ตอนที่ 25
วัดหลิงซาน
ม้าสองตัวถูกจูงมาไว้ตรงหน้าสองพี่น้องสกุลหลิว หลิวอวี่หนิงเหยียบโกลนและโหนตัวขึ้นไปบนหลังม้าอย่างคล่องแคล่ว หลิวอวี่เหวินก็เตรียมจะขึ้นไปบ้างเช่นกัน ทว่าขายังไม่ทันตวัดคร่อมตัวม้าก็ได้ยินเสียงทุ้มดังขึ้นมาเสียก่อน เขารีบกระโดดลงมาคุกเข่าที่พื้นทันที
“กระหม่อมถวายพระพรองค์ชายสี่พ่ะย่ะค่ะ”หลิวอวี่หนิงเห็นพี่ใหญ่ตนเองคุกเข่าลงไปแล้ว นางจะมัวนั่งที่บนหลังม้าได้อย่างไร ร่างอรชรรีบกระโดดลงจากหลังม้าและคุกเข่าลงไปตามพี่ใหญ่นางทันที
“หม่อมฉันถวายพระพรองค์ชายสี่เพคะ” คราวนี้กู่เหว่ยหยวนก็ต้องลงจากหลังม้าบ้างแล้ว เขาขยับเข้าไปประคองร่างอรชรลุกขึ้นยืน และหันไปพยักหน้าให้ชายหนุ่มอีกคน
“บอกแล้วว่าเจ้าสองคนมิต้องยุ่งยากเช่นนี้ คิดเสียว่าข้าเป็นคนในครอบครัวของพวกเจ้า อย่าได้มากมารยาทอีกเลย” องค์ชายสี่ส่ายหน้ายิ้ม หลิวอวี่หนิงถูกประคองขึ้นมาก็รีบกระเถิบถอยหลัง นางเผยอปากขึ้น กำลั
