้วเหรอวะ? ดื่มเหล้าไปนิดเดียวแก้มแดงขึ้นมาเชียวสงสัยจะคออ่อนมาก แต่ว่าตาเยิ้มแบบนี้น่ารักไปอีกแบบนะ เขาพยายามไม่ให้เพื่อนรู้ว่าสนใจผู้หญิงตรงหน้าแต่มันเหมือนรู้นะถึงได้เอาเบอร์กับไลน์ส่งมาให้แบบลับๆชนิดที่แฟนมันยังไม่รู้เลยแถมมาขยิบตาให้อีก เชี้ย! กูไม่เนียนพอเหรอ? ถ้าเป็นไอติมเดี๋ยวเถอะพ่อจะแดกแม่งไม่ให้เหลือซากเลย! ดูก็รู้ว่ารสชาติน่าจะหวานเย็นจนติดใจแน่นอน แม่งแค่คิดก็อยากดึงเข้ามาจูบสักทีแล้ว! ใจเย็นไว้ก่อนไอ้ฮาย! “แกนี่เมาง่ายตลอดเลยนะ” ดิวบ่นเบาๆแต่ก็รู้ว่าเพื่อนไม่ใช่สายนี้ “ดื่มล่าสุดปีที่แล้วนี่เองนะ” ตอนงานแต่งพี่ชายก็เมาหนักมากแต่ก็โชคดีที่อยู่บ้านเลยไม่เป็นไร เธอหันมากินอาหารตรงหน้าดีกว่าเพราะถ้าดื่มมากกว่านี้คงดูแลตัวเองไม่ได้แน่นอน “พี่ชายแกเปิดร้านเหล้าไม่ใช่เหรอ?” “อื้ม แต่ฉันไม่ดื่มไงแปลกเหรอ?” “ก็นิดหน่อย!” “เมาแล้วน่ารักจังวะ!” เธอทำใจเขาสั่นไปกี่รอบแล้วรู้ตัวบ้างไหมห่ะ “ก็รักสิคะ…ล้อเล่นนะ!” "..." กูจะบ้าตาย! เล่นแบบนี้ไม่ดีนะหนูเพราะเสี่ยคิดจริงนะเว้ย แล้วแม่งยิ้มเก่งจังวะเนี่ยอีกนิดเดียวจะหัวใจวายแล้ว เด็กบ้าอะไรไม่น่ารักชิบหายเลย! เขาต้องเก็บอารมณ์แต่แบบมันก็หลุดยิ้มออกมาไม่หยุดจนชักจะสงสารตัวเองแล้วนะ หนูกะเอาเสี่ยตายตั้งแต่คืนแรกที่เจอกันเลยเหรอครับ? มันนานเท่าไรแล้ววะที่ไม่มีความรู้สึกแบบนี้ “กลับก่อนนะดิวเสี่ยฮายพี่เอม” “กลับแล้ว?” WTF!! “ค่ะ นี่เที่ยงคืนแล้วนะ” “ไปส่งไหม? เมาแล้วขับรถน่าเป็นห่วง” อันนี้เป็นห่วงจริงๆไม่ได้จะคิดทำอะไรเลยจริงๆแต่ถ้าได้หอมแก้มสักนิดก็คงดี! “แล้วรถของหนูละจะเอาไว้ไหนถ้าเสี่ยฮายไปส่ง?” เพื่อนกลับพร้อมแฟน แต่เธอขับรถเองคิดว่าไหวนะแต่ถ้าเจอด่านตรวจแอลกอฮอร์คือจบทุกอย่าง “ไว้นี่แหละเดี๋ยวให้คนมาเอาไปให้ เสี่ยไปส่งนะหนูเมาแล้ว” ตอนนี้เพื่อนไปกับเมียแล้วไงเหมือนว่ามันเปิดโอกาสให้เขางั้นแหละ อีกอย่างตอนนี้ดิวก็เมาแล้วเหมือนกันน่าจะหนักกว่าคนตรงหน้าด้วยซ้ำ “ไม่เป็นไรจริงๆค่ะเสี่ยฮาย หนูดีขึ้นมากแล้ว” เธอหมุนตัวจะกลับจะแต่ข้อมือถูกคว้าเอาไว้ “ไอติมเสี่ยจะเจอหนูที่ไหนได้บ้าง?” จะจีบครับ ณ จุดนี้คือยอมทุกอย่างเเล้ว “อืม…พรุ่งนี้หนูจะไปซื้อกีต้าร์ เสี่ยฮายพอจะช่วยเลือกได้ไหมคะ?” เธอมันสายติสท์แบบนี้ไง “ให้สอนเล่นด้วยไหมเสี่ยเป็นครูที่ดีนะครับ?” “ค่าสอนแพงรึเปล่าคะ?” “เลี้ยงข้าวสักมื้อแพงไปไหม?” นี่เขาจะให้หญิงเลี้ยงข้าวไอ้เสี่ยฮายมึงแบบ!!! “ได้สิคะ งั้นหนูกลับก่อนนะ” เขายังไม่ยอมปล่อยมือเธอเลย “อันที่จริงมีร้านข้าวต้มอร่อยอยู่แถวนี้ ไปกินกับเสี่ยไหม?” นาทีนี้ยื้ออย่างเดียวเลยละ “ดึกแล้วค่ะ ฝันดีนะ พรุ่งนี้ถ้าอยากเจอก็ที่ร้านเครื่องดนตรีใกล้มอ.นะ” เธอแกะมือออกมาเองแล้วเดินไปที่รถก่อนจะหันกลับมามองเขาครู่หนึ่งแล้วเข้าไปในรถขับออกจากบาร์กลับคอนโดไปพักผ่อน “พรุ่งนี้เหรอวะ?” จีบไงวะเนี่ยเกิดมาแทบไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนเลย “ฝันดีนะไอติม” เขาเดินกลับไปขึ้นรถขับกลับบ้านที่ไกลพอสมควรแต่สถานการณ์ตอนนี้คือถนนโล่งเลยขับได้ไวมาก เสี่ยฮายนอนบนเตียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรอย่างหนักใจไม่กล้าจะโทรไปหา แต่ถ้าไม่โทรไปแล้วเมื่อไรจะได้คุยกันละวะ ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ นิสัยจริงๆคือดุแล้วบางครั้งยังเถื่อนอีกด้วย แต่กับไอติมเกือบทุกคำจะลงท้ายด้วยครับ คุยกับแม่ยังไม่เพราะแบบนี้เลย! คืนนี้เขานอนไม่หลับไง มันคิดถึงจนต้องนอนพลิกไปมา ลุกไปเข้าห้องน้ำ เดินรอบห้องไปสองครั้งรอบแล้วก็ไม่ง่วงเลยสักนิด กูดีดไรเนี่ย? สุดท้ายทางเดียวคือกดเบอร์โทรไปหาเลย [ใครคะ?] เสียงหวานชิบหาย!! “เสี่ยฮายเองครับ ถึงคอนโดยังเป็นห่วงน่ะเลยโทรหา” นี่เขาพูดตรงไป๊! [ถึงแล้วค่ะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ] “ฝันดีนะครับไอติม” [เสี่ยฮายฝันถึงหนูบ้างนะ] พูดแบบนี้คือกูตายครับ! ตุบ! โทรศัพท์ร่วงลงจากมือ ตัวเขาล้มนอนบนเตียงใจเต้นแรงผิดปรกติแบบนี้เรียกอะไรวะ จะว่าไปตั้งแต่เจอไอติมหัวใจแม่งก็เหมือนถูกกระตุ้นให้เต้นแรงตลอดเวลา เด็กอะไรหยอดเก่งจัง! แต่ดูแล้วน่าจะชอบหยอดแต่คงไม่เอาหรอก คือเฟรนลี้ไปแล้วนะหนู เสี่ยคิดเกินไปแล้ว! เขาหยิบโทรศัพท์มาวางสายรู้สึกว่าถ้าคุยนานกว่านี้หัวใจคงหยุดเต้นแล้วตายอนาถแน่นอน หนูต้องรับผิดชอบเสี่ยนะ!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more